Nadrzewniki

podrodzina gryzoni

Nadrzewniki[8] (Dendromurinae) – podrodzina ssaków z rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).

Nadrzewniki
Dendromurinae
G.M. Allen, 1939[1]
Okres istnienia: Miocen - współczesność
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – nadrzewnik kasztanowy (Dendromus mystacalis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

malgaszomyszowate

Podrodzina

nadrzewniki

Typ nomenklatoryczny

Dendromus A. Smith, 1829

Synonimy
Rodzaje

11 rodzajów (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Podrodzina obejmuje 6 rodzajów i 24 gatunki niewielkich ssaków zamieszkujących w Czarnej Afryce[9][10].

Charakterystyka

edytuj

Podrodzina obejmuje średnie lub małe myszowe, przystosowane do różnych trybów życia: nadrzewnego lub naziemnego, w lasach deszczowych, na sawannie lub na półpustyniach. Przodkowie tych gryzoni w miocenie żyli także w Azji i na Półwyspie Iberyjskim[10].

Systematyka

edytuj

Gatunki należące do tej podrodziny były dawniej łączone z myszowatymi, chomikowatymi lub traktowane jako oddzielna rodzina. Analizy filogenetyczne pozwoliły wyłączyć z niej niespokrewnione bliżej kongijkę rdzawą (Deomys ferrugineus) i togomyszkę reliktową (Leimacomys buettneri), dzięki czemu takson ten nie jest już polifiletyczny[10].

Podział systematyczny

edytuj

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[11][9][8]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

  1. Typ nomenklatoryczny: Dendromys Wagler, 1830 (= Dendromus A. Smith, 1829).
  2. Typ nomenklatoryczny: †Otavimys Mein, Pickford & Senut, 2004

Przypisy

edytuj
  1. G.M. Allen. A checklist of African mammals. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 83, s. 349, 1939. (ang.). 
  2. J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 102. (niem.).
  3. E.R. Alston. On the classification of the Order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876, s. 82, 1876. (ang.). 
  4. É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. Ordre des rongeurs. „Bulletin de la Société d’Études Scientifiques d’Angers”. 10 (1), s. 113, 1881. (fr.). 
  5. A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 113, 1883. (fr.). 
  6. a b J. Chaline, P. Mein & F. Petter. Les grandes lignes d’une classification évolutive des Muroidea. „Mammalia”. 41 (3), s. 250, 1977. DOI: 10.1515/mamm.1977.41.3.245. (fr.). 
  7. a b P. Mein, M. Pickford & B. Senut. Late Miocene micromammals from the Harasib karst deposits, Namibia. Part 2b – Cricetomyidae, Dendromuridae and Muridae, with an addendum on the Myocricetodontinae. „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 13, s. 43, 2004. (ang.). 
  8. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232–233. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 336–338. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. a b c D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Dendromurinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-02]. (ang.).
  12. A.J. Winkler. A new dendromurine (Rodentia: Muridae) from the Middle Miocene of western Kenya. „National Science Museum Monographs”. 14, s. 93, 1998. (ang.). 
  13. R. Ameur. Découverte de nouveaux rongeurs dans la formation miocène de Bou Hanifia (Algérie occidentale). „Geobios”. 17 (2), s. 171, 1984. (fr.). 
  14. H. Tong & J.–J. Jaeger. Muroid rodents from the Midle Miocene Fort Ternan locality (Kenya) and their contribution to the phylogeny of Muroids. „Palaeontographica Abteilung A”, s. 62, 1993. (ang.).