Nawsie Kołaczyckie

wieś w województwie podkarpackim

Nawsie Kołaczyckiewieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce[5][4].

Nawsie Kołaczyckie
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

jasielski

Gmina

Kołaczyce

Liczba ludności (2020)

1693[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-213[3]

Tablice rejestracyjne

RJS

SIMC

0354057[4]

Położenie na mapie gminy Kołaczyce
Mapa konturowa gminy Kołaczyce, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nawsie Kołaczyckie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nawsie Kołaczyckie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nawsie Kołaczyckie”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Nawsie Kołaczyckie”
Ziemia49°48′16″N 21°26′35″E/49,804444 21,443056[1]

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Nawsie Kołaczyckie[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0354063 Blech część wsi
0354070 Chrzanowa część wsi
0354086 Granice część wsi
0354092 Pod Bieździedzą część wsi
0354100 Rola część wsi

Od wschodu sąsiaduje z Bieździedzą, od zachodu z Brzyskami, od północy z Kołaczycami, a od południa z Krajowicami.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Nawsie Kołaczyckie leżą na prawym brzegu Wisłoki, w malowniczej dolinie, otoczonej wzgórzami 0,9 km od Kołaczyc w stronie południowej. Wieś jest położona 232 m n.p.m. Przez wieś płynie potok Bieździada, uchodzący do Wisłoki. Wieś zawdzięcza swoje powstanie benedyktynom z Tyńca. Jan Długosz nie wspomina nic o nazwie Nawsie, natomiast pisze o wsi Zantkowa („Zętki”), należącej do Kołaczyc, która za jego czasów została opuszczona[6].

Nawsie Kołaczyckie zasłynęło na większą skalę, dopiero gdy powstała tam wcześniej fabryka perkali, którą przejął Achilles Johannot. Fabryka była znacznym przedsięwzięciem w tym rejonie. Jak podają informacje zatrudniała „dziennie 541 osób”, a rocznie „(...) wyrabiano 6 tys. tuzinów chustek, wielką liczbę sztuk płócienek, perkalów naśladujących wyroby indyjskie, 500 sztuk obrusów i do 15 tysięcy sztuk nankinu[7]. Większość produkowano na rynki wschodnie (Rosja). Kiedy zbyt zaczął spadać A. Johannot wystawił fabrykę na sprzedaż. W sierpniu 1827 roku fabrykę, a także inne własności Johannot’a sprzedano.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86208
  2. Raport o stanie gminy w 2020. Stan ludności na 31.12.2020.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 808 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Andrzej Kozioł Lechowski, Parafia Bieździedza w ciągu dziejów. Dokumenty i źródła, Rzeszów 1997, s. 3, ISBN 83-86985-56-9.
  7. Dane na podst. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego...

Linki zewnętrzne edytuj