Nicolas de Pigage
Nicolas de Pigage (ur. 3 sierpnia 1723 w Lunéville; zm. 30 lipca 1796 w Schwetzingen) – francuski architekt. Jako syn kamieniarza rozpoczął on w 1743 w Paryżu studia na École militaire, rok później przeniósł się na akademie royale d’architecture, gdzie studiował pod nadzorem Jacques-François Blondel. Elektor Karol IV Teodor Wittelsbach wezwał go na dwór Palatynatu Reńskiego w Mannheim, gdzie w 1752 dostał urząd naczelnego dyrektora budowlanego.
 Nicolas de Pigage, namalowany przez Annę Dorotę Therbusch | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Strona internetowa | |
Pod kierownictwem Pigage zbudowano w latach 1755–1773 pałac Benrath. Podczas prac budowlanych w 1762 Nicolas de Pigage nazywany był dyrektorem ogrodu w Palatynacie Reńskim. Pigage uczestniczył podczas urządzania rezydencji w Mannheim i w Schwetzingen (między innymi wybudował on teatr zamkowy w Schwetzingen i poszerzył kościół katolicki Świętego Pankratiusa w Schwetzingen. Na zamku w Mannheim zlecono mu budowę wschodniego skrzydła.
Poza tym Pigage zaprojektował bramę Karola w Heidelbergu, łuk triumfalny bramy miejskiej w Frankenthal, jak również nieruchomość, protestancką fundację opieki Schönau. Dla bankiera w Palatynacie Reńskim, wybudował on pałac przy ulicy we Frankfurcie nad Menem[1].
Miasto Mannheim nazwało w jednej z części miasta Rheinau ulice jego nazwiskiem[2]. Także w dzielnicy Benrath, w Düsseldorfie, blisko zamku, jedna z ulic jest nazwana po nim.
Przypisy
edytuj- ↑ Pałac we Frankfurcie
- ↑ Ulica Pigage, Archiwum miasta Mannheim, 2016-03-19
Bibliografia
edytuj- Catalogue raisonné des tableaux de la Galerie électorale de Dusseldorf / redigé d'après le catalogue raisonné et figuré de N. de Pigage. Ed. revue et augm. Daenzer, Düsseldorf 1805 (Wersja cyfrowa);
- Galerie électorale de Dusseldorf ou catalogue raisonné et figuré de ses tableaux : dans lequel on donne une connoissance exacte de cette fameuse collection, & de son local, par des descriptions détaillées, & par une suite de 30 planches, contenant 365 petites estampes rédigées & gravées d'après ces mêmes tableaux. Du Mechel, Bazylea 1778 (Wersja cyfrowa);
- Wiltrud Heber: Pigage, Nicolas w nowej niemieckiej biografii, tom 20, Duncker & Humblot, Berlin 2001, ISBN 3-428-00201-6, strona 436 (Wersja cyfrowa);
- Wiltrud Heber: Die Arbeiten des Nicolas de Pigage in den ehemals kurpfälzischen Residenzen Mannheim und Schwetzingen. Rękopisy do nauki o sztuce w wydawnictwie Wernera 10. 2 tomy. Wydawnictwo Wernera, Wormacja 1986, ISBN 978-3-88462-909-3;
- Nieser: Pigage, Nicolas w ogólnej niemieckiej biografii, tom 26, Duncker & Humblot, Lipsk 1888, strona 125;
- NN: Nicolas de Pigage 1723−1796. Architekt des Kurfürsten Carl Theodor. Katalog wystaw w Düsseldorfie i w Mannheim. Kolonia 1996;
- Hans Leopold Zollner: Nicolas de Pigage. Sein Leben und Werk, Fryburg Bryzgowijski 1975, strony 115–127.