Bank

instytucja finansowa
(Przekierowano z Bankier)

Bankosoba prawna wykonująca na podstawie odpowiednich zezwoleń działalność gospodarczą, polegającą na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów oraz wykonywaniu innych czynności określonych przepisami prawa (w Polsce ustawy Prawo bankowe) i wymienionych w statucie banku.

Siedziba Europejskiego Banku Centralnego we Frankfurcie nad Menem (2023)

Bank jest instytucją pośredniczącą, umożliwiającą wykorzystanie środków pieniężnych klientów, którzy mają nadwyżki kapitałowe przez klientów, którzy mają niedostatek środków kapitałowych. Ze względu na rodzaj świadczonych usług oraz dysponowanie środkami powierzonymi przez klientów (najczęściej w postaci depozytów), banki zaliczane są do tak zwanych instytucji zaufania publicznego[1].

Banki razem z bankiem centralnym tworzą dwuszczeblowy system bankowy. Bank centralny pełni trzy istotne funkcje w systemie bankowym – realizuje funkcje banku państwa, banku emisyjnego oraz banku banków. Nie świadczy natomiast usług finansowych dla osób prywatnych[2].

Jedną z cech odróżniających sektor bankowy od innych elementów systemu finansowego jest system gwarancji depozytów. Celem działalności gwarancyjnej jest zapewnienie deponentom wypłaty, do wysokości określonej przepisami prawa, środków gwarantowanych w razie ich niedostępności (np. w sytuacji upadłości banku). W Polsce instytucją gwarantującą depozyty zgromadzone w polskich bankach jest Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

W większości krajów funkcjonuje tzw. system rezerw cząstkowych, w którym banki posiadają zwykle w swych zasobach tylko niewielką rezerwę funduszy zdeponowanych przez klientów, a pozostałą część wykorzystują do udzielania kredytów (mówi się często o tym, że dzięki rezerwom cząstkowym banki komercyjne kreują pieniądz). Na ogół minimalna wielkość rezerw jest regulowana prawnie.

Historia

edytuj
 
Siedziba Banca Monte dei Paschi di Siena (2021)

Bankowość w nowoczesnym sensie zaczęła rozwijać się od XIV wieku, na początku renesansu, głównie w bogatych miastach północnych Włoch (Wenecja, Genua, Florencja, Siena). Pod wieloma względami była to kontynuacja idei i koncepcji kredytów i pożyczek mających swe korzenie w starożytnym świecie (zwłaszcza w Babilonii). Najstarszym obecnie istniejącym bankiem jest powstały w 1472 roku Monte dei Paschi di Siena.

 
Quentin Massys, Bankier z żoną, 1514, Luwr, Paryż

Nazwa „bank” pochodzi od francuskiego słowa banque oraz od włoskiego słowa banco[3], oznaczających ławę (stół) lub kontuar, przy której pracowali włoscy handlarze (zwłaszcza złotnicy) zajmujący się przekazywaniem monet kruszcowych od jednych klientów do drugich.

Na gruncie obowiązujących przepisów używanie nazwy „bank” (oraz „kasa”) jest zastrzeżone. W art. 2 Prawa bankowego dopuszczono używanie tych określeń w nazwie tylko przez podmioty, spełniające kryteria zdefiniowane w ustawie. Z kolei w art. 3 określono dwa przypadki, w których podmiot niemający statusu banku w rozumieniu Prawa bankowego, może legalnie posługiwać się oznaczeniem „bank” lub „kasa”. Po pierwsze mogą tak robić podmioty, z których działalności jednoznacznie wynika, że nie wykonują czynności bankowych. Drugi wyjątek odnosi się do działalności lub reklamy podmiotów, które na podstawie odrębnej ustawy gromadzą oszczędności lub udzielają pożyczek pieniężnych osobom fizycznym zrzeszonym w tym podmiocie. Ten ostatni odnosi się w szczególności do działalności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych[4].

Czynności bankowe

edytuj
Osobny artykuł: Czynności bankowe.

Prawo bankowe

edytuj

Katalog czynności bankowych ma charakter zamknięty. Oznacza to, że banki upoważnione są do wykonywania tylko czynności, na które zezwala im ustawa.

Czynności bankowe zostały zdefiniowane przez wyliczenie w art. 5 Prawa bankowego i dzielą się na:

  • czynności zastrzeżone wyłącznie dla banków (tzw. czynności bankowe sensu stricto)[5]:
    • przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów;
    • prowadzenie innych rachunków bankowych;
    • udzielanie kredytów;
    • udzielanie i potwierdzanie gwarancji oraz otwieranie i potwierdzanie akredytyw;
    • emitowanie bankowych papierów wartościowych;
    • przeprowadzenie bankowych rozliczeń pieniężnych;
    • wykonywanie innych czynności przewidzianych wyłącznie dla banku w odrębnych ustawach

Zastrzeżenie czynności bankowych sensu stricto tylko dla podmiotów o statusie prawnym banków oznacza, że inne podmioty nie mogą wykonywać tych czynności tylko, jeżeli mają one przybrać formę działalności gospodarczej. Przepisy ustawowe mogą jednak upoważnić inne jednostki organizacyjne do wykonywania czynności bankowych sensu stricto (np. spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe upoważnione są do przyjmowania wkładów pieniężnych i udzielania kredytów).

  • czynności dozwolone także niektórym podmiotom niebankowym (tzw. czynności bankowe sensu largo)[5]:
    • udzielanie pożyczek pieniężnych;
    • operacje czekowe i wekslowe oraz operacje, których przedmiotem są warranty;
    • świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie pieniądza elektronicznego;
    • terminowe operacje finansowe;
    • nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych;
    • przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych;
    • prowadzenie skupu i sprzedaży wartości dewizowych;
    • udzielanie i potwierdzanie poręczeń;
    • wykonywanie czynności zleconych, związanych z emisją papierów wartościowych;
    • pośrednictwo w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń w obrocie dewizowym.

Oprócz tego ustawa dozwala bankom na wykonywanie innych czynności, niezwiązanych z istotą ich działalności (np. usługi w zakresie doradztwa finansowego, usługi certyfikacyjne związane z podpisem elektronicznym, nabywanie akcji i udziałów, obrót papierami wartościowymi etc.).

Podział z punktu widzenia klienta

edytuj
  • Operacje finansujące
  • Operacje depozytowe
  • Operacje obsługi obrotu
  • Operacje doradczo-konsultingowe

Rodzaje banków

edytuj
 
Gmach oddziału NBP we Wrocławiu
Z tym tematem związana jest kategoria: Typologia banków.

Podstawowe rodzaje banków w systemie bankowym to:

Istnieje także podział banków ze względu na system ich tworzenia, a zarazem na prawną formę działalności:

Bankami nie są spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK), choć mogą być z nimi (a zwłaszcza z bankami spółdzielczymi) mylone, ze względu na charakter działalności i zakres świadczonych usług finansowych[6].

Nadzór bankowy

edytuj
Osobny artykuł: Nadzór bankowy.

Największe banki

edytuj

Największe banki świata

edytuj

Poniższe zestawienie prezentuje listę największych banków na świecie, uszeregowanych według wielkości posiadanych aktywów. Liczby w USD, według stanu na 30 czerwca 2019 r.[7]:

  1. Industrial and Commercial Bank of China – 3 912,6 mld
  2. China Construction Bank – 3 382,4 mld
  3. Agricultural Bank of China – 3 293,1 mld
  4. Bank of China – 3 242,0 mld
  5. Mitsubishi UFJ Financial Group – 2 846,1 mld
  6. JPMorgan Chase – 2 727,4 mld
  7. HSBC Holdings – 2 659,0 mld
  8. Bank of America – 2 395,9 mld
  9. China Development Bank – 2 356,6 mld
  10. BNP Paribas – 2 332,7 mld

W zestawieniu poniżej banki uszeregowano według kapitalizacji rynkowej (w mld USD, według stanu na 31 grudnia 2022 r.[8][9]):

  1. JPMorgan Chase – 393,34 mld
  2. Bank of America – 265,07 mld
  3. Industrial & Commercial Bank of China (ICBC) – 211,12 mld
  4. China Construction Bank – 157,96 mld
  5. Wells Fargo – 157,33 mld
  6. Charles Schwab – 155,42 mld
  7. Morgan Stanley – 143,69 mld
  8. Agricultural Bank of China – 142,37 mld
  9. China Merchants Bank – 136,09 mld
  10. Royal Bank od Canada – 130,01 mld

Największe banki działające w Polsce

edytuj

W zestawieniu wzięto pod uwagę wartość posiadanych aktywów ogółem zgodnie z wynikami finansowymi prezentowanymi przez banki[10] Stan na dzień 15.01.2024 r. (dane za IV kwartał 2023 r.)

  1. PKO Bank Polski (501,5 mld)
  2. Pekao SA (305,7 mld)
  3. Santander Bank Polska (276,65 mld)
  4. ING Bank Śląski (245,36 mld)
  5. mBank (226,98 mld)
  6. BNP Paribas (161,02 mld)
  7. Millennium Bank (125,52 mld)
  8. Alior Bank (90,13 mld)
  9. Credit Agricole (80 mld)
  10. Citi Handlowy (72,73 mld)

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. O wpuszczaniu w maliny ciąg dalszy – PRNews.pl (Dostęp: 2012-06-21).
  2. (red.) B. Pietrzak, Z.Polański, B. Woźniak, System finansowy w Polsce 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, ISBN 978-83-01-15236-9, s. 69.
  3. Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927 (pol.).
  4. Z. Ofiarski, Prawo bankowe: komentarz, Wolters Kluwer, 2013, s. 49–51.
  5. a b Z. Ofiarski, Prawo bankowe: komentarz, Wolters Kluwer, 2013, s. 104–105 oraz ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439).
  6. Od 29 listopada 2013 r. depozyty zgromadzone w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych są chronione przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
  7. World’s Largest Banks by assets 2019. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  8. Największe banki świata 2023 | Billfold [online], 13 lutego 2023 [dostęp 2023-02-13] (pol.).
  9. Most valuable bank worldwide 2022 [online], Statista [dostęp 2023-02-13] (ang.).
  10. Największe banki w Polsce 2023 (aktywa) | Money Breaker [online], Money Breaker, 15 listopada 2023 [dostęp 2024-06-17] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • System finansowy w Polsce. Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański, Barbara Woźniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-15236-9.
  • Bankowość. Podręcznik akademicki. Z. Zawadzka, W.L. Jaworski (red.). Warszawa: Poltext, 2008. ISBN 978-83-88840-11-1.
  • M. Iwanicz-Drozdowska, W.L. Jaworski, Z. Zawadzka: Bankowość. Zagadnienia podstawowe. Warszawa: Poltext, 2010. ISBN 978-83-7561-072-7.
  • Makroekonomia. Podręcznik europejski. Michael Burda, Charles Wyplosz. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2013. ISBN 978-83-208-2032-4.