Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie

Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie
	obszar chronionego krajobrazu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Położenie	powiaty: kłodzki, ząbkowicki, dzierżoniowski, świdnicki, wałbrzyski
Data utworzenia	1981
Akt prawny	Uchwała Nr 35/81 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Wałbrzychu z dnia 28 października 1981 r.
Powierzchnia	173,36 km²
Obszary chronione	3 rezerwaty przyrody
	Położenie na mapie Polski Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie
	50°34′N 16°37′E/50,566667 16,616667

Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie^[1] (OChKGB i S) – obszar chronionego krajobrazu w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim. Położony jest na terenie Gór Sowich i Bardzkich na obszarze powiatów: kłodzkiego, ząbkowickiego, dzierżoniowskiego, świdnickiego, wałbrzyskiego^[2].

Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie utworzono w 1981 roku na mocy Uchwały Nr 35/81 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Wałbrzychu – Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Wałbrzychu z dn 09.11.81r., Nr 5, poz. 46. Obszar chronionego krajobrazu o powierzchni 17 336,0 ha^[1], obejmuje swym zasięgiem główne grzbiety górskie dwóch pasm Sudetów Środkowych: Góry Bardzkie w całości, oraz północną i południową część Gór Sowich, wraz ze znajdującymi się w ich obrębie: rezerwatami przyrody, utworami geologicznymi, korytarzami ekologicznymi oraz wartościowymi krajobrazowo terenami o różnych ekosystemach^[2].

Góry Bardzkie i Sowie na terenie obszaru tworzą, jeden długi grzbiet górski, ciągnący się od Przełęczy Kłodzkiej na wschodzie, aż po przełomową dolinę Bystrzycy na zachodzie^[2]. Grzbiet w wielu miejscach poprzecinany jest przełęczami, a zbocza ponacinane licznymi dolinami górskich potoków, co spowodowało fragmentaryczne wykształcenie się roślinności charakterystycznej dla regla górnego. Obszar obejmuje głównie tereny leśne, obrzeża, a także łąki górskie i bliźniczyska^[2]. Lasy zajmują prawie 90% obszaru.

Na terenie obszaru występują pomniki przyrody, ożywionej i nieożywionej oraz ich skupiska, chronione ze względu na szczególne wartości naukowe, kulturowe, historyczno-pamiątkowe i krajobrazowe. Odznaczające się indywidualnymi cechami, które wyróżniane są wśród innych utworów, w szczególności są to stare o dużych rozmiarach drzewa i krzewy, źródła, wodospady, skałki, jary, głazy, doliny potoków górskich oraz urwiska skalne^[2].

Na obszarze występuje kilka typów siedlisk, szczególnie cenne są duże obszary żyznych i kwaśnych buczyn, acidofilne dąbrowy oraz zbiorowiska lasów łęgowych nad górskimi potokami. Występuje tu prawie 70 ha lasów jaworowych i klonowo-lipowych, co stanowi blisko 15% całkowitej powierzchni tych lasów na terenie Dolnego Śląska^[2].

Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie stanowi naturalną otulinę Parku Krajobrazowego Gór Sowich^[2].

Rezerwaty przyrody na terenie obszaru

Zobacz też

obszary chronionego krajobrazu w Polsce

Przypisy

↑ ^a ^b Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 168, 169. ISBN 83-85773-04-5.

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.

[crfop-1] Obszar Chronionego Krajobrazu Góry Bardzkie i Sowie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-11].

[staffa-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 168, 169. ISBN 83-85773-04-5.

[1]

[2]