Okręty podwodne typu Naïade
Okręty podwodne typu Naïade – francuskie okręty podwodne z początku XX wieku. W latach 1903–1905 w stoczniach w Arsenal de Cherbourg, Arsenal de Toulon i Arsenal de Rochefort zwodowano dwadzieścia okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1904–1905. Wszystkie wycofano ze służby przed wybuchem I wojny światowej.
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Stocznia | |
| Zbudowane |
20 |
| Użytkownicy | |
| Typ poprzedzający | |
| Typ następny | |
| Służba w latach |
1904-1914 |
| Wyrzutnie torpedowe: • zewnętrzne |
|
| Załoga |
12 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
70,5 tony |
| • w zanurzeniu |
73,5 tony |
| Zanurzenie testowe |
30 m |
| Długość |
23,7 m |
| Szerokość |
2,2 m |
| Zanurzenie |
2,6 m |
| Napęd: | |
| 1 silnik benzynowy o mocy 57 KM 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM 1 śruba | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w. |
Projekt i dane taktyczno–techniczne edytuj
Okręty podwodne typu Naïade zamówione zostały na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Jednostki zostały zaprojektowane przez inż. Gastona Romazottiego[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].
Jednostki typu Naïade były małymi okrętami podwodnymi o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanych ze stali jednostek wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręty napędzane były na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręty wyposażone były w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga jednego okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Budowa edytuj
Spośród dwudziestu okrętów typu Naïade trzy zbudowane zostały w Arsenale w Cherbourgu, jedenaście w Arsenale w Tulonie i sześć w Arsenale w Rochefort[1][2]. Zwodowane zostały w latach 1903–1905[1][2], a do służby weszły w latach 1904–1905[3]. Okręty otrzymały numery burtowe Q15-Q34[1]. Koszt budowy pojedynczego okrętu wyniósł 365 000 franków[1].
| Okręt | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby |
|---|---|---|---|
| „Naïade” (Q15) | Cherbourg | 20 lutego 1904 | 1904 |
| „Protée” (Q16) | 8 października 1903 | ||
| „Perle” (Q17) | Tulon | 1 listopada 1903 | |
| „Esturgeon” (Q18) | 8 stycznia 1904 | ||
| „Bonite” (Q19) | 6 lutego 1904 | ||
| „Thon” (Q20) | 18 marca 1904 | ||
| „Souffleur” (Q21) | 20 kwietnia 1903 | ||
| „Dorade” (Q22) | 5 listopada 1903 | ||
| „Lynx” (Q23) | Cherbourg | 24 listopada 1903 | |
| „Ludion” (Q24) | Tulon | 18 marca 1904 | |
| „Loutre” (Q25) | Rochefort | 25 sierpnia 1903 | |
| „Castor” (Q26) | 5 listopada 1903 | ||
| „Phoque” (Q27) | 16 marca 1904 | ||
| „Otarie” (Q28) | 16 kwietnia 1904 | ||
| „Méduse” (Q29) | 15 czerwca 1904 | ||
| „Oursin” (Q30) | 26 września 1904 | 1905 | |
| „Grondin” (Q31) | Tulon | 15 lipca 1904 | |
| „Anguille” (Q32) | 8 sierpnia 1904 | ||
| „Alose” (Q33) | 12 października 1904 | ||
| „Truite” (Q34) | 14 kwietnia 1905 |
Przebieg służby edytuj
Okręty pełniły służbę na Morzu Śródziemnym i na wodach kanału La Manche[1][2]. Skreślono je z listy floty 21 maja 1914 roku, z wyjątkiem wycofanych wcześniej „Esturgeona” (7 czerwca 1912 roku) i „Grondina” (8 maja 1913 roku)[1][2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).