Olesno (województwo małopolskie)
Olesno – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie dąbrowskim, w gminie Olesno[3].
| Artykuł |
50°12′6″N 20°55′43″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°13'0.1"N, 20°55'59.9"E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
1798 m |
| wieś | |
 Budynek urzędu gminy w Olesnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1784[1] |
| Strefa numeracyjna |
14 |
| Kod pocztowy |
33-210[2] |
| Tablice rejestracyjne |
KDA |
| SIMC |
0825404 |
Położenie na mapie gminy Olesno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego  | |
 50°12′06″N 20°55′43″E/50,201667 20,928611
| |
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnowskim.
Integralne części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1048262 | Bugaj | część wsi |
| 1048279 | Owczarnia | przysiółek |
| 1048285 | Podkościele | część wsi |
HistoriaEdytuj
Olesno istniało już w 1375 roku, ponieważ w latach 1375–1411 powstała parafia o tej nazwie, co jest niewątpliwym dowodem na istnienie miejscowości. Około roku 1580 wioskę zamieszkiwało 631 osób.
W późniejszych latach do Olesna zaczęli napływać osadnicy z północy. W roku 1595 zbudowano nowy, drewniany kościół, konsekrowany przez biskupa krakowskiego w 1616 roku. Blisko sto lat później, w roku 1714 miała miejsce epidemia cholery, podczas której zmarło 556 osób, czyli więcej niż połowę mieszkańców wsi. Zmarłych grzebano w zbiorowych grobach, w miejscu gdzie usytuowana była kaplica św. Anny, której pozostałością jest figura Najświętszej Marii Panny. Częstym kataklizmem występującym na terenie Olesna były powodzie, które nawiedzały ten teren co kilka lat, przeważnie w okresie letnim. Powódź oraz nadmierne opady mające miejsce w czerwcu 1845 roku spowodowały tragiczną klęskę głodu. Rok później miało miejsce wydarzenie zwane rzezią galicyjską. Uzbrojone w widły, kosy, siekiery grupy chłopów, mordowały ziemian i urzędników dworskich oraz plądrowały dwory. Przebieg rzezi na terenie Olesna wyglądał następująco: zbrojne bandy chłopów z okolicznych miejscowości zgromadziły się przed dworem zwanym Owczarnią w Oleśnie. Następnie udali się na plebanię, którą doszczętnie splądrowali. Zamierzali iść do Tarnowa, jednakże dotarli tylko pod karczmę, gdzie zamordowali 26 osób (w tym właściciela Olesna, Karola Koterskiego)[6].
W 1873 roku Olesno nawiedziła epidemia tyfusu. Szybko rozprzestrzeniająca się choroba pochłonęła wiele istnień ludzkich.
Okres I wojny światowej przebiegał na terenie Olesna względnie spokojnie, gdyż walki w rejonie Powiśla Dąbrowskiego przebiegały na linii Dunajca.
II wojna światowa nie oszczędziła Olesna. Tydzień po wybuchu wojny w Oleśnie pojawiły się pierwsze oddziały niemieckie. Niemcy zaatakowali polskie wojsko. Podczas okupacji postrachem Olesna oraz całego Powiśla Dąbrowskiego był żandarm Engelbert Guzdek.
Po wyzwoleniu przystąpiono do formowania władz lokalnych. W 1945 roku utworzono gminną radę narodową w Oleśnie. Dziesięć lat później w wyniku reformy administracyjnej w miejsce gminnej rady narodowej utworzono gromadzką radę narodową w Oleśnie. Reforma administracyjna z 1972 roku doprowadziła do utworzenia gminy Olesno oraz Gminnej Rady Narodowej.
ZabytkiEdytuj
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7].
-kosciol.jpg)
- Kościół parafialny pw. św. Katarzyny. Obiekt został wzniesiony w 1765 roku w stylu barokowym. Świątynia została konsekrowana przez biskupa tarnowskiego Grzegorza I Zieglera w 1824 roku. W 1909 roku nastąpiła gruntowna przebudowa kościoła polegająca na jego powiększeniu, w wyniku czego kościół otrzymał nowy, trzynawowy korpus. Autorem projektu przebudowy kościoła w 1909 roku, prawdopodobnie jest architekt Jan Sas-Zubrzycki[8]. W 1910 roku miała miejsce ponowna konsekracja dokonana przez biskupa Leona Wałęgę. Wewnętrzna polichromia wykonana w latach 1959–1960 przez Stanisława Westwalewicza została w ostatnich latach gruntownie odnowiona. Ołtarz główny (zakupiony ze zburzonego kościoła św. Szczepana w Krakowie)[9] z rzeźbami św. Piotra i św. Pawła oraz barokowym krucyfiksem z XVIII wieku. Ołtarz główny został gruntownie odnowiony.
- Zespół dworski znany jako Owczarnia, wraz z parkiem zajmuje obszar ok. 3 hektarów. Centralnym elementem całego zespołu jest murowany dwór wzniesiony w na początku XIX wieku. Dokładna data budowy, jak również nazwisko projektanta jest nieznane. Pierwotnie dwór w Oleśnie był skromną, jednokondygnacyjną budowlą na planie prostokąta. Plany tej budowli znane są ze szkiców z 1918 roku. Dwór został przebudowany w latach 1918–1920, w wyniku czego budowla otrzymała masywny portyk na kolumnach i filarach od frontu, nadbudowane piętro oraz zadaszoną galerię. Przebudowane zostały także wnętrza dworu.
OświataEdytuj
- Szkoła Podstawowa w Oleśnie im. prymasa Stefana Wyszyńskiego[10].
- Publiczne Przedszkole w Oleśnie.
PrzypisyEdytuj
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 846 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-10].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Stefan Dembiński, Rok 1846. Kronika dworów szlacheckich. Jasło 1896
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023.
- ↑ Wowczak 2017 ↓, s. 109.
- ↑ Krasnowolski 2013 ↓, s. 223.
- ↑ Redakcja, Kardynał Wyszyński patronem szkoły w Oleśnie, Miasto i Ludzie magazyn portal, 29 września 2022 [dostęp 2022-11-06] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Jerzy Wowczak: Jan Sas-Zubrzycki. Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonika Kraków, 2017. ISBN 978-83-65080-63-9.
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Gminna Biblioteka Publiczna w Oleśnie
- Oleśno, wś pow. dąbrowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 740.