Oskar Stetkiewicz (ur. 24 maja 1894, zm. 30 stycznia 1954) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Oskar Stetkiewicz
major kawalerii major kawalerii
Data urodzenia

24 maja 1894

Data śmierci

30 stycznia 1954

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

13 Pułku Ułanów

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 24 maja 1894. Od 1913 pełnił zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. W tym roku został mianowany porucznikiem i wcielony do Pułku Ułanów Nr 6 w Rzeszowie[1]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913), a następnie walczył na frontach I wojny światowej[2][3][4]. Na stopień nadporucznika został awansowany ze starszeństwem z 1 listopada 1915[5].

12 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem od dnia 1 listopada 1915 i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 do 6 pułku ułanów[6][7]. 27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej i nadal pełnił służbę w 6 pułku ułanów[8]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 6 pułk ułanów[9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 123. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[10]. Później został przeniesiony do 6 pułku strzelców konnych w Żółkwi[11][12]. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 12. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13]. Z dniem 1 stycznia 1928 został przeniesiony z 23 pułku ułanów w Postawach do 15 pułku ułanów w Poznaniu na stanowisko dowódcy szwadronu pionierów 3 Dywizji Kawalerii[14]. W marcu 1930 został przeniesiony ze szwadronu pionierów Brygady Kawalerii „Poznań” do 13 pułku ułanów w Nowej Wilejce na stanowisko kwatermistrza[15][16]. W listopadzie 1932 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[17], a z dniem 31 marca 1933 przeniesiony w stan spoczynku[18]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[19].

Zmarł 30 stycznia 1954[20]. Został pochowany na Cmentarzu św. Rocha w Częstochowie (sektor 17-10-14)[20]. W tym samym grobie pochowana jest Kazimiera Stetkiewicz z Krygierów (zm. 11 grudnia 1969)[20].

Ordery i odznaczenia edytuj

austriackie

Przypisy edytuj

  1. Schematismus 1914 ↓, s. 649, 736.
  2. Ranglisten 1916 ↓, s. 623.
  3. Ranglisten 1917 ↓, s. 808.
  4. a b c d e f Ranglisten 1918 ↓, s. 1015.
  5. Ranglisten 1918 ↓, s. 917.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 44 z 24 kwietnia 1919, poz. 1427.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 45 z 26 kwietnia 1919, poz. 1481.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 793.
  9. Spis oficerów 1921 ↓, s. 249, 891.
  10. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 161.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 664, 679.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 591, 601.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 119.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928, s. 4.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 107.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 640.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932, s. 398.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933, s. 121.
  19. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 337, 846, tu urodzony 26 maja 1894.
  20. a b c śp. OSKAR STETKIEWICZ. Cmentarz św. Rocha w Częstochowie. [dostęp 2022-06-20]..
  21. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 143.
  22. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.