Pademelon[4] (Thylogale) – rodzaj ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

Pademelon
Thylogale
J.E. Gray, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pademelon czerwonoszyi (T. thetis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

ssaki niższe

Nadrząd

torbacze

Rząd

dwuprzodozębowce

Nadrodzina

Macropodoidea

Rodzina

kangurowate

Podrodzina

kangury

Plemię

Dendrolagini

Rodzaj

pademelon

Typ nomenklatoryczny

Halmaturus (Thylogale) eugenii J.E. Gray, 1837 (= Halmaturus thetis Lesson, 1828)

Synonimy
Gatunki

8 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii (włącznie z Tasmanią) i Nowej Gwinei[5][6][7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 29–66,7 cm, długość ogona 27–57 cm; masa ciała samic 1,8–10 kg, samców 2,5–12 kg[6][8].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku angielski zoolog John Edward Gray na łamach The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology[1]. Jako gatunek typowy Gray wyznaczył w ramach monotypii pademelona czerwonoszyjego (T. thetis).

Etymologia

edytuj
  • Thylogale i Thylacogale: gr. θυλακος thulakos ‘wór’; γαλεή galeē lub γαλή galē ‘łasica’[9].
  • Conoyces: etymologia nieznana, Lesson nie podał znaczenia nazwy rodzajowej[10]. Gatunek typowy: Didelphis brunii von Schreber, 1777

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][8][5][4]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  1. Nowa nazwa dla Thylogale J.E. Gray, 1837.

Przypisy

edytuj
  1. a b J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology”. New Series. 1, s. 583, 1837. (ang.). 
  2. R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 194. (fr.).
  3. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 370. (łac.).
  4. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 17, 18. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 92–94. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 699–701. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Thylogale. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-26].
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 63. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Palmer 1904 ↓, s. 678.
  10. Palmer 1904 ↓, s. 199.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
  12. J.H. Hope. A new species of Thylogale (Marsupialia: Macropodidae) from Mapala Rock Shelter, Jaya (Carstensz) Mountains, Irian Jaya (western New Guinea), Indonesia. „Records of the Australian Museum”. 33 (8), s. 370, 1981. (ang.). 
  13. T.F. Flannery, T.H. Rich, W.D. Turnbull & E.L. Lundelius. The Macropodoidea (Marsupialia) of the Early Pliocene Hamilton local fauna, Victoria, Australia. „Fieldiana”. Geology. New series. 25, s. 19, 1992. (ang.). 

Bibliografia

edytuj