Pan Smith jedzie do Waszyngtonu
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu (oryg. Mr. Smith Goes to Washington) – amerykański komediodramat z 1939 roku w reżyserii Franka Capry. Główne role zagrali James Stewart i Jean Arthur. Był to ostatni film Capry realizowany dla wytwórni Columbia Pictures.
| ||
.jpg)
| ||
| Gatunek | dramat komedia | |
| Data premiery | 17 października 1939 | |
| Kraj produkcji | Stany Zjednoczone | |
| Język | angielski | |
| Czas trwania | 129 min | |
| Reżyseria | Frank Capra | |
| Scenariusz | Sidney Buchman na podstawie historii autorstwa Lewisa R. Fostera | |
| Główne role | James Stewart Jean Arthur Harry Carey Claude Rains | |
| Muzyka | Dimitri Tiomkin | |
| Zdjęcia | Joseph Walker | |
| Montaż | Al Clark Gene Havlick | |
| Produkcja | Frank Capra | |
| Wytwórnia | Columbia Pictures | |
| Dystrybucja | Columbia Pictures | |
| Budżet | ok. 1 500 000 USD | |
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu budził kontrowersje w chwili powstania, ale stał się kasowym sukcesem i ugruntował Jamesa Stewarta jako gwiazdę Hollywood. Film zdobył 11 nominacji do Oscara, zdobywając jedną statuetkę za historię oryginalną (Lewis R. Foster)[1].
W 1989 roku Biblioteka Kongresu umieściła film w National Film Registry.
FabułaEdytuj
Po śmierci jednego z senatorów, jego koledzy partyjni szukają następcy, który w parlamencie zajmie miejsce zmarłego. Ponieważ wszyscy politycy są regularnie korumpowani przez milionera Jima Taylora, chcą wybrać człowieka, którym łatwo będzie manipulować i który będzie przymykał oczy na wszechobecną korupcję. Ich wybór pada na Jeffersona Smitha, którego uważają za osobę prostoduszną i naiwną, a przez to łatwą do manipulowania. Jednak Smith nie zamierza przymykać oczu na nieetyczne praktyki dygnitarzy.
ObsadaEdytuj
| Aktor | Rola |
|---|---|
| James Stewart | Jefferson Smith |
| Jean Arthur | Clarissa Saunders |
| Claude Rains | senator Joseph Harrison Paine |
| Edward Arnold | Jim Taylor |
| Guy Kibbee | gubernator Hubert „Happy” Hopper |
| Thomas Mitchell | Diz Moore |
| Eugene Pallette | Chick McGann |
| Beulah Bondi | Ma Smith |
| H.B. Warner | senator Agnew |
| Harry Carey | przewodniczący Senatu |
| Astrid Allwyn | Susan Paine |
NagrodyEdytuj
OscaryEdytuj
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu był nominowany w 11 kategoriach, lecz statuetkę zdobył tylko w jednej.
| Kategoria | Zwycięstwo | Nominacja | Zwycięzca | Źr. |
|---|---|---|---|---|
| najlepszy film | 
|
Columbia Pictures (Frank Capra) Nagrodę otrzymał David O. Selznick – Przeminęło z wiatrem |
[1] | |
| najlepszy reżyser |
|
Frank Capra nagrodę otrzymał Victor Fleming – Przeminęło z wiatrem | ||
| najlepszy aktor |
|
James Stewart nagrodę otrzymał Robert Donat – Żegnaj, Chips | ||
| najlepszy scenariusz |
|
Sidney Buchman nagrodę otrzymał Sidney Howard – Przeminęło z wiatrem | ||
| najlepsze opowiadanie filmowe |
|
Lewis R. Foster | ||
| najlepszy aktor drugoplanowy |
|
Harry Carey nagrodę otrzymał Thomas Mitchell – Dyliżans | ||
| najlepszy aktor drugoplanowy |
|
Claude Rains nagrodę otrzymał Thomas Mitchell – Dyliżans | ||
| najlepsza scenografia |
|
Lionel Banks nagrodę otrzymał Lyle Wheeler – Przeminęło z wiatrem | ||
| najlepszy montaż |
|
Gene Havlick, Al Clark nagrodę otrzymali Hal C. Kern, James E. Mewcom – Przeminęło z wiatrem | ||
| najlepsza muzyka |
|
Dimitri Tiomkin nagrodę otrzymał Herbert Stothart – Czarnoksiężnik z Oz | ||
| najlepszy dźwięk |
|
John P. Livadary nagrodę otrzymał Bernard B. Brown – When Tomorrow Comes |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b 1940 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences (ang.). oscars.org. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-14)].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie Filmweb
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie IMDb (ang.)
- plakat filmu
