Pan Smith jedzie do Waszyngtonu
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu (oryg. Mr. Smith Goes to Washington) – amerykański komediodramat z 1939 roku w reżyserii Franka Capry. Główne role zagrali James Stewart i Jean Arthur. Był to ostatni film Capry realizowany dla wytwórni Columbia Pictures.
| ||
![]() | ||
Gatunek | dramat komedia | |
Data premiery | 17 października 1939 | |
Kraj produkcji | Stany Zjednoczone | |
Język | angielski | |
Czas trwania | 129 min | |
Reżyseria | Frank Capra | |
Scenariusz | Sidney Buchman na podstawie historii autorstwa Lewisa R. Fostera | |
Główne role | James Stewart Jean Arthur Harry Carey Claude Rains | |
Muzyka | Dimitri Tiomkin | |
Zdjęcia | Joseph Walker | |
Montaż | Al Clark Gene Havlick | |
Produkcja | Frank Capra | |
Wytwórnia | Columbia Pictures | |
Dystrybucja | Columbia Pictures | |
Budżet | ok. 1 500 000 USD |
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu budził kontrowersje w chwili powstania, ale stał się kasowym sukcesem i ugruntował Jamesa Stewarta jako gwiazdę Hollywood. Film zdobył 11 nominacji do Oscara, zdobywając jedną statuetkę za historię oryginalną (Lewis R. Foster)[1].
W 1989 roku Biblioteka Kongresu umieściła film w National Film Registry.
FabułaEdytuj
Po śmierci jednego z senatorów, jego koledzy partyjni szukają następcy, który w parlamencie zajmie miejsce zmarłego. Ponieważ wszyscy politycy są regularnie korumpowani przez milionera Jima Taylora, chcą wybrać człowieka, którym łatwo będzie manipulować i który będzie przymykał oczy na wszechobecną korupcję. Ich wybór pada na Jeffersona Smitha, którego uważają za osobę prostoduszną i naiwną, a przez to łatwą do manipulowania. Jednak Smith nie zamierza przymykać oczu na nieetyczne praktyki dygnitarzy.
ObsadaEdytuj
Aktor | Rola |
---|---|
James Stewart | Jefferson Smith |
Jean Arthur | Clarissa Saunders |
Claude Rains | senator Joseph Harrison Paine |
Edward Arnold | Jim Taylor |
Guy Kibbee | gubernator Hubert „Happy” Hopper |
Thomas Mitchell | Diz Moore |
Eugene Pallette | Chick McGann |
Beulah Bondi | Ma Smith |
H.B. Warner | senator Agnew |
Harry Carey | przewodniczący Senatu |
Astrid Allwyn | Susan Paine |
NagrodyEdytuj
OscaryEdytuj
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu był nominowany w 11 kategoriach, lecz statuetkę zdobył tylko w jednej.
Kategoria | Zwycięstwo | Nominacja | Zwycięzca | Źr. |
---|---|---|---|---|
najlepszy film | Columbia Pictures (Frank Capra) Nagrodę otrzymał David O. Selznick – Przeminęło z wiatrem |
[1] | ||
najlepszy reżyser | Frank Capra nagrodę otrzymał Victor Fleming – Przeminęło z wiatrem | |||
najlepszy aktor | James Stewart nagrodę otrzymał Robert Donat – Żegnaj, Chips | |||
najlepszy scenariusz | Sidney Buchman nagrodę otrzymał Sidney Howard – Przeminęło z wiatrem | |||
najlepsze opowiadanie filmowe | Lewis R. Foster | |||
najlepszy aktor drugoplanowy | Harry Carey nagrodę otrzymał Thomas Mitchell – Dyliżans | |||
najlepszy aktor drugoplanowy | Claude Rains nagrodę otrzymał Thomas Mitchell – Dyliżans | |||
najlepsza scenografia | Lionel Banks nagrodę otrzymał Lyle Wheeler – Przeminęło z wiatrem | |||
najlepszy montaż | Gene Havlick, Al Clark nagrodę otrzymali Hal C. Kern, James E. Mewcom – Przeminęło z wiatrem | |||
najlepsza muzyka | Dimitri Tiomkin nagrodę otrzymał Herbert Stothart – Czarnoksiężnik z Oz | |||
najlepszy dźwięk | John P. Livadary nagrodę otrzymał Bernard B. Brown – When Tomorrow Comes |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b 1940 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences (ang.). oscars.org. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-14)].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie Filmweb
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie IMDb (ang.)
- plakat filmu