Pan Smith jedzie do Waszyngtonu
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu (oryg. Mr. Smith Goes to Washington) – amerykański komediodramat z 1939 roku w reżyserii Franka Capry. Główne role zagrali James Stewart i Jean Arthur. Był to ostatni film Capry realizowany dla wytwórni Columbia Pictures.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
17 października 1939 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
129 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Sidney Buchman |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Montaż | |
Produkcja |
Frank Capra |
Wytwórnia | |
Dystrybucja |
Columbia Pictures |
Budżet |
ok. 1 500 000 USD |
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu budził kontrowersje w chwili powstania, ale stał się kasowym sukcesem i ugruntował Jamesa Stewarta jako gwiazdę Hollywood. Film zdobył 11 nominacji do Oscara, zdobywając jedną statuetkę za materiały do scenariusza[2].
Dystrybutorem filmu na terenie Polski było Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski[1].
W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[3].
Fabuła
edytujPo śmierci jednego z senatorów, jego koledzy partyjni szukają następcy, który w parlamencie zajmie miejsce zmarłego. Ponieważ wszyscy politycy są regularnie korumpowani przez milionera Jima Taylora, chcą wybrać człowieka, którym łatwo będzie manipulować i który będzie przymykał oczy na wszechobecną korupcję. Ich wybór pada na Jeffersona Smitha, którego uważają za osobę prostoduszną i naiwną, a przez to łatwą do manipulowania. Jednak Smith nie zamierza przymykać oczu na nieetyczne praktyki dygnitarzy[4].
Aktor | Rola |
---|---|
James Stewart | Jefferson Smith |
Jean Arthur | Clarissa Saunders |
Claude Rains | senator Joseph Harrison Paine |
Edward Arnold | Jim Taylor |
Guy Kibbee | gubernator Hubert „Happy” Hopper |
Thomas Mitchell | Diz Moore |
Eugene Pallette | Chick McGann |
Beulah Bondi | „Ma” Smith |
H.B. Warner | senator Agnew |
Harry Carey | przewodniczący Senatu |
Astrid Allwyn | Susan Paine |
Nagrody i nominacje
edytujNagrody | Kategoria | Nominowani | Wynik | Źr. |
---|---|---|---|---|
Nagroda Akademii Filmowej | najlepszy film | Frank Capra | Nominacja | [2] |
najlepszy reżyser | Nominacja | |||
najlepszy aktor | James Stewart | Nominacja | ||
najlepszy scenariusz | Sidney Buchman | Nominacja | ||
najlepsze materiały do scenariusza | Lewis R. Foster | Wygrana | ||
najlepszy aktor drugoplanowy | Harry Carey | Nominacja | ||
najlepszy aktor drugoplanowy | Claude Rains | Nominacja | ||
najlepsza scenografia | Lionel Banks | Nominacja | ||
najlepszy montaż | Gene Havlick, Al Clark | Nominacja | ||
najlepsza muzyka | Dimitri Tiomkin | Nominacja | ||
najlepszy dźwięk | John P. Livadary | Nominacja |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Dariusz Szymański: Filmy fabularne rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944–1989 (układ chronologiczny). Na ekranach PRL-u. [dostęp 2021-12-21]. (pol.).
- ↑ a b 1940 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences. oscars.org. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-14)]. (ang.).
- ↑ Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Mr. Smith jedzie do Waszyngtonu. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2023-11-19]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie Filmweb
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie IMDb (ang.)