Park Wrocławski w Lubinie

Park Wrocławski w Lubinie – park zlokalizowany w południowo-wschodniej części Lubina, przy ulicy Wrocławskiej.

Park Wrocławski w Lubinie
Ilustracja
Fragment parku z figurą mastodonzaura
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lubin

Powierzchnia

14 ha

Data założenia

XIX wiek

Położenie na mapie Lubina
Mapa konturowa Lubina, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Wrocławski w Lubinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Wrocławski w Lubinie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Wrocławski w Lubinie”
Położenie na mapie powiatu lubińskiego
Mapa konturowa powiatu lubińskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Wrocławski w Lubinie”
Ziemia51°23′33,0″N 16°12′46,4″E/51,392500 16,212889

Charakterystyka

edytuj

Park zajmuje 14 hektarów i jest zarówno najstarszym, jak i najcenniejszym przyrodniczo parkiem Lubina. Początki założenia sięgają pierwszych dziesięcioleci XIX wieku, kiedy to na jego potrzeby zaadaptowane zostały fragmenty lokalnych, przypałacowych grądów i łęgów[1]. Wtedy powstał tu pierwszy budynek. Po 1945 park miał status otwartego, a w miejscu prawdopodobnego pałacu zbudowano amfiteatr (obecnie rozebrany i zamieniony na zielony plac). Istniała tu też pierwsza w Lubinie ścieżka zdrowia[2].

Gruntowną rewitalizację parku przeprowadzono w latach 2013-2014, kiedy to przystosowano go do funkcji edukacyjnych. W 2014 otwarto Centrum Edukacji Przyrodniczej, przystosowane do wykładów, prelekcji, pokazów i obserwacji natury. W ramach centrum funkcjonują: ptaszarnia, mini-zoo, szlak dinozaurów i szlak ptaków. Oprócz tego na terenie kompleksu wybudowano strefy dziecka (dwa place zabaw, strefa paleontologiczna z wykopaliskami), odpoczynku (altany), rekreacji, boisko do siatkówki i szachownicę[1].

Szlak dinozaurów

edytuj

Na szlak składa się zespół figur następujących dinozaurów: mastodonzaur, iguanodon (dwie figury), kentrozaur, karnotaur, dimetrodon, wulkanodon, tyranozaur, triceratops, parazaurolof, mamenchizaur, diplodok, brachiozaur[1].

Szlak ptaków

edytuj

W ptaszarni żyje ponad sześćdziesiąt gatunków ptaków (w tym rzadkich) z terenu Polski i Europy, np. bielik, orzeł stepowy, bociany czarne, bażanty, głuszce, cietrzewie, sowy, żurawie i pawie[1].

Minizoo

edytuj

W małym ogrodzie zoologicznym żyją kozy, owce, kuce, kury, osły i świnie[1].

Flora parku dzieli się na trzy strefy: starodrzew, łęgi i zieleń urządzoną[2].

W obrębie starodrzewu znajduje się grąd z udziałem takich drzew, jak klon pospolity, jawor, grab pospolity, dąb szypułkowy, robinia akacjowa, lipa szerokolistna, kasztanowiec zwyczajny i olcha czarna. Z 37 lubińskich pomników przyrody szesnaście rośnie na terenie parku, w tym głównie w obszarze grądów[2].

W obrębie łęgów znajduje się roślinność związana ze starorzeczami, lubiąca wilgoć, choć ostatnia rzeka na tym terenie umieszczana jest na mapach w początku XIX wieku. Występuje tu olsza, topola, wierzba, wiąz i jesion. Nie prowadzi się tu ingerencji ludzkich[2].

Na terenach urządzonych rosną głównie rośliny ozdobne - cebulowe, byliny, krzewy i trawy. Istnieje tu też okolony szuwarem staw zamieszkały przez kaczki i łabędzie[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Park Wrocławski w Lubinie, Centrum Edukacji Przyrodniczej, Lubin, 2019, folder informacyjny
  2. a b c d e Agata Łabuzińska, Rola zieleni w ZOO Lubin - Centrum Edukacji Przyrodniczej w Lubinie, w: Edukacja i rekreacja w przestrzeni publicznej. Materiały pokonferencyjne, Centrum Edukacji Przyrodniczej w Lubinie, Lubin, 2019, s. 27-35, ISBN 978-83-949789-2-1