Parzeńsko
Parzeńsko – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski.
| wieś | |
.jpg) Parzeńsko | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2002) |
43 |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
74-305[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZMY |
| SIMC |
0185146 |
Położenie na mapie gminy Nowogródek Pomorski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego  | |
 52°52′35″N 15°07′23″E/52,876389 15,123056[1]
| |
W 2002 r. wieś miała 43 mieszkańców[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Obecnie jest to wieś sołecka przy wschodnim brzegu leśnego jeziora. Przy wjeździe do wsi, na miejscu niemieckiego obelisku, stoi figura Matki Boskiej i kamień poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II.
Do niedawna wieś była "wsią umierającą", dopiero turystyka i masowy wykup działek pod domki letniskowe spowodowały jej ponowny rozwój. Walory środowiska, a głównie czystość wód jeziora i położenie wśród kompleksów leśnych Puszczy Barlineckiej (Parzeńsko położone jest w otulinie Barlinecko – Gorzowskiego Parku Krajobrazowego) spowodowały rozwój turystyczno – rekreacyjny, który stał się głównym atutem wsi. Dziś Parzeńsko to osiedle domków letniskowych. Wieś posiada pole biwakowe i plażę.
Historia edytuj
Wieś(niemiecka nazwa Wollhaus) w roku 1300 została nadana klasztorowi cystersów w Mironicach. W XIII i XIV w. nad jeziorem tym leżała zaginiona wieś Brunneke, późniejszy folwark Głownia.
Leśniczówka Friedrichsfelde edytuj
.jpg)
Na terenie wsi znajdowała się zniszczona po II wojnie światowej przez wojska sowieckie Leśniczówka Friedrichsfelde. Należała ona razem z innymi Rahmhütte, Kerngrund, Osterburg i Kienitz do okręgu leśniczego Karzig. Leśniczy rewiru Stenger przejął Friedrichsfelde w październiku 1928 roku po śmierci von Hegemeistre Steffen – grób znajduje się na cmentarzu w Parzeńsku. Do leśniczówki należał mały ogródek warzywny i sad, który graniczył bezpośrednio z jeziorem Parzeńskim. Obok leśniczówki stał dom dla robotników dla czterech rodzin. Do tego należała jeszcze duża obora (dla 4 rodzin) i stodoła. Dzieci chodziły do oddalonej o 4 km szkoły w Karsku. Źródłem dochodu i wyżywienia była praca na polu i w ogrodzie. Leśniczy miał prawo odstrzelić 1 sarnę, 1 dzika. Inne odstrzelone zwierzęta przekazywano rolnikowi Bauer, który miał umowę handlową. Pensja leśniczego była skromna. Według dokumentów, po 25 latach pracy dostawał rocznie 5 tys. Reichsmark (RM). Kiedy na początku lutego 1945 r. wkroczyła armia radziecka leśniczówka i dom dla robotników zostały spalone.
Poewangelicki cmentarz edytuj
.jpg)
(podlega ochronie konserwatorskiej)
Na północnej granicy wsi Parzeńsko znajduje się, udostępniony do zwiedzania, cmentarz poewangelicki z XIX wieku. Jest to ponad 100 nagrobków z piaskowca i granitu oraz malutkie lapidarium otoczone żywopłotem. Nagrobki mają bardzo ciekawe napisy, na przykład znaleziono taką inskrypcję: „Tu leży młody nauczyciel, który popełnił samobójstwo”. Nekropolię odrestaurowano za prywatne pieniądze. Jerzy Zygmunt jest dzierżawcą cmentarza i jego opiekunem.
(Na podstawie opracowań Piotra Wojciechowskiego)
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97629
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 919 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Nowogródek Pomorski. Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego, 2006, s. 11. (Załącznik do Uchwały Nr XXX/185/06 Rady Gminy w Nowogródku Pomorskim z dnia 12 kwietnia 2006 r.)