Paszowice

wieś w województwie dolnośląskim

Paszowice (niem. Poischwitz[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Paszowice.

Paszowice
wieś
Ilustracja
Kościół św. Trójcy w Paszowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

jaworski

Gmina

Paszowice

Wysokość

201-260 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

1469[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-411[3]

Tablice rejestracyjne

DJA

SIMC

0366149

Położenie na mapie gminy Paszowice
Mapa konturowa gminy Paszowice, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Paszowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Paszowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Paszowice”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Paszowice”
Ziemia51°01′32″N 16°10′55″E/51,025556 16,181944[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Paszowice.

Położenie edytuj

Miejscowość położona jest na Przedgórzu Sudeckim, a dokładniej w Obniżeniu Podsudeckim, nad potokiem Paszówką[5].

Demografia edytuj

Jest największą miejscowością gminy Paszowice. Według Narodowego Spisu Powszechnego posiadała 1351 mieszkańców (III 2011 r.).

Nazwa edytuj

Istnieją dwie alternatywne wersje pochodzenia nazwy miejscowości. Pierwsza wskazuje na nazwę patronimiczną pochodzącą od imienia Paszko należącego do właściciela lub założyciela wsi, do której dodano słowiańską końcówką wice. Oznacza ona literalnie Wieś Paszki[6].

Druga wywodzi ją od polskiej nazwy pasza, czyli pożywienia przeznaczonego dla zwierząt hodowlanych. Obie wersje przytacza Otto Koischwitz w swojej książce o ziemi jaworskiej wymieniając obok wersji niemieckiej Poischwitz również nazwę Paschkowice[6]. Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia pierwotną nazwę jako Paschkowice podając jej znaczenie Futterplatz, Weideplatz, czyli tłumacząc na język polski „miejsce paszy, pastwiska”[7]. Nazwa została później fonetycznie zgermanizowana na Poischwitz[7] i utraciła swoje pierwotne znaczenie.

Historia edytuj

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi ze średniowiecznego dokumentu z 1288 roku, gdzie wymieniona jest jako Paschowicz[8].

W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest jako Passowitz[9].

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[10]:

Paszowice na tle Pogórza Kaczawskiego

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 98291
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-03].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 920 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  5. Park Krajobrazowy Chełmy, mapa turystyczna, skala 1:50 000, PPWK, Warszawa – Wrocław, wydanie II, 1999
  6. a b Otto Koischwitz: Jauer - ein Wegweiser durch die Heimat und ihre Geschichte. Jauer: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1930, s. 104.
  7. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 87, OCLC 456751858 (niem.).
  8. Stanisław Jastrzębski, "Jawor i okolice", Ossolineum Wrocław 1973, str. 134
  9. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 34. [dostęp 2012-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Jastrzębski: Jawor i okolice, Ossolineum Wrocław 1973, s. 134-135
  • Józef Pilch: Zabytki Architektury Dolnego Śląska, Wrocław, 1978, s. 289
  • Edward Wiśniewski, Tomasz Horoszko: Park Krajobrazowy Chełmy, Myślibórz, Wrocław 2013, ISBN 978-83-63166-06-9, s.92