Pato O’Ward

meksykański kierowca wyścigowy
(Przekierowano z Pato O'Ward)

Pato O’Ward, właśc. Patricio O’Ward Junco (ur. 6 maja 1999 w Monterrey) – meksykański kierowca wyścigowy. Od roku 2020 jeździ w IndyCar Series reprezentując barwy McLaren Arrow SP. Jest mistrzem IMSA SportsCar Championship z 2017 roku, gdzie wygrał 24-godzinny wyścig Daytona. W sezonie 2018 stał się mistrzem Indy Lights. Został wyróżniony tytułem „Rookie of the Year” podczas zawodów Indianapolis 500 w 2020. W 2021 roku został II wicemistrzem IndyCar Series. W 2022 roku zajął drugie miejsce w Indianapolis 500[1].

Pato O’Ward
Ilustracja
Pato O’Ward na Road America w (2021)
Imię i nazwisko

Patricio O’Ward Junco

Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1999
Monterrey

Sezon 2023
Seria

IndyCar Series

Zespół

Arrow McLaren SP

Samochód

Dallara DW12

Nr startowy

5

Sukcesy

2017: IMSA SportsCar Championship (mistrz)
2018: Indy Lights (mistrz)
2020: Indianapolis 500 (Rookie of the Year)
2022: Indianapolis 500 (wicemistrz)
2022:IndyCar Series 2022 (II wicemistrz)

Strona internetowa

Początki kariery

edytuj

Urodzony 6 maja 1999 roku w Monterrey w Meksyku, uczęszczał do szkoły w San Antonio w Teksasie[2]. Jest pochodzenia irlandzkiego[3]. Karierę wyścigową rozpoczął w kartingu pod koniec 2005 roku i pozostał w nim do 2012 roku. W 2013 roku brał udział w wyścigach bolidów jednomiejscowych, w LATAM Formula 2000, Formule Renault 1.6 NEC i Pacific Formula F2000. W 2014 roku O’Ward startował we francuskiej Formule 4[4].

W 2015 roku zadebiutował w Pro Mazda Championship z zespołem Pelfrey[5]. Podczas kolejnego sezonu Meksykanin kontynuował jazdę w Pro Mazda Championship w zespole Pelfrey gdzie udało mu się zdobyć wicemistrzostwo serii. W 2017 roku rywalizował w WeatherTech SportsCar Championship z Performance Tech Motorsports w klasie PC. Pato i jego partnerzy wygrali 24-godzinny wyścig Rolexa w Daytona 2017 i 12-godzinny wyścig Sebring w swojej klasie, co uczyniło go najmłodszym kierowcą, który kiedykolwiek wygrał oba wyścigi. Miał wtedy 17 lat. O’Ward i jego zespół zdobyli mistrzostwo i North American Endurance Cup (NAEC).

W 2018 roku O’Ward podpisał kontrakt z Andretti Autosport, aby wziąć udział w mistrzostwach Indy Lights. Wygrał dziewięć z 17 wyścigów, został wybrany Nowicjuszem Roku i z łatwością zdobył mistrzostwo kierowców[6].

W maju 2019 roku świeżo upieczony mistrz Indy Lights podpisał kontrakt z Red Bull Junior Team[7], a w następnym miesiącu został objęty jednorazową umową, aby wziąć udział w rundzie Formuły 2 na Red Bull Ring, zastępując ukaranego Mahaveera Raghunathana[8] i został ogłoszony jako zastępca Dana Ticktuma w Super Formula[9].

Ze względu na decyzję FIA o przyznaniu mniejszej liczby punktów do super licencji za mistrzostwo w Indy Lights, O’Ward nie był dopuszczony do tego, aby móc ścigać się w Formule 1 w 2020 roku, a tym samym nie zostałby włączony do tamtejszej rodziny Red Bulla. Dzięki dostępnym startom w serii IndyCar Series dr Helmut Marko przyznał 20 latkowi wcześniejsze zwolnienie z kontraktu po trzech rundach Super Formuły[10].

IndyCar

edytuj

Dwa tygodnie po zdobyciu tytułu Indy Lights, zadebiutował w IndyCar Series na torze Sonoma Raceway w drugim wyścigu zespołu Harding Racing, gdzie zakwalifikował się jako piąty i zajął dziewiąte miejsce. To łączy go z Davidem Martínezem, jeśli chodzi o najlepszy finisz w debiucie meksykańskiego kierowcy w amerykańskich wyścigach bolidów[11].

W 2019 roku O’Ward miał przenieść się do IndyCar Series w pełnym wymiarze godzin, prowadząc samochód z namalowanym numerem 8 dla Harding Steinbrenner Racing[12]. Jednak kwestie sponsorskie doprowadziły do zwolnienia zawodnika z zespołu 11 lutego 2019 roku

7 marca O’Ward dołączył do Carlina w ramach umowy na pół etatu, w ramach której miał jeździć w 13 wyścigach w sezonie 2019 IndyCar. O’Ward miał przejechać w Carlin 12 wyścigów sezonu, a także zawody Indianapolis 500[13]. O’Ward nie zakwalifikował się do Indy 500 wraz z zespołowym kolegą Maxem Chiltonem. Jednak umowa Red Bulla podpisana w maju z młodym kierowcą pozwoliła mu rywalizować tylko w 8 z 13 wydarzeń, na które pierwotnie podpisał kontrakt. Patricio zajął 26. miejsce w końcowej klasyfikacji punktowej, z najlepszym 8 miejscem na torze Circuit of the Americas[14].

30 października ogłoszono, że O’Ward powrócił do IndyCar, podpisując umowę z Arrow McLaren SP na sezon 2020[15].

O’Ward miał mocny start 2020 roku, zdobywając pole position i zajmując drugie miejsce w drugim wyścigu na Road America i czwarte w wyścigu w Iowa. Zmierzał do wyścigu Indy 500 będąc na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej (zawody odbyły się w sierpniu z powodu pandemii Covid-19). O’Ward zajął szóste miejsce w swoim pierwszym starcie w Indianapolis 500 i zdobył nagrodę Rookie of the Year za swój występ[16]. Następnie zdobył kolejne dwa podia z rzędu na World Wide Technology Raceway[17]. Meksykanin zajął aż 3 miejsce w tabeli przed finiszami na 9. i 11. miejscu na Mid-Ohio Sports Car Course i 22. w Harvest GP, spadł wtedy na piątą lakotę w generalce. Po podpisaniu nowego kontraktu z AMSP, zajął 2 miejsce w finale sezonu w St. Petersburgu i zajął 4 miejsce w końcowej klasyfikacji mistrzostw[18].

Zawodnik z Monterrey kontynuował starty w Arrow McLaren SP w następnym sezonie, współpracując z Felixem Rosenqvistem. O’Ward był pretendentem do tytułu w 2021 roku. Rozpoczął sezon zdobywając swoje pierwsze pole position w karierze podczas otwarcia sezonu w Barber, ale nie był w stanie przekształcić tego w zwycięstwo. O’Ward zajął swoje pierwsze podium w sezonie, zajmując trzecie miejsce w pierwszym wyścigu na torze Texas Motor Speedway i odniósł swoje dziewicze zwycięstwo w IndyCar następnego dnia[19][20]. Został pierwszym meksykańskim kierowcą, który wygrał wyścig IndyCar od czasu, gdy zrobił to Adrian Fernandez w 2004 roku i pierwszym kierowcą Chevroleta spoza Teamu Penske, któremu udało się wygrać wyścig od 2016 roku.

Po zdobyciu pierwszego zwycięstwa Pato nigdy nie spadł poniżej trzeciego miejsca w klasyfikacji mistrzostw, konsekwentnie odpierając ataki mistrzów serii Josefa Newgardena i Scotta Dixona, jednocześnie ścigając Alexa Palou przez większą część sezonu. Po zakończeniu kampanii w IndyCar wziął udział w posezonowych testach młodych kierowców Formuły 1 w barwach McLarena[21].

Pato O'Ward w 2022 roku zajął drugie miejsce podczas Indianapolis 500. W całych mistrzostwach IndyCar Series zajął 7. pozycję z 480 punktami, w międzyczasie wygrywając dwie rundy[22]. 18 listopada 2022 roku wziął udział w piątkowym treningu Formuły 1 przed Grand Prix Abu Zabi w barwach McLarena w bolidzie Lando Norrisa[23].

Wyniki

edytuj

Indianapolis 500

edytuj
Sezon Nadwozie Silnik Start Miejsce Zespół
2019 Dallara Chevrolet DNQ Carlin
2020 Dallara Chevrolet 15 6 Arrow McLaren SP
2021 12 4
2022 7 2
2023 8 24 Arrow McLaren

IndyCar Series

edytuj
Rok Zespół Samochód Nr. Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2018 Harding Racing Dallara DW12 8 Chevrolet STP PHX LBH ALA IMS INDY DET DET TXS RDA IOW TOR MDO POC GTW POR SNM
9
31 44
2019 Carlin 31 STP COA
8
ALA
16
LBH
12
IMS
19
INDY
DNQ
DET
14
DET
11
TXS
RDA
17
TOR
IOW
MDO
POC
GTW
POR
LAG
26 115
2020 Arrow McLaren SP 5 TXS
12
IMS
8
ROA
8
ROA
2
IOW
4
IOW
12
INDY
6
GTW
3
GTW
2
MDO
11
MDO
9
IMS
22
IMS
5
STP
2
4 416
2021 ALA
4
STP
19
TXS
3
TXS
1
IMS
15
INDY
4
DET
3
DET
1
ROA
9
MDO
8
NSH
13
IMS
5
GTW
2
POR
14
LAG
5
LBH
27
3 487

Indy Lights

edytuj
Rok Zespół 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2017 Team Pelfrey STP
5
STP
3
ALA
8
ALA
15
IMS IMS INDY ROA ROA IOW TOR TOR MDO MDO GMP WGL 15 58
2018 Andretti Autosport STP
1
STP
7
ALA
1
ALA
1
IMS
4
IMS
7
INDY
2
RDA
2
RDA
4
IOW
1
TOR
1
TOR
2
MDO
1
MDO
1
GTW
3
POR
1
POR
1
1 491

IMSA WeatherTech SportsCar Championship

edytuj
Rok Uczestnik Klasa Samochód Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ranking Punkty
2017 Performance Tech Motorsports PC Oreca FLM09 Chevrolet LS3 6.2 L V8 DAY
1
SEB
1
COA
1
DET
1
WAT
1
MOS
1
ELK
1
PET
3
1 283
2018 Performance Tech Motorsports P Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 DAY
8
SEB
13
LBH MDO DET WGL MOS ELK LGA PET 41 41

Pro Mazda Championship

edytuj
Rok Zespół 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2015 Team Pelfrey STP
4
STP
14
LOU
4
LOU
C
BAR
5
BAR
7
IMS
6
IMS
10
IMS
5
LOR
7
TOR
2
TOR
3
IOW
3
MOH
7
MOH
6
LAG
18
LAG
6
6 250
2016 Team Pelfrey STP
1
STP
2
BAR
1
BAR
1
IMS
1
IMS
1
LOR
1
ROA
4
ROA
4
TOR
9
TOR
2
MOH
7
MOH
4
LAG
1
LAG
10
LAG
6
2 393

Przypisy

edytuj
  1. IndyCar 2022 Indy 500 Results | IndyCar Race Results [online], motorsport.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  2. Profil kierowcy. [dostęp 2021-09-29].
  3. The Week In IndyCar, Jan. 16, with Pato O’Ward. [dostęp 2021-09-29].
  4. Przegląd sezonu 2014 francuskiej F4. [dostęp 2021-09-29].
  5. Pro Mazda Championship 2015 wyniki. [dostęp 2021-09-29].
  6. Klasyfikacja Indy Lights 2018. [dostęp 2021-09-29].
  7. Patricio O’Ward joins Red Bull Junior Team for IndyCar campaign. [dostęp 2021-09-29].
  8. Red Bull junior O’Ward set for F2 debut this weekend. [dostęp 2021-09-29].
  9. O’Ward takes over Ticktum’s Super Formula seat at Team Mugen. [dostęp 2021-09-29].
  10. O’Ward splits with Red Bull – and enters the McLaren IndyCar frame. [dostęp 2021-09-29].
  11. Famous Racecar Drivers from Mexico. [dostęp 2021-09-29].
  12. HARDING STEINBRENNER RACING FORMED TO FIELD TWO CARS IN 2019 INDYCAR SERIES. [dostęp 2021-09-29].
  13. O’WARD JOINS CARLIN FOR 13 RACES IN 2019. [dostęp 2021-09-29].
  14. Klasyfikacja generalna IndyCar 2019. [dostęp 2021-09-29].
  15. ARROW MCLAREN SP CONFIRMS O’WARD, ASKEW FOR 2020 SEASON. [dostęp 2021-09-29].
  16. O’WARD SECURES INDY 500 ROOKIE OF THE YEAR HONORS. [dostęp 2021-09-29].
  17. BOMMARITO AUTOMOTIVE GROUP RACE TWO – RACE REPORT. [dostęp 2021-09-29].
  18. O’Ward signs new deal with AMSP. [dostęp 2021-09-29].
  19. Wyniki IndyCar i klasyfikacja punktowa po XPEL 375 Niedziela w Teksasie. [dostęp 2021-09-29].
  20. IndyCar results and points standings after Genesys 300 Saturday at Texas. [dostęp 2021-09-29].
  21. Patricio O'Ward po pierwszym teście F1. "Jestem w szoku i nie mam szyi" [online], motohigh.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  22. 2024 - IndyCar Series Indy Car Standings - ESPN [online], espn.com [dostęp 2024-04-25].
  23. Palou i O'Ward pojadą w treningach dla McLarena [online], motohigh.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).