Piotr Michajłowicz Wołkoński (ros. Пётр Михайлович Волконский; ur. 25 kwietnia?/6 maja 1776 w Petersburgu, zm. 27 sierpnia?/8 września 1852 tamże) – rosyjski dowódca wojskowy, generał-feldmarszałek Rosji (1843), członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego (od 1821), kniaź (1834).

Piotr Wołkoński
Пётр Михайлович Волконский
Ilustracja
Gen. Piotr Michaiłowicz Wołkoński (mal. George Dawe
generał-feldmarszałek generał-feldmarszałek
Pełne imię i nazwisko

Piotr Michajłowicz Wołkoński

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia/ 6 maja 1776
Petersburg

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia/ 8 września 1852
Petersburg

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Orła Białego Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Stanisława (Królestwo Kongresowe) Kawaler Orderu Marii Teresy Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Order Orła Czarnego (Prusy) IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Order św. Huberta (Bawaria) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Ludwika (Hesja) Order Ernestyński (Saksonia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Słonia (Dania) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (Szwecja) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Ducha Świętego (Francja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ludwika (Francja) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia)

Życiorys edytuj

Uczestnik wojny ojczyźnianej 1812 z wojskami napoleońskimi. Generał-kwatermistrz armii rosyjskiej 1810–1812. Założył Petersburską Szkołę Oficerską (dowodzących kolumnami). Szef Sztabu Głównego Aleksandra I w latach 1813–1814. Minister Wojny w l. 1815–1823, brał udział w pracach kongresu wiedeńskiego 1814–1815. Był przedstawicielem Rosji przy koronacji Karola X w 1824. Za rządów cara Mikołaja I minister dworu carskiego 1826–1852.

W 1818 odznaczony Orderem Orła Białego[1]. Poza tym był odznaczony Orderem Świętego Andrzeja Pierwszego Powołania, Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Orderem Świętego Jerzego III klasy, Orderem Świętego Włodzimierza I klasy, Orderem Świętej Anny I i IV klasy, Orderem Świętego Stanisława I klasy, Orderem Annuncjaty[2][a].

Przypisy edytuj

  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 286.
  2. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Uwagi edytuj

  1. Nadany w 1822 r. przez Karola Feliksa króla Sardynii.

Bibliografia edytuj

  • Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 5 Moskwa 1971.

Linki zewnętrzne edytuj