Posłowie do Parlamentu Europejskiego 1969–1973
lista w projekcie Wikimedia
Posłowie do Parlamentu Europejskiego w latach 1969–1973 zostali mianowani przez parlamenty krajowe 6 państw członkowskich Unii Europejskiej. Kadencja rozpoczęła się 12 marca 1969 i zakończyła się 1 stycznia 1973.
Pomiędzy państwa członkowskie podzielono 142 mandaty.
Na mocy porozumienia między chadekami a socjalistami przewodniczącym PE był Mario Scelba (do 1971), a następnie Walter Behrendt.
W Parlamencie Europejskim w latach 1969–1973 powołano pięć frakcji politycznych:
- Partia Europejskich Socjalistów (SOC)
- Europejska Partia Ludowa (CD)
- Partia Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów (LD)
- Grupa Sojuszu Komunistycznego (COM)
- Niez. (NI)
Deputowani według grup
edytujSOC
edytujPaństwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
---|---|---|---|
Belgia | BSP | André Cods, Antoon Spinoy | 2 |
PS | Fernand Dehousse, Ernest Glinne, Henri François Simonet, Hendrik Fayat | 4 | |
Francja | SFIO | Guy Mollet, Pierre-Olivier Lapie | 2 |
PS | Francis Vals, Georges Spénale, Claude Cheysson | 3 | |
Holandia | PvdA | Jaap Burger (do 29.09.1970), Siep Posthumus (do 15.09.1971), Ad Oele, Henk Vredeling | 4 |
Luksemburg | LSAP | Raymond Vouel, Henry Cravette | 2 |
RFN | SPD | Hans Apel (do 1970), Harri Bading (do 1970), Karl Bergmann (do 1970), Fritz Corterier (do 1970), Wilhelm Dröscher (do 1971), Ilse Elsner (do 1970), Walter Faller, Ludwig Fellermaier, Gerhard Flämig, Horst Gerlach, Herbert Kriedemann, Alwin Kulawig (do 1970), Hans Lautenschlager, Ludwig Metzger (do 1970), Wilhelm Haferkamp | 15 |
Włochy | PSI | Antonio Giottini, Lionello Levi Sandri, Francesco De Martino, Pietro Nenni, Mario Zagari | 5 |
PSDI | Mario Tanassi | 1 | |
Razem | 38 |
CD
edytujLIB
edytujPaństwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
---|---|---|---|
Belgia | PLP | Willy De Clercq | 1 |
Holandia | VVD | Jan Baas, Cees Berkhouwer | 2 |
Luksemburg | DP | Eugène Schaus, Gaston Thorn | 1 |
RFN | FDP | Ernst Achenbach, Adolf Mauk (do 1970), Heinz Starke | 3 |
Francja | RI | Raymond Marcellin | 1 |
Włochy | PRI | Ugo La Malfa, Adolfo Battaglia | 2 |
Razem | 11 |
COM
edytujPaństwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
---|---|---|---|
Włochy | PCI | Altiero Spinelli (do 1970), Giorgio Amendola | 2 |
Razem | 2 |
NI
edytujPaństwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
---|---|---|---|
Belgia | bezpartyjny | Albert Coppé, Étienne Davignon | 2 |
Francja | bezpartyjny | Edgard Pisani, Jean Sauvagnargues, Louis de Guiringaud, Henri Rey, Machel Joleert, Andre Melraux | 5 |
Luksemburg | bezpartyjny | Albert Borschette (do 1970) | 1 |
Włochy | bezpartyjny | Carlo Scarascia-Mugnozza, Guido Colonna di Paliano, Diongi Coppo, Alberto Benporud, Giovanii Elhan, Cesare Bensi, Giorgio Oliva | 7 |
Razem | 16 |
Zmiany deputowanych
edytuj- Francja
|
- Holandia
|
|
- Niemcy (RFN)
|
|
Przewodniczący grup
edytuj- SOC: Francis Vals
- CD: Hans August Lücker
- COM: Altiero Spinelli (do 1970), Giorgio Amendola
Rozkład mandatów według państw i grup (na koniec kadencji)
edytujGrupa poselska
Państwo członkowskie |
SOC | CD | LIB | COM | Niez. | Razem |
Belgia | 6 | 5 | 1 | 2 | 14 | |
Francja | 5 | 24 | 1 | 6 | 36 | |
Holandia | 4 | 8 | 2 | 14 | ||
Luksemburg | 2 | 1 | 2 | 1 | 6 | |
Niemcy | 15 | 18 | 3 | 36 | ||
Włochy | 6 | 19 | 2 | 2 | 7 | 36 |
Unia Europejska | 38 | 75 | 11 | 2 | 16 | 142 |
Zobacz też
edytuj- posłowie w latach 1969–1973 w poszczególnych państwach członkowskich: belgijscy, francuscy, holenderscy, luksemburscy, niemieccy, włoscy