Radomiak Radom w sezonie 1984/1985

Sezon 1984/1985 był dla Radomiaka Radom debiutem w ekstraklasie. Drużyna od 2 lat prowadzona była przez Józefa Antoniaka i Jura Zielińskiego. W poprzednim sezonie wywalczyła mistrzostwo grupy wschodniej II ligi, uzyskując awans do najwyższej klasy rozgrywek. Przez 3 pierwsze kolejki I ligi Radomiak utrzymywał pozycję lidera, a na zakończenie rundy jesiennej zajął 5. miejsce, nie przegrywając ani razu na własnym boisku. Z kolei wiosna okazała się słabsza w wykonaniu Zielonych. Mimo wygranej 5:1 z Górnikiem Wałbrzych w ostatniej serii spotkań, rozgrywki ukończyli na 15. miejscu i zostali zdegradowani do II ligi. Zgromadzili tyle samo punktów co Śląsk Wrocław, ale drużyna z Dolnego Śląska miała lepszy bilans bramkowy, dzięki czemu została w ekstraklasie.

Radomiak Radom
sezon 1984/1985
Trener

Józef Antoniak Jur Zieliński

Prezes

Ryszard Antoniewicz

I liga

15. miejsce

Puchar Polski

3. runda

Najlepszy strzelec w zespole

Liga: Mirosław Sajewicz (8)

Najwyższa frekwencja
u siebie

20 000 (vs Widzew Łódź, 6 października 1984)

Stroje
domowe

Okres przedsezonowy edytuj

W sezonie 1982/1983 Zieloni zostali mistrzami jesieni w rozgrywkach II ligi, jednak w rundzie wiosennej dali się wyprzedzić Motorowi Lublin. W kolejnym sezonie również prowadzili na półmetku turnieju ligowego, ale 20 czerwca 1984 roku w Warszawie zwycięstwem nad Hutnikiem 2:1 po bramkach Szymona Trzaskowskiego i Mirosława Banaszka zapewnili sobie mistrzostwo i tym samym awans do I ligi.

Z inicjatywy prezesa Ryszarda Antoniewicza Radomiak został wzmocniony 3 zawodnikami: Adamem Beneszem ze Stali Stoczni Szczecin, Andrzejem Szymankiem z Górnikiem Zabrze i Włodzimierzem Andrzejewskim z Broni Radom, który do zespołu dołączył w trakcie sezonu.

Rozgrywki I ligi edytuj

Pierwszy mecz odbył się 11 sierpnia 1984 rok; na stadionie przy Struga Radomiak pokonał Bałtyk Gdynia 3:0 i jako pierwszy objął pozycję lidera I ligi. Wynik otworzył debiutujący w drużynie Andrzej Szymanek. Kolejne spotkanie było również zwycięskie, 1:0 z ŁKS-em Łódź. W 3. kolejce nastąpił podział punktów z Zagłębiem Sosnowiec; w 17. minucie bramka kapitana Pawła Zawadzkiego dała Zielonym prowadzenie, gospodarze zaś wyrównali w 2. połowie. Tydzień później w Szczecinie radomianie ponieśli pierwszą porażkę w lidze, ulegając miejscowej Pogoni 0:2, przez co stracili 1. miejsce w tabeli rozgrywek.

1 września przy 20-tysięcznej radomskiej publiczności Radomiak zremisował z obrońcą tytułu mistrza Polski, Lechem Poznań 1:1. W spotkaniu z Ruchem Chorzów poniósł kolejną porażkę i tracił już 4 punkty do liderującego Widzewa. W kolejnym meczu ze zdobywcą Pucharu Polski, Wisłą Kraków, w drużynie Zielonych zadebiutował Włodzimierz Andrzejewski, który na początku gry, po zagraniu Adama Benesza, niepilnowany, pokonał bramkarza rywali Jerzego Zajdę[1]. Debiutant ustalił wynik spotkania 1:0. Po 7 kolejkach z 8 punktami na koncie Radomiak zajmował 6. miejsce.

Następnie w Radomiu przy zgromadzonych 17 tysiącach widzów podejmował Legię Warszawa. W 37. minucie prowadzący mecz sędzia, Ryszard Wdowiak z Legnicy, popełnił błąd, dyktując rzut karny dla gospodarzy za rzekome zagranie ręką przez Stefana Majewskiego. Jedenastkę wykorzystał Paweł Zawadzki. Arbiter wydawał budzące kontrowersje decyzje. W 50. minucie nie zauważył faulu na Andrzeju Niedziółce, a piłkę przejęła stołeczna drużyna i przeprowadziła szybki kontratak zakończony celnym strzałem Andrzeja Buncola[2]. Mecz zakończył się podziałem punktów. Kolejne spotkanie Radomiak przegrał z Lechią Gdańsk na wyjeździe 1:2, natomiast na własnym stadionie wypełnionym 20-tysięczną publicznością pokonał łódzki Widzew po wykorzystanym rzucie karnym przez Zawadzkiego. Do końca rundy radomianom udało się odnieść jeszcze jedno zwycięstwo. Na początku listopada w pokonanym polu pozostawili zespół Motoru Lublin, a bramki dla Zielonych zdobyli: dwie Andrzejewski i jedną Banaszek. Radomiak także dwukrotnie przegrał (GKS Katowice, Górnik Zabrze), a rundę jesienną zakończył dwoma remisami kolejno ze Śląskiem Wrocław i Górnikiem Wałbrzych, plasując się w klasyfikacji ligowej na 5. miejscu.

"Marsz" w dół tabeli edytuj

 

Rundę wiosenną Radomiak rozpoczął od bezbramkowego remisu z Bałtykiem Gdynia. Kolejne spotkania to dwie porażki z zespołami: ŁKS-u i Zagłębia Sosnowiec. Serię przegranych meczów przerwał pojedynek z Pogonią Szczecin, w którym nie padła ani jedna bramka. Potem Zieloni przegrali kolejno z Ruchem i Lechem. W Krakowie z kolei odnieśli pierwsze zwycięstwo w II rundzie. W 49. minucie arbiter podyktował rzut karny, który wykorzystał Zawadzki, a następnie po wyprowadzeniu kontrataku, w 77. minucie, Banaszek zagrał piłkę do Sajewicza, a ten strzelając z pełnego biegu, umieścił futbolówkę w siatce rywala i ustalił wynik meczu 2:0[3]. Kolejne pojedynki zakończyły się porażkami z Legią i Widzewem oraz remisem z Lechią Gdańsk. 5 czerwca 1985 zwyciężyli na własnym boisku GKS Katowice 2:0 po trafieniach Sajewicza. Przegrane mecze z Motorem i ze Śląskiem oraz podział punktów z Górnikiem Zabrze spowodowały spadek Radomiaka na przedostatnie, 15. miejsce.

Decydująca ostatnia kolejka edytuj

Po 29. kolejce ostatnia w klasyfikacji Wisła Kraków była pozbawiona szans na utrzymanie się w ekstraklasie. Radomiak tracił 1 punkt do Lechii (13. miejsce) i Bałtyku (14.), a 2 do Śląska, GKS-u i Pogoni (10. - 12.). O układzie dolnej części tabeli miały wpływ 4 mecze, które rozstrzygnęły się na niekorzyść radomskiego zespołu. Radomianie zwyciężyli 5:1 Górnik Wałbrzych po bramach Banaszka, dwóch Ogorzałka, Niedziółki i Sajewicza. Pogoń zremisowała z pewną wicemistrzostwa Legią, Wisła uległa Bałtykowi, a Lechia pokonała Śląsk Wrocław. Radomiakowi do utrzymania zabrakło 2 bramek. Zgromadził tyle samo punktów co drużyna z Dolnego Śląska, jednak miał słabszy bilans bramkowy i został zdegradowany do II ligi.

O tym, że spadniemy z ligi zadecydowano zimą w trakcie przerwy w rozgrywkach. Niestety, taki był wtedy układ wśród klubów ekstraklasy.

Piłkarz Marek Wojdaszka w jednym z wywiadów, udzielonych po latach[4]

Po spadku Zieloni jeszcze przez 3 sezony grali na zapleczu ekstraklasy, po czym spadli do III ligi.

Mecze ligowe w sezonie 1984/1985 edytuj

Nr Data Miejsce Rywal Wynik Strzelcy dla Radomiaka
1 11 sierpnia 1984 D Bałtyk Gdynia 3:0 Szymanek 8, Banaszek 39, Mrozek 68
2 14 sierpnia 1984 W ŁKS Łódź 1:0 Sajewicz 68
3 18 sierpnia 1984 D Zagłębie Sosnowiec 1:1 Zawadzki 17
4 25 sierpnia 1984 W Pogoń Szczecin 0:2
5 1 września 1984 D Lech Poznań 1:1 Szymanek 44
6 8 września 1984 W Ruch Chorzów 1:2 Szymanek 70
7 15 września 1984 D Wisła Kraków 1:0 Andrzejewski 13
8 22 września 1984 D Legia Warszawa 1:1 Zawadzki 37
9 29 września 1984 W Lechia Gdańsk 1:2 Niedziółka 26
10 6-7 października 1984 D Widzew Łódź 1:0 Zawadzki 73 (rzut karny)
11 20-21 października 1984 W GKS Katowice 0:1
12 3-4 listopada 1984 D Motor Lublin 3:0 Andrzejewski 14, 66, Banaszek 89
13 10-11 listopada 1984 W Górnik Zabrze 0:2
14 17-18 listopada 1984 D Śląsk Wrocław 0:0
15 21 listopada 1984 W Górnik Wałbrzych 1:1 Szymanek 21
16 9-10 marca 1985 W Bałtyk Gdynia 0:0
17 16-17 marca 1985 D ŁKS Łódź 0:2
18 23 marca 1985 W Zagłębie Sosnowiec 1:2 Sajewicz 17
19 26-27 marca 1984 D Pogoń Szczecin 0:0
20 6 kwietnia 1985 W Lech Poznań 0:2
21 13-14 kwietnia 1985 D Ruch Chorzów 1:2 Benesz 35 (rzut karny)
22 20-21 kwietnia 1984 W Wisła Kraków 2:0 Zawadzki 49 (rzut karny), Sajewicz 77
23 5 maja 1985 W Legia Warszawa 0:2
24 9 maja 1985 D Lechia Gdańsk 0:0
25 23 maja 1985 W Widzew Łódź 1:3 Skonieczny 65
26 5 czerwca 1985 D GKS Katowice 2:0 Sajewicz 65, 70
27 8-9 czerwca 1985 W Motor Lublin 1:2 Sajewicz 23
28 15-16 czerwca 1985 D Górnik Zabrze 1:1 Sajewicz 80
29 19 czerwca 1985 W Śląsk Wrocław 0:2
30 23 czerwca 1985 D Górnik Wałbrzych 5:1 Banaszek 22, Ogorzałek 30, 71, Niedziółka 37, Sajewicz 83
  • Gole Radomiaka podano w pierwszej kolejności.

Czołówka klasyfikacji rundy jesiennej edytuj

M Nazwa klubu Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bilans
bramkowy
Punkty
1 Legia Warszawa 15 9 4 2 22 - 9 22
2 Górnik Zabrze 15 9 3 3 16 – 5 21
3 Lech Poznań 15 6 7 2 15 – 10 19
4 Widzew Łódź 15 6 6 3 13 – 7 18
5 Radomiak Radom 15 5 5 5 15 – 13 15
6 Zagłębie Sosnowiec 15 4 7 4 18 – 17 15
7 GKS Katowice 15 4 7 4 12 – 12 15
8 Śląsk Wrocław 15 5 4 6 17 – 16 14

Klasyfikacja końcowa edytuj

M Nazwa klubu Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bilans
bramkowy
Punkty
1 Górnik Zabrze   30 16 10 4 38 – 16 42
2 Legia Warszawa 30 17 7 6 36 – 19 41
3 Widzew Łódź   30 13 12 5 34 – 16 38
4 Lech Poznań 30 14 10 6 41 – 31 38
5 Zagłębie Sosnowiec 30 11 9 10 37 – 38 31
6 ŁKS Łódź 30 11 8 11 31 – 32 30
7 Ruch Chorzów 30 10 9 11 28 – 28 29
8 Górnik Wałbrzych 30 8 13 9 32 – 35 29
9 Motor Lublin 30 9 9 12 30 – 36 27
10 GKS Katowice 30 7 12 11 22 – 28 26
11 Pogoń Szczecin 30 9 8 13 29 – 36 26
12 Lechia Gdańsk 30 8 10 12 23 – 34 26
13 Bałtyk Gdynia 30 9 8 13 22 – 35 26
14 Śląsk Wrocław 30 8 9 13 34 – 36 25
15 Radomiak Radom 30 8 9 13 29 – 32 25
16 Wisła Kraków 30 7 7 16 19 – 33 21


Legenda:


Puchar Europy

Puchar UEFA

Puchar Zdobywców Pucharów

Spadek do II ligi
Widzew Łódź zdobywając Puchar Polski zakwalifikował się do Pucharu Zdobywców Pucharów. Zwolnione miejsce w Pucharze UEFA zajął Lech Poznań.

Puchar Polski edytuj

Występujący w najwyższej klasie rozgrywek w Polsce Radomiak przystąpił w II rundzie, zwyciężając LZS Grudnia Wielka 3:2. Udział w rozgrywkach Pucharu Polski zakończył w III rundzie. W drugiej serii rzutów karnych uległ 4:5 Broni Radom.

Zawodnicy edytuj

Skład na sezon 1984/1985 edytuj

Bramkarze Obrońcy Pomocnicy Napastnicy

Powołania do reprezentacji edytuj

W 1985 roku powołanie do kadry B reprezentacji Polski otrzymali Marek Sadowski i Andrzej Niedziółka na mecz z Czechosłowacją. W spotkaniu wystąpili obaj zawodnicy; Niedziółka strzelił jedną bramkę[5][6].

Transfery do klubu edytuj

Data Poz. Piłkarz Transfer z
1984 PO   Adam Benesz   Stal Stocznia Szczecin
1984 NA   Andrzej Szymanek   Górnik Zabrze
1984 NA   Włodzimierz Andrzejewski   Broń Radom
1985 BR   Jan Makowiecki   Zwolenianka Zwoleń

Przypisy edytuj

  1. 1984.09.15 Radomiak Radom - Wisła Kraków 1:0. historiawisly.pl. [dostęp 2012-07-15]. (pol.).
  2. Był taki mecz.... radomiak.com.pl. [dostęp 2012-07-15]. (pol.).
  3. 1985.04.20 Wisła Kraków - Radomiak Radom 0:2. historiawisly.pl. [dostęp 2012-07-15]. (pol.).
  4. Najlepszy transfer w historii. radomiak.com.pl. [dostęp 2012-07-16]. (pol.).
  5. Historia. radomiak.radom.pl. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-28)]. (pol.).
  6. Reprezentanci Polski. radomiak.com.pl. [dostęp 2012-07-26]. (pol.).

Bibliografia edytuj