Rafał Tadeusz Gajewski
Rafał Gajewski herbu Ostoja (ur. w 1714 roku – zm. w 1776 roku) – starosta gnieźnieński 1741, kasztelan rogoziński 1764. Kawaler Orderu Świętego Stanisława[1], chorąży wschowski.
 herb Ostoja | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1775 |
| Ojciec |
Franciszek Gajewski |
| Matka |
Wiktoria Choińska h. Abdank |
| Żona |
Józefa Mielżyńska - Katarzyna Tworzyańska |
| Dzieci |
Wiktoria, Anna - Bonawentura, Adam |
| Odznaczenia | |
| |
Był młodszym synem kasztelana Franciszka i Wiktorii Choińskiej herbu Abdank. W roku 1740 otrzymał konsens królewski, na nabycie od Szczanieckiego starostwa gnieźnieńskiego. Z żony Józefy Mielżyńskiej miał córki Wiktorię i Annę, z nich Anna wyszła za mąż za Andrzeja Radolińskiego a potem po raz drugi za Fryderyka von Flothow. Wiktoria, druga córka kasztelana Rafała wyszła za mąż za Jana Kwileckiego. Z drugiej żony Katarzyny Tworzańskiej miał synów Bonawenturę i Adama. Z nich Adam, dziedzic Berzyny i Bonawentura, rotmistrz kawalerii narodowej. Rafał Gajewski miał braci Antoniego i Andrzeja[1][2].
Poseł województwa kaliskiego na sejm 1746 roku[3]. Jako poseł województwa poznańskiego na sejm elekcyjny 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa poznańskiego[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Seweryn Uruski, Rodzina, Herbarz szlachty polskiej, T.4, str.77 (81 wer. elektroniczna)
- ↑ Adam Boniecki, Herbarz Polski T.5, str.344, wydanie elektroniczne Minakowskiego
- ↑ Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r.1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 236.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 35.
Bibliografia edytuj
- Seweryn Uruski, Rodzina, Herbarz szlachty polskiej, T.4, str.77
- Adam Boniecki, Herbarz Polski T.5, str.344, wydanie elektroniczne Minakowskiego