Ragnhild Mowinckel

norweska narciarka alpejska

Ragnhild Lillehagen Mowinckel (ur. 12 września 1992 w Molde[1]) – norweska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Ragnhild Mowinckel
Ilustracja
Ragnhild Mowinckel w 2017 roku
Data i miejsce urodzenia

12 września 1992
Molde

Klub

Sportsklubben Rival[1]

Wzrost

168 cm[1]

Debiut w PŚ

3 stycznia 2012, Zagrzeb
(DNF1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

18 marca 2012, Schladming
(25. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

16 grudnia 2017, Val d’Isère (3. miejsce – supergigant)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

9 marca 2018, Ofterschwang (slalom gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Gigant
srebro Pjongczang 2018 Zjazd
Mistrzostwa świata
brąz Åre 2019 Kombinacja
brąz Courchevel/Méribel 2023 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Gigant
złoto Roccaraso 2012 Kombinacja
złoto Québec 2013 Kombinacja
srebro Québec 2013 Gigant
brąz Roccaraso 2012 Supergigant
Puchar Świata (Supergigant)
3. miejsce
2022/2023
Strona internetowa

Kariera edytuj

Jej pierwszym występem na arenie międzynarodowej były rozegrane 20 listopada 2007 roku w Hemsedal zawody FIS, na których zajęła 39. miejsce w supergigancie[2]. Kolejne lata to dla niej przede wszystkim starty w tym właśnie cyklu, pojawiała się także na mistrzostwach Norwegii juniorów, mistrzostwach Norwegii i w Pucharze Europy[2][3][4][5]. W 2010 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w regionie Mont Blanc, na których zajęła 5. miejsce w kombinacji, 9. w slalomie gigancie, 13. w zjeździe, 26. w slalomie i 35. w supergigancie[6]. Na organizowanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montanie nie ukończyła pierwszego przejazdu supergiganta i slalomu giganta, natomiast w slalomie była czwarta[6].

3 stycznia 2012 roku miał miejsce jej debiut w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Zagrzebiu zawodach sezonu 2011/2012 nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu[7]. Pierwsze punkty w tym cyklu wywalczyła 18 marca 2012 roku w Schladming, zajmując 25. miejsce w slalomie gigancie[7]. W tym samym roku na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso odniosła zwycięstwa w slalomie gigancie i kombinacji, a także zdobyła brązowy medal w supergigancie i zajęła 4. miejsce w slalomie[6]. Ostatnie w jej karierze tego typu wydarzenie, rozgrywane w 2013 roku mistrzostwa świata juniorów w Québecu przyniosły jej zwycięstwo w kombinacji i srebrny medal w slalomie gigancie, ponadto zajęła 5. miejsce w supergigancie, 10. w slalomie i 14. w zjeździe[6]. W tym samym roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Schladming, na których nie ukończyła supergiganta, a także zajęła 27. miejsce w zjeździe, 21. w slalomie gigancie oraz 17. w superkombinacji[8].

W 2014 roku pojawiła się na igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu giganta, ponadto zajęła 6. miejsce w superkombinacji, 19. w supergigancie i 27. w zjeździe[9][10][11]. Rok później, na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek zajęła 9. miejsce w kombinacji, 18. w slalomie gigancie, 20. w supergigancie i 25. w zjeździe[8]. Kolejne mistrzostwa świata, rozgrywane w 2017 roku w Sankt Moritz przyniosły jej 6. miejsce w supergigancie, 10. w kombinacji, 18. w slalomie gigancie oraz 20. w zjeździe[8]. 16 grudnia 2017 roku zaliczyła pierwsze podium Pucharu Świata, kiedy to na przeprowadzonych w Val d’Isère zawodach sezonu 2017/2018 zajęła 3. miejsce w supergigancie, przegrywając jedynie z Amerykanką Lindsey Vonn i Włoszką Sofią Goggią[12].

W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajęła 13. miejsce w supergigancie i 4. w kombinacji, ponadto zdobyła srebrny medal w slalomie gigancie, w którym uplasowała się za Amerykanką Mikaelą Shiffrin oraz przed Włoszką Federicą Brignone, a także w zjeździe, w którym rozdzieliła na podium Sofię Goggię i Lindsey Vonn[13][14][15]. 9 marca tego roku, na rozgrywanych w Ofterschwang zawodach sezonu 2017/2018 Ragnhild Mowinckel odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w slalomie gigancie Niemkę Viktorię Rebensburg i Mikaelę Shiffrin[16].

Podczas mistrzostw świata w Åre wywalczyła brązowy medal w kombinacji. Uplasowała się tam za Wendy Holdener ze Szwajcarii i Słowaczką Petrą Vlhovą. Na tej samej imprezie była też czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Shiffrin o 0,12 sekundy. Brązowy medal zdobyła również w gigancie na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku. Tym razem lesze były tylko Shiffrin i Brignone. W międzyczasie brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajęła między innymi piąte miejsce w gigancie.

W sezonie 2022/2023 czterokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej była szósta, natomiast w klasyfikacji supergiganta zajęła trzecie miejsce.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 10 lutego 2014   Soczi Superkombinacja 2:34,62 +1,53   Maria Höfl-Riesch
27. 12 lutego 2014   Soczi Zjazd 1:41,57 +2,86   Dominique Gisin
  Tina Maze
19. 15 lutego 2014   Soczi Supergigant 1:25,52 +3,01   Anna Fenninger
DNF2 18 lutego 2014   Soczi Gigant 2:36,87   Tina Maze
2.  15 lutego 2018   Pjongczang Gigant 2:20,02 +0,39   Mikaela Shiffrin
13. 17 lutego 2018   Pjongczang Supergigant 1:21,11 +0,89   Ester Ledecká
2.  21 lutego 2018   Pjongczang Zjazd 1:39,22 +0,09   Sofia Goggia
4. 22 lutego 2018   Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 +1,73   Michelle Gisin
5. 7 lutego 2022   Pekin Gigant 1:55,69 +0,96   Sara Hector
6. 11 lutego 2022   Pekin Supergigant 1:13,51 +0,58   Lara Gut-Behrami
14. 15 lutego 2022   Pekin Zjazd 1:31,87 +2,10   Corinne Suter

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 5 lutego 2013   Schladming Supergigant 1:35,39   Tina Maze
17. 8 lutego 2013   Schladming Superkombinacja 2:39,92 +5,84   Maria Höfl-Riesch
27. 10 lutego 2013   Schladming Zjazd 1:50,00 +3,67   Marion Rolland
21. 14 lutego 2013   Schladming Gigant 2:08,06 +4,68   Tessa Worley
20. 3 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Supergigant 1:10,29 +2,40   Anna Fenninger
25. 6 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Zjazd 1:45,89 +2,65   Tina Maze
9. 9 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Kombinacja 2:33,37 +2,61   Tina Maze
18. 12 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 +3,65   Anna Fenninger
6. 7 lutego 2017   Sankt Moritz Supergigant 1:21,34 +0,69   Nicole Schmidhofer
10. 10 lutego 2017   Sankt Moritz Kombinacja 1:58,88 +1,96   Wendy Holdener
20. 12 lutego 2017   Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 +2,06   Ilka Štuhec
18. 16 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +2,84   Tessa Worley
6. 5 lutego 2019   Åre Supergigant 1:04,89 +0,16   Mikaela Shiffrin
3.  8 lutego 2019   Åre Kombinacja 2:02,13 +0,45   Wendy Holdener
5. 10 lutego 2019   Åre Zjazd 1:01,74 +0,59   Ilka Štuhec
4. 14 lutego 2019   Åre Gigant 2:01,97 +0,50   Petra Vlhová
12. 11 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,23   Lara Gut-Behrami
10. 13 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:34,27 +0,99   Corinne Suter
9. 15 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 +4,93   Mikaela Shiffrin
9. 18 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 +1,70   Lara Gut-Behrami
DNS2 6 lutego 2023   Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 -   Federica Brignone
5. 8 lutego 2023   Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +0,36   Marta Bassino
10. 11 lutego 2023   Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 +0,84   Jasmine Flury
3.  17 lutego 2023   Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +0,22   Mikaela Shiffrin

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
35. 31 stycznia 2010   Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +2,55   Marine Gauthier
26. 1 lutego 2010   Region Mont Blanc Slalom 1:34,47 +5,87   Christina Geiger
13. 4 lutego 2010   Region Mont Blanc Zjazd 1:20,89 +1,65   Jéromine Géroudet
9. 5 lutego 2010   Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +1,31   Mona Løseth
5. 5 lutego 2010   Region Mont Blanc Kombinacja ?   Mona Løseth
19. 1 lutego 2011   Crans-Montana Zjazd 1:32,11 +2,40   Lotte Smiseth Sejersted
DNF1 2 lutego 2011   Crans-Montana Gigant 2:28,27   Sara Hector
DNF 5 lutego 2011   Crans-Montana Supergigant 1:28,23   Elena Curtoni
4. 1 marca 2012   Roccaraso Slalom 1:41,19 +1,83   Stephanie Brunner
1.  3 marca 2012   Roccaraso Gigant 2:40,02
3.  6 marca 2012   Roccaraso Supergigant 1:06,99 +0,04   Annie Winquist
1.  8 marca 2012   Roccaraso Kombinacja ?
10. 21 lutego 2013   Mont-Sainte-Anne Slalom 1:52,10 +2,46   Magdalena Fjällström
2.  22 lutego 2013   Mont-Sainte-Anne Gigant 2:22,23 +0,14   Lisa-Maria Zeller
5. 24 lutego 2013   Le Massif Supergigant 1:0089 +1,18   Stephanie Venier
14. 26 lutego 2013   Le Massif Zjazd 1:11,18 +1,06   Jennifer Piot
1.  26 lutego 2013   Québec Kombinacja ?

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 117.
2012/2013 84.
2013/2014 48.
2014/2015 32.
2015/2016 36.
2016/2017 20.
2017/2018 8.
2018/2019 7.
2019/2020 nie startowała
2020/2021 29.
2021/2022 4.
2022/2023 6.
2023/2024 11.

Miejsca na podium w zawodach edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas jazdy Miejsce Strata Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2017   Val d’Isère Supergigant 1:05,25 3. +0,39   Lindsey Vonn
2. 23 stycznia 2018   Kronplatz Gigant 2:06,22 2. +0,03   Viktoria Rebensburg
3. 9 marca 2018   Ofterschwang Gigant 2:34,80 1.
4. 24 listopada 2018   Killington Gigant 1:51,82 2. +0,49   Federica Brignone
5. 2 grudnia 2018   Lake Louise Supergigant 1:20,18 2. +0,77   Mikaela Shiffrin
6. 1 lutego 2019   Maribor Gigant 2:32,24 3. +0,93   Mikaela Shiffrin
  Petra Vlhová
7. 19 grudnia 2021   Val d’Isère Supergigant 1:19,23 2. +0,33   Sofia Goggia
8. 26 lutego 2022   Crans-Montana Zjazd 1:30,17 2. +0,21   Ester Ledecká
9. 17 marca 2022   Courchevel Supergigant 1:13,68 1.
10. 4 grudnia 2022   Lake Louise Supergigant 1:20,75 3. +0,16   Corinne Suter
11. 22 stycznia 2023   Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:23,22 1.
12. 25 stycznia 2023   Kronplatz Gigant 2:03,28 2. +0,82   Mikaela Shiffrin
13. 16 marca 2023   Soldeu Supergigant 1:26,70 3. +0,47   Lara Gut-Behrami
14. 27 stycznia 2024   Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:33,50 1.

Przypisy edytuj

  1. a b c Alpine skiing; Ragnhild Mowinckel. [w:] Alpine Skiing [on-line]. olympiatoppen.no. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  2. a b Ragnhild MOWINCKEL; FIS. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  3. Ragnhild MOWINCKEL; National Junior Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  4. Ragnhild MOWINCKEL; National Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  5. Ragnhild MOWINCKEL; European Cup. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  6. a b c d Ragnhild MOWINCKEL; FIS Junior World Ski Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  7. a b Ragnhild MOWINCKEL; World Cup. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  8. a b c Ragnhild MOWINCKEL; FIS World Ski Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  9. Sochi 2014: Alpine skiing - Women's giant slalom results. [w:] Alpine Skiing [on-line]. bbc.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  10. Olympics-Alpine skiing-Women's super combined overall result. [w:] Olympics News [on-line]. reuters.com, 2014-02-10. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  11. Alpine Skiing. [w:] Sochi 2014 [on-line]. olympic.org. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  12. Reuters Staff: Alpine skiing: Vonn enjoys first World Cup win of season. [w:] Sports News [on-line]. reuters.com, 2017-12-16. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  13. Alpine Skiing. [w:] Pyeongchang [on-line]. olympic.org. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  14. Yongpyong Alpine Centre - Alpine Skiing - Ladies' Giant Slalom - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 15 lutego 2018. [dostęp 2018-02-21]. (ang.).
  15. Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Ladies' Downhill - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 21 lutego 2018. [dostęp 2018-02-21]. (ang.).
  16. Shiffrin clinches overall Alpine Ski World Cup for 2nd consecutive year. [w:] Alpine Ski World Cup [on-line]. efe.com, 2018-03-09. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj