Rezerwat przyrody Mechowisko Manowo

Rezerwat przyrody Mechowisko Manowotorfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Manowo w powiecie koszalińskim (województwo zachodniopomorskie).

Mechowisko Manowo
rezerwat torfowiskowy
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

zbiorowisk nieleśnych

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

gmina Manowo

Mezoregion

Równina Białogardzka

Data utworzenia

13 września 2018

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Zach. z 2018 r., poz. 3973

Powierzchnia

55,47 ha

Położenie na mapie gminy Manowo
Mapa konturowa gminy Manowo, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Manowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Manowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Manowo”
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa konturowa powiatu koszalińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mechowisko Manowo”
Ziemia54°07′00″N 16°18′27″E/54,116667 16,307500

Powołanie edytuj

Od 2011 stanowi specjalny obszar ochrony siedlisk (kod PLH320057) sieci Natura 2000[1][2]. Rezerwat utworzony został 13 września 2018 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Manowo” (Dz. Urz. Woj. Zach. z 2018 r., poz. 3973)[3]. Jego utworzenie nastąpiło na skutek starań Klubu Przyrodników w ramach przedsięwzięcia „Ochrona torfowisk alkalicznych (7230) w młodoglacjalnym krajobrazie Polski północnej”[4].

Położenie edytuj

Rezerwat ma 55,47 ha powierzchni. Obejmuje tereny leśnictwa Zacisze w nadleśnictwie Manowo (wydzielenia leśne 296a-00, b, c-00, d, f, g, j (część), k, l, ~a, ~b), co odpowiada fragmentowi działki ewidencyjnej nr 33/1 w obrębie ewidencyjnym Manowo[3]. Leży w dolinie rzeki Dzierżęcinki, kilkadziesiąt metrów od zabudowań miejscowości i drogi krajowej nr 11.

Charakterystyka edytuj

Celem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie kompleksu torfowiska pojeziernego, w szczególności soligenicznego torfowiska alkalicznego w kompleksie z torfowiskiem przejściowym, łęgami i lasami bagiennymi wraz z charakterystycznymi fitocenozami wyróżniającymi się bogactwem flory i fauny”[5]. Znajdują się tu siedliska chronione prawem unijnym: górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk, łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe[6]. Wśród występujących tu chronionych gatunków znajdują się rośliny lipiennik Loesela, sierpowiec błyszczący, a także poczwarówka zwężona[2]. Innymi cennymi gatunkami są m.in. zespół turzycy obłej, turzyca dzióbkowata, trzcina pospolita, zachylnik błotny, a także mchy brunatne[7].

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Mechowisko Manowo (PLH320057). isap.sejm.gov.pl. [dostęp 2019-01-11].
  2. a b Bogumiła Górska: Natura 2000. manowo.szczecinek.lasy.gov.pl, 23 stycznia 2014. [dostęp 2019-01-11].
  3. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Mechowisko Manowo”. szczecin.uw.gov.pl, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2019-01-10].
  4. „Mechowisko Manowo” – kolejny nowy rezerwat w Zachodniopomorskiem. kp.org.pl. [dostęp 2019-01-11].
  5. Centralny rejestr form ochrony przyrody. crfop.gdos.gov.pl. [dostęp 2019-01-10].
  6. Mechowisko Manowo. ine.eko.org.pl. [dostęp 2019-01-11].
  7. Raport z wykonania „Programu Ochrony Środowiska dla Powiatu Koszalińskiego” za lata 2015–2017. powiat.koszalin.pl, 25 października 2018. [dostęp 2019-01-15].