Rudka (gmina Ruda-Huta)
Rudka – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Ruda-Huta[5][6].
| wieś | |
 Kaplica rzymskokatolicka pw. św. Brata Alberta (Chmielowskiego) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
82 |
| Kod pocztowy |
22-110[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LCH |
| SIMC |
0106431[5] |
Położenie na mapie gminy Ruda-Huta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego  | |
 51°15′56″N 23°39′26″E/51,265556 23,657222[1]
| |
_z_1772_r..jpg)
.jpg)
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś nad rzeką Uherką, położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 816 Dorohusk – Włodawa. W l. 1867–1954 miejscowość należała do gminy Świerże. Miejscowość dzieli się na Rudkę i Rudkę Kolonię.
Wieś stanowi sołectwo gminy Ruda-Huta[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 180 mieszkańców i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Ruda-Huta[8].
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1026467 | Podlesie | część wsi |
| 0106448 | Pola | część wsi |
| 0106454 | Sosnowiec | część wsi |
Historia edytuj
Pod kon. XVIII i na pocz. XIX w. Rudka wchodziła w skład dóbr uhruskich, w 1836 r. wraz z dobrami rządowymi Ruda zakupionych przez Henryka Kamieńskiego. Według stanu z 1827 r. Rudka stanowiła własność rządową należącą do parafii Uhrusk, liczyła 31 domów i 215 mieszkańców. 19 lutego 1863 r. pod Rudką stoczona została potyczka oddziałów powstańczych dowodzonych przez Oswalda Radziejowskiego i Kazimierza Bogdanowicza z kolumną wojsk rosyjskich dowodzonych przez kapitana Raguzę. W trakcie walk poległo ok. 11 powstańców, 14 zostało rannych. Podczas pierwszej wojny światowej wieś została spalona, a mieszkańcy zmuszeni do wyjazdu za Bug. W l. 1918-1922 większość z nich powróciła do Rudki. Według spisu powszechnego z 30 września 1921 r. Rudkę zamieszkiwało 414 osób, z których narodowość polską deklarowało 396, rusińską (ukraińską) 1, żydowską 17, wyznanie rzym.-kat. 20, prawosławne 371, ewangelickie 6, mojżeszowe 17. W okresie międzywojennym we wsi mieściła się polska szkoła powszechna.
Z początkiem drugiej wojny światowej część mieszkańców wyjechała na tereny okupowane przez ZSRR. Po drugiej wojnie światowej w 1947 r. w ramach akcji „Wisła” ok. 90 rodzin wysiedlono na tereny północno-zachodniej Polski. Po latach część z nich powróciła w rodzinne strony. W 1956 r. miejscowość została zelektryfikowana. W Rudce znajduje się kaplica rzymskokatolicka pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego należąca do parafii w Rudzie Hucie oraz zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów, protestanckiej wspólnoty o charakterze ewangelicznym. W miejscowości do wiosny 2015 r. funkcjonował sklep. W 2000 r. wieś zamieszkiwało około 230 osób.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117927
- ↑ Wieś Rudka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1097 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Ruda-Huta. Urząd Gminy Ruda-Huta. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Bibliografia edytuj
- Tabella miast, wsi i osad Królestwa Polskiego, t. II, Warszawa 1827, s. 148
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV: Województwo lubelskiej, Warszawa 1924, s. 15.
- A. Franecki, Ślady dziejów gminy Ruda Huta, Chełm-Ruda Huta 2010.
- A. Wawryniuk, Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego, Chełm 2002.