Rutynoza

	Rutynoza
	Rutynoza
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	α-L-ramnopiranozylo-(1→6)-β-D-glukopiranoza; lub; 6-O-α-L-ramnozylo-β-D-glukoza
	Inne nazwy i oznaczenia
	6-O-(6-deoksy-α-L-mannopiranozylo)-β-D-glukoza
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H22O10
Masa molowa	326,30 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	90-74-4
PubChem	441429
SMILES
	O(C[C@H]1O[C@@H](O)[C@H](O)[C@@H](O)[C@@H]1O)[C@@H]2O[C@H]([C@H](O)[C@@H](O)[C@H]2O)C
InChI
	InChI=1S/C12H22O10/c1-3-5(13)7(15)10(18)12(21-3)20-2-4-6(14)8(16)9(17)11(19)22-4/h3-19H,2H2,1H3/t3-,4+,5-,6+,7+,8-,9+,10+,11+,12+/m0/s1
	OVVGHDNPYGTYIT-BNXXONSGSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia	190,5 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-07-10]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS.
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według europejskich kryteriów.
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 0 0
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rutynoza, 6-O-α-L-ramnozylo-β-D-glukoza – organiczny związek chemiczny z grupy deoksycukrów, disacharyd zbudowany z reszt ramnozy i glukozy^[4].

WystępowanieEdytuj

Rutynoza obecna jest w niektórych glikozydach flawonoidów^[5]^[6].

Można ją otrzymać poprzez hydrolizę rutyny za pomocą enzymu degradującego rutynę (RDE, z ang. rutin-degrading enzyme)^[7].

↑ Rutynoza (ang.) w bazie SRC PhysProp Database. [dostęp 2011-07-10].
↑ ^a ^b Rutynoza (nr 04677) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2011-07-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Rutynoza (nr 04677) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-07-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Dictionary of Carbohydrates. Hoboken: CRC Press, 2005, s. 840. ISBN 0-8493-3829-8. (ang.)
↑ M. Coniglio, W. Kreis. Immobilization of flavonol 3-O-beta-heterodisaccharidase on porous glass and production of rutinose from rutin. „Planta Med”. 75 (13), s. 1459–1461, 2009. DOI: 10.1055/s-0029-1185703. PMID: 19452439 (ang.).
↑ MariaM. Schubert MariaM. i inni, Two novel disaccharides, rutinose and methylrutinose, are involved in carbon metabolism in Datisca glomerata, „Planta”, 231 (3), 2010, s. 507–521, DOI: 10.1007/s00425-009-1049-5, PMID: 19915863, PMCID: PMC2806534 (ang.).
↑ L.L. Zhou L.L. i inni, Syntheses of R-beta-rutinosides by rutin-degrading reaction, „J Asian Nat Prod Res”, 1, 11, 2009, s. 18–23, DOI: 10.1080/10286020802513822, PMID: 19177231 (ang.).