Saint-Gilles (Belgia)

Saint-Gilles
*nld.* Sint-Gillis
Herb	Flaga
Państwo	Belgia
Region	Region Stołeczny Brukseli
Dystrykt	Okręg Stołeczny Brukseli
Zarządzający	Jean Spinette↗
Powierzchnia	2,53 km²
Populacja (1 stycznia 2023); • liczba ludności; • gęstość	; 49 323; 19 466 os./km²
Nr kierunkowy	02
Kod pocztowy	1060
	Położenie na mapie Brukseli Saint-Gilles
	Położenie na mapie Belgii Saint-Gilles
	50°49′N 4°21′E/50,816667 4,350000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Saint-Gilles (nld. Sint-Gillis) – miasto i gmina w Belgii, jedna z 19 w dwujęzycznym Regionie Stołecznym Brukseli, w Okręgu Stołecznym Brukseli. 1 stycznia 2023 liczyła 49 323 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego.

Popularnie określana „polską dzielnicą” w Brukseli, nawiązując do słynnych Jackowa w Chicago czy Greenpointu w Nowym Jorku. W Saint-Gilles znajduje się kaplica Polskiej Misji Katolickiej przy ulicy rue Jourdan 80, kilka polskich sklepów i piekarni.

Historia

Ratusz

Początki jako Obbrussel

Pierwsze domy w wiosce Obbrussel (pl. Górna Bruksela) zostały zbudowane między VII i XI wieku w pobliżu Altitude Cent (Hoogte Honderd), jednego z najwyższych wzniesień na terenie Brukseli, obecnie część gminy Forest. W 1216 roku w następstwie silnego wyżu demograficznego w okolicy, opactwo Forest zaakceptowało utworzenie samodzielnej parafii Obbrussel. Ta niezależność trwała tylko przez następne osiemdziesiąt lat, po których administracja wsi została przeniesiona do Brukseli. W XVI wieku Obbrussel składała się z 41 domostw.

W 1670 roku na zlecenie rządu hiszpańskiego, hrabia Monterey Juan Domingo de Zuñiga y Fonseca zbudował fort w Obbrussel jako część fortyfikacji Brukseli, aby chronić miasto przed ewentualnymi atakami. Ukończony w 1675 roku fort został rozebrany w następnym stuleciu, by ustąpić miejsca kilku ważnym drogom oraz rozrastającemu się miastu.

Od rewolucji francuskiej do XX wieku

Pod panowaniem francuskim, 31 sierpnia 1795 roku zmieniono nazwę wsi na obecną, która pochodzi od jej patrona świętego Idziego. Cztery lata później miejscowość znowu odzyskała niepodległość i posiadała wtedy własnego burmistrza oraz radę miejską. W 1830 roku Bruksela stała się stolicą nowo utworzonego państwa Belgii. W rezultacie Saint-Gilles znana od wieków z uprawy kapusty przeszła bezprecedensowy rozwój. Populacja wzrosła z ok. 2500 mieszkańców w roku 1800, do ponad 33 000 w 1880 roku, aż do rekordowego poziomu 60 000 w 1910 roku.

Komunikacja

Na terenie gminy znajduje się największy dworzec kolejowy w Regionie Stołecznym Brukseli oraz całej Belgii Bruxelles Midi. Przez Saint-Gilles przebiega linia metra nr 2 (stacje Louise/Louiza, Hôtel des Monnaies/Munthof, Porte de Hal/Hallepoort i Bruxelles Midi) oraz linia nr 3 premetra (przystanki Albert, Horta, Saint-Gilles/Sint-Gillis, Porte de Hal/Hallepoort i Bruxelles Midi/Zuidstation), jak również linie tramwajowe nr 18, 48, 81, 82, 91 i 92.

Współpraca

Miejscowości partnerskie:

Przypisy

↑ BUS

[1] BUS

[1]