Sima Pandurović
Sima Pandurović, Сима Пандуровић (ur. 14 kwietnia 1883 w Belgradzie, zm. 27 sierpnia 1960 tamże[1]) – serbski pisarz, poeta i tłumacz, przedstawiciel modernizmu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 sierpnia 1960 |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Życiorys
edytujW 1906 ukończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Belgradzie[1]. W trakcie studiów założył dwa czasopisma literackie Pokret (1902) i Kniżevna nedelja (1904-1905)[1]. Od 1907 pracował jako nauczyciel początkowo w Valjevie, a następnie od 1910 w Belgradzie[1]. Brał udział w I wojnie bałkańskiej jako ochotnik. W czasie I wojny światowej uwięziony przez policję austro-węgierską[1]. W 1915 osadzony w obozie jenieckim w Boldogasonji, a następnie w Neusiedl am See[1]. W latach 20. XX wieku pracował w ministerstwie oświaty, był także zastępcą dyrektora Biblioteki Narodowej w Belgradzie[2].
Po II wojnie światowej wykluczony ze środowiska literackiego Jugosławii za publikowanie tekstów w czasie okupacji[3].
Twórczość
edytujZadebiutował w 1903 na łamach czasopisma Srpski kniżevni glasnik jako autor wiersza Sa verna noć[1]. Kolejne utwory publikował w czołowych pismach serbskich (Nova Iskra, Delo, Zvezda, Bosanska Villa). W 1910 wspólnie z Kostą Petroviciem napisał jednoaktówkę Na zgarište, która jednak nie zyskała uznania widowni belgradzkiej[1]. Znacznie większą popularności przyniósł mu opublikowany w Zagrzebiu tomik wierszy Okovani slogovi (w 1922 ukazało się jego serbskie wydanie). Od czasu studiów zajmował się tłumaczeniami z języka francuskiego i angielskiego[1]. W jego dorobku translatorskim znalazły się dzieła Racine'a, Corneille'a, Moliera i Szekspira. W 1924 ukazało się tłumaczenia Hamleta na język serbski autorstwa Pandurovicia[1]. Od 1935 publikował obszerne zbiory własnych tłumaczeń. Pisał także eseje o tematyce literacko-historycznej[1].
- 1908: Посмртне почасти
- 1910: На згаришту (dramat)
- 1912: Дани и ноћи
- 1918: Оковани слогови
- 1920: Огледи из естетике
- 1921: Стихови
- 1927: Разговори о књижевности
- 1931: Богдан Поповић
- 1935-1937:Дела, 5 tomów
- 1955: Дворана младости
- 1959: Песме
Pamięć
edytujW 2008 Matica Srpska w Nowym Sadzie zorganizowała wystawę poświęconą postaci Simy Pandurovicia[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k ПАНДУРОВИЋ Сима. [online], snp.org.rs [dostęp 2024-01-05] (serb.).
- ↑ Сима Пандуровић [online], knjizevnicasopis.com [dostęp 2024-01-05] (serb.).
- ↑ На данашњи дан рођен српски писац Сима Пандуровић [online], in4s.net [dostęp 2024-01-05] (serb.).
- ↑ КРИВОШИЋ, Оливера - Сима Пандуровић : (1883-1960) : каталог изложбе [online], digital.bms.rs [dostęp 2024-01-05] (serb.).
Bibliografia
edytuj- ПАНДУРОВИЋ Сима. [online], snp.org.rs [dostęp 2024-01-05] (serb.).