Asfiksja

Asfiksja (z gr. ἀσφυξία, ἀ bez, σφύξη tętno), zamartwica – stan niedoboru tlenowego w organizmie. Jeśli nie podejmie się natychmiastowych czynności ratowniczych, prowadzi do szybkiej utraty przytomności i śmierci. Asfiksja to inaczej uduszenie lub anoksemia.

Asfiksja u ludzi wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Przyczynami asfiksji są:

fizyczne zablokowanie dróg oddechowych na drodze z i do płuc
- zgniecenie lub przyciśnięcie klatki piersiowej lub brzucha
- zadławienie
- utonięcie
- duszenie lub zewnętrzne zaciśnięcie szyi (zadzierzgnięcie) albo gardła, np. za pomocą liny (powieszenie) lub rąk
- zwężenie dróg oddechowych z powodu astmy lub reakcji anafilaktycznej
- zachłyśnięcie się wymiocinami
- asfiksja pozycyjna
- praktyki erotyczne związane z duszeniem (asfiksja erotyczna lub asfiksja autoerotyczna)
oddychanie w środowisku ubogim w tlen, prowadzące do hipoksji np.:
- napełnianie naczyń kriogenicznych płynnymi, odtlenowanymi gazami, takimi jak azot, w zamkniętym pomieszczeniu
- kadzie fermentacyjne w browarach (atmosfera w nich obfituje w dwutlenek węgla)
- ładownie statków, pełne beztlenowych gazów cięższych od powietrza
- wadliwe urządzenia do nurkowania, podające mieszankę gazów o niedostatecznej ilości tlenu
- oddychanie niskotlenową mieszanką gazów (przeznaczoną do głębokiego nurkowania) w zbyt płytkiej wodzie - ciśnienie parcjalne tlenu jest zbyt niskie, by człowiek mógł zachować przytomność.
- w czasie burzy ogniowej
kontakt ze związkami z grupy cyjanków i inne zatrucia
różnego typu ataki powodujące zatrzymanie czynności oddechowej
zespół bezdechu sennego

Problemy podczas porodu mogą prowadzić do niedotlenienia u noworodka.

Przedłużająca się asfiksja, jeśli nie zakończy się śmiercią, może prowadzić do uszkodzenia mózgu. Jeśli wystąpi ona przy urodzeniu, nowo narodzonemu dziecku grozi porażenie mózgowe.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.