Józef von Hohenzollern
Józef von Hohenzollern, niem. Joseph Wilhelm Friedrich von Hohenzollern-Hechingen (ur. 20 maja 1776 w Opawie, zm. 26 września 1836 w Oliwie) – biskup warmiński w latach 1818–1836, opat cystersów w Oliwie.
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1776 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 września 1836 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
1808 | |
| Sakra biskupia |
12 lipca 1818 | |
| Data konsekracji |
12 lipca 1818 |
|---|---|
| Konsekrator |
Życiorys edytuj
Rodzina edytuj
Pochodził z katolickiej gałęzi domu niemieckiego Hohenzollern-Hechingen. Był synem generała Fryderyka Antoniego (zm. 1812) i hrabiny Ernestyny Józefy (zm. 1825). Jego stryjem był Karol von Hohenzollern[1].
Kariera edytuj
- kształcił się w szkołach wojskowych w Wiedniu i Stuttgarcie
- 1790 – został kanonikiem wrocławskim
- 1800 – 1 sierpnia przyjął święcenia kapłańskie[2]
- 1808 – zgodnie z życzeniem króla pruskiego Fryderyka Wilhelma kapituła we Fromborku wybrała go na biskupa warmińskiego[3]. Na Warmii trwała wówczas wojna, księstwo warmińskie było miejscem przemarszu wojsk rosyjskich, francuskich i pruskich
- bronił zagrożonych przez władze pruskie praw Kościoła[4] (m.in. zdołał zachować istnienie klasztoru w Świętej Lipce)
- wpłynął na ożywienie życia religijnego i zmiany w szkolnictwie (w 1811 powstało Seminarium Nauczycielskie w Braniewie, a w 1818 Lyceum Hosianum), zreorganizował seminarium diecezjalne[5]
- 1818 – 12 lipca przyjął w katedrze we Fromborku sakrę biskupią
- 1821 – papież Pius VII mianował go delegatem dla dokonania nowego rozgraniczenia diecezji w Prusach (dawna diecezja sambijska i część Powiśla zostały włączone do diecezji warmińskiej)
- był fundatorem ołtarza głównego w kościele farnym w Reszlu, ołtarz wykonany zostaje w latach 1820–1822 przez rzeźbiarza Wilhelma Biereichela i stolarza Andrzeja Thiela[6]
- 1836 – 3 lutego uzyskał stopień doktora teologii na uniwersytecie w Bonn
- 1836 – 26 września zmarł w Oliwie
Przypisy edytuj
- ↑ Podobnie jak stryj Karol był opatem cystersów i rezydował w Oliwie (a latem w Smolajnach), skąd oddziaływał na duchowieństwo poprzez listy pasterskie. Książę biskup Józef von Hohenzollern był ostatnim opatem oliwskiego klasztoru
- ↑ 19 lutego] 1800 otrzymał bullę papieską ustanawiającą go kanonikiem warmińskim
- ↑ papieskie potwierdzenie tego wyboru nastąpiło dopiero w 1817
- ↑ przeciwstawiał się polityce nadprezydenta Prus Wschodnich Teodora von Schöna
- ↑ W 1824 rektorem seminarium diecezjalnego w Braniewie został ks. Józef Schell
- ↑ obrazy patronów kościoła, św. Piotra i Pawła i św. Katarzyny namalował w 1821 warmiński malarz i reprezentant warszawskiego klasycyzmu Antoni Blank
Bibliografia edytuj
- Jan Chłosta, Słownik Warmii (historyczno-geograficzny), Olsztyn 2002, s. 137–138
- Andrzej Kopiczko, Duchowieństwo Katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1525–1821, cz. 2 Słownik, Olsztyn 2000, s. 125–126
- Briefe und Tagebücher des Fürstbischofs von Ermland Joseph von Hohenzollern. ermeland.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)]., Eingeleitet und herausgegeben von Prof. Dr. Franz Hipler, Braunsberg 1883.
- Adam Stefan Ornatek, Biskup Joseph von Hohenzollern (1776–1836) i wyższe seminaria duchowne w Królestwie Pruskim, s. 255–270, w: Cor dioecesis 450 lat Warmińskiego Seminarium Duchownego „Hosianum” (1565–2015), praca zbiorowa pod red. Andrzeja Kopiczko i Pawła Rabczyńskiego, Olsztyn 201.5
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Historia Opactwa Oliwskiego. trojmiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-14)].