Wikipedia

Posejdippos

Posejdippos z Pelli (gr. Ποσείδιππος, ur. ok. 310 p.n.e., zm. 240 p.n.e.) – starożytny grecki poeta okresu hellenistycznego pochodzący z Pelli, przedstawiciel aleksandryjskiej szkoły epigramatycznej.

Prawdopodobnie studiował filozofię stoicką w Atenach, od ok. 270 p.n.e. przebywał i tworzył w Aleksandrii. Był uczniem i naśladowcą Asklepiadesa z Samos. Przez stulecia znany był jedynie z nielicznych zachowanych w Antologii palatyńskiej[1] epigramatów jako twórca poezji o tematyce biesiadnej i erotycznej, oraz pochwał dzieł sztuki, głównie rzeźb[2].

W 1992 roku w kartonażu jednej z egipskich mumii odkryto teksty papirusowe (P.Mil.Vogl. VIII 309), po odczytaniu przez badaczy opublikowane w 2001 roku[3]. Przyniosły one zbiór 114 nieznanych dotąd utworów poety, zawierających epigramy dotyczące kamieni szlachetnych, wróżb, napisów nagrobkowych, rozbitków czy zwycięzców zawodów hippicznych[4].

Polski przekład zachowanych utworów Posejdipposa, w tłumaczeniu Jerzego Danielewicza, ukazał się w 2004 roku w serii Biblioteka Antyczna.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Alina Pielich. Posejdippos i królowe z dynastii Ptolemeuszy. Podteksty i polityka. „Podteksty”. 3 (13) / 2008. ISSN 1895-4901. [dostęp 2013-10-29]. 
  2. ↑ Stanisław Stabryła: Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 128.
  3. ↑ Jarosław Lipszyc: Nowość sprzed 2,3 tys. Lat. proszynski.pl. [dostęp 2013-08-02]. (pol.).
  4. ↑ Jerzy Danielewicz. Papirus znaleziony w mumii. „Wprost”. 8/2004. [dostęp 2013-08-02]. 

Bibliografia edytuj

  • Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-03529-3.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Posejdippos&oldid=54171157”