Proszek błyskowy

Proszek błyskowy (też magnezja lub fotobłysk) – proszek składający się z pyłu aluminiowego lub magnezowego lub pyłu stopu aluminium z magnezem i substancji utleniającej (na przykład chloranu potasu), podczas spalania, której uzyskuje się bardzo jasny błysk światła. Służy do wytworzenia światła magnezowego. Używany w pirotechnice do uzyskania efektów świetlnych w fajerwerkach oraz akustycznych w petardach.

Przykładowe fiolki z różnymi rodzajami proszku błyskowego

Proszek błyskowy od 1859 używany był w fotografii. Został wyparty najpierw przez jednorazowe żarówki błyskowe wypełnione tlenem i drobnymi wiórkami magnezu, a następnie przez lampy błyskowe. Obecnie stosowany:

• przez pirotechników w fajerwerkach, najczęściej jako mieszanka zapalająca lub błyskowo-akustyczna,
• czasem jako materiał miotający
• również do produkcji petard.

Składy proszków błyskowych (wagowo):

• KNO₃ (60%) + Mg (40%)
• NaNO₃ (60%) + Mg (40%)
• Ba(NO₃)₂ (60%) + Mg (40%)
• Sr(NO₃)₂ (60%) + Mg (40%)
• KClO₄ (60%) + Al (40%)
• KClO₃ (70%) + Al (30%)
• KMnO₄ (50%) + Al (50%)
• KMnO₄ (70%) + proszek aluminiowo-magnezowy (PAM) (30%)
• MPF-42 (mieszanina pirotechniczna fotobłyskowa) o składzie:
  • PAM – 42%
  • KClO₄ – 26%
  • Ba(NO₃)₂ – 30%
  • siarka – 1%
  • H₃BO₃ – 1%

PAM to pył aluminiowo-magnezowy, czyli sproszkowany stop Mg i Al, jego zastąpienie mieszaniną pyłów obu metali nie da takiego samego efektu.

Mieszaniny zawierające KMnO₄ mogą ulec samozapłonowi pod wpływem wilgoci. Jako utleniacz używa się najczęściej KClO₄, odchodząc od KClO₃, który również jest niebezpieczny, szczególnie w układach z siarką.

Do mieszanin wrażliwych na środowisko zasadowe (zwłaszcza azotan + glin) w celu stabilizacji dodaje się kwas borowy H₃BO₃, o słabym odczynie kwasowym.

Zobacz też

• likopodium