Azotan strontu

Azotan strontu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	bis(azotan) strontu
addyt.	trioksydoazotan(1−) strontu
	Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.	azotan strontu
Stocka	azotan(V) strontu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Sr(NO3)2
Masa molowa	211,63 g/mol
Wygląd	białe, krystaliczne ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	10042-76-9
PubChem	24848
SMILES
	[N+](=O)([O-])[O-].[N+](=O)([O-])[O-].[Sr+2]
Właściwości
	Gęstość
	2,986 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	80,2 g/100 g; cmaks. = 40,7% (20 °C); cmaks. = 51,2% (105 °C)
Temperatura topnienia	570 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-12-26]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H272, H302, H315, H319, H335
Zwroty P	P220, P261, P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanego źródła
Utleniający; (O)	Szkodliwy; (Xn)
Zwroty R	R8, R22, R36/37/38
Zwroty S	S26
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	1 2 0 OX
Numer RTECS	WK9800000
	Podobne związki
Inne aniony	SrCl; 2
Inne kationy	Mg(NO; 3); 2, Ca(NO; 3); 2, Ba(NO; 3); 2
Podobne związki	azotany
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Azotan strontu – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i strontu.

Jest silnym utleniaczem, który barwi płomień na charakterystyczny czerwono-karminowy kolor.

Znalazł zastosowanie w pirotechnice^[2] jako składnik sztucznych ogni, flar oraz mieszanek błyskowych spalających się czerwonym płomieniem.

Można go otrzymać w wyniku reakcji węglanu strontu z kwasem azotowym^[2]^[5]^[6]:

SrCO
3 + 2HNO
3 → Sr(NO
3)
2 + H
2O + CO
2↑

Poniżej 29,3 °C krystalizuje jako tetrahydrat Sr(NO
3)
2·4H
2O, powyżej tej temperatury jako sól bezwodna^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-92, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g J. PaulJ.P. MacMillan J. PaulJ.P. i inni, Strontium and Strontium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 4, DOI: 10.1002/14356007.a25_321 (ang.).
↑ ^a ^b Strontium nitrate (nr 204498) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-12-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Azotan strontu (nr 204498) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-12-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ R.R. Ward R.R. i inni, Strontium Sulfide and Selenide Phosphors, [w:] Ludwig F.L.F. Audrieth (red.), Inorganic Syntheses, Volume 3, Hoboken, NJ, USA: John Wiley & Sons, Inc., 1950, s. 11–24, DOI: 10.1002/9780470132340.ch4, ISBN 978-0-470-13234-0 (ang.).
↑ David L.D.L. Heiserman David L.D.L., Księga pierwiastków chemicznych, 1992, s. 171, ISBN 83-7180-123-8 .