Gorzeń Dolny

wieś w województwie małopolskim

Gorzeń Dolnywieś w Polsce administracyjnie należąca do województwa małopolskiego, powiatu wadowickiego i gminy Wadowice[5][6]. Położona na lewym brzegu rzeki Skawy, na skraju Beskidu Małego, u podnóża Goryczkowca (375 m n.p.m.), stanowiącego najwyżej położony punkt wsi. Graniczy z miejscowościami: Zawadka, Jaroszowice, Gorzeń Górny i Wadowice. Przez wieś przebiega odcinek drogi krajowej nr 28 (ZatorMedyka). Obszar wsi obejmuje 156 ha. Przeważają użytki rolne (56% powierzchni). Gorzeń Dolny zamieszkuje 471 osób (2008).

Gorzeń Dolny
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Wadowice

Liczba ludności (2011)

470[2][3]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-100[4]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0074168

Położenie na mapie gminy Wadowice
Mapa konturowa gminy Wadowice, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Gorzeń Dolny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Gorzeń Dolny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gorzeń Dolny”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gorzeń Dolny”
Ziemia49°51′57″N 19°29′57″E/49,865833 19,499167[1]

Urodził się tu i spędził większą część życia rzeźbiarz ludowy Jędrzej Wowro.

Na terenie miejscowości działalność prowadzi placówka misyjna Chrześcijańskiej Wspólnoty Ewangelicznej[7]

Zasoby turystyczne i przyrodnicze edytuj

  • murowana kaplica św. Stanisława z dzwonem loretańskim
  •   Wadowice – Gorzeń Dolny – Gorzeń Górny
  • ścieżka przyrodnicza na wzgórzu Goryczkowiec

Historia edytuj

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1419 roku. W 1578 roku był własnością Andrzeja Łagiewnickiego herbu Grzymała. W 1656 roku stanowił własność Wierzbowskich, z końcem XVII wieku Aleksandra Wojciechowskiego, a później rodziny Szembeków. W 1751 roku Natalia Morsztyn z domu Szembek sprzedaje go rodzinie Biberstein-Starowieyskich. W 1813 roku Gorzeń Dolny wraz z wadowickim folwarkiem „Mikołaj” nabywają Malczewski, Fischer i Stanowski. Od końca XIX wieku do 1945 roku należy do Krobickich herbu Strzemię. W 1956 roku powołano do życia w Gorzeniu Dolnym Ochotniczą Straż Pożarną. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 35128
  2. Wieś Gorzeń Dolny w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-02].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 325 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Zbory i placówki [online], chwe.pl [dostęp 2023-08-15].

Bibliografia edytuj