Kawnice
Kawnice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Golina.
| wieś | |
 Dwór w Kawnicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
830[2] |
| Strefa numeracyjna |
63 |
| Kod pocztowy |
62-590[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PKN |
| SIMC |
0283357 |
Położenie na mapie gminy Golina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu konińskiego  | |
 52°14′48″N 18°09′01″E/52,246667 18,150278[1]
| |
| Strona internetowa | |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kawnice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Położenie edytuj
Kawnice leżą we wschodniej części województwa wielkopolskiego w powiecie konińskim w gminie Golina. Wieś leży na skraju Pojezierza Kujawskiego i Doliny Konińskiej.
Przez wieś przebiega trasa 92 Droga krajowa nr 92 (Pniewy – Konin)
Komunikacja edytuj
W Kawnicach znajduje się przystanek kolejowy. Można również dojechać autobusem PKS-u lub MZK.
Historia edytuj
Pierwsze wzmianki o Kawnicach można odnaleźć w dokumentach z XII wieku. Źródła historyczne określają miejscowość jako „Kawnicze” lub „Kawnica”, ale już w 1639 r. obok wymienionych uprzednio używano określenia „Kawnice”, jak dzisiaj. Obecna nazwa przyjęła się na przełomie XVIII i XIX wieku. Prawdopodobnie pochodzi ona od dużej ilości przebywających tutaj kawek. Właścicielami dóbr kawnickich w XVI i XVII wieku była rodzina Gorzewskich, później rodziny Proczewskich, Parapa i Trachuma, a od XVIII wieku rodzina Trąbczyńskich. W latach 1807–1815 Kawnice należały do Księstwa Warszawskiego, a później Królestwa Polskiego.
14 lipca 1852 w Kawnicach zmarł kpt. Eustachy Chełmicki odznaczony Legią Honorową z udział w bitwie pod Fuengirolą.
20 marca 1863 roku w lesie pod Kawnicami miała miejsce zasadzka powstańców styczniowych, z oddziału Kazimierza Mielęckiego, na rosyjski transport broni[4].
W Kawnicach znajduje się znane w całej Polsce sanktuarium maryjne. Kościół istniał tu od XII wieku, ale o Kawnicach jako sanktuarium można mówić od XVII wieku, kiedy w kościele znalazł się obraz „Matki Bożej Pocieszenia”.
Religia edytuj
Życie religijne edytuj
Kawnice są wsią wielowyznaniową. Jednak w znacznym stopniu przeważa liczba katolików.
W XVII wieku istniał tu kościół protestancki, który w późniejszych latach stał się kościołem katolickim.
Rolnictwo edytuj
Kawnice leżą na obszarze nizinnym, toteż istnieją tutaj dobre warunki do rozwoju rolnictwa. Większość gleb z terenu wsi należy do klas słabych i średnich. Ponad połowa (52%) gleb należy do klasy IV, natomiast brakuje gleb dobrych, tzn. I i II klasy. We wsi nie ma gleb nieprzydatnych rolniczo, czyli klasy VI.
Zabytki edytuj
- wiatrak z II poł. XIX wieku
- kościół pw. MB Pocieszenia
Edukacja edytuj
- Szkoła Podstawowa w Kawnicach
- Przedszkole w Kawnicach
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51520
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 450 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Krzysztof Gorczyca, Michał Górny, Krzysztof Płachciński, Szlakiem partii Kazimierza Mielęckiego 1863 – Studium Historyczno-Archeologiczne, Muzeum Okręgowe w Koninie, Konin 2022, s. 262–263, ISBN 978-83-60168-34-9
Linki zewnętrzne edytuj
- Kawnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 918.
- Kawnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 65.
- Oficjalna strona Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Kawnicach
- Oficjalna strona Ochotniczej Straży Pożarnej w Kawnicach. ospkawnice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)].