Popowo (powiat międzychodzki)
Popowo – bardzo mała wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
26[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
64-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PMI |
| SIMC |
0183785 |
Położenie na mapie gminy Międzychód  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego  | |
 52°35′48″N 16°00′13″E/52,596667 16,003611[1]
| |
Historia edytuj
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od początku XV wieku. Wymieniona w dokumencie zapisanym po łacinie z 1400 pod obecną nazwą "Popowo" oraz "Popowko"[4].
Miejscowość była wsią szlachecką i wspominały ją historyczne dokumenty prawne, własnościowe oraz podatkowe. W 1419 Wierzbięta dziedzic Popowa był w sporze z Jakubem Żydem poznańskim o dług. W 1432 Wojciech Popowski z Popowa występuje w sądzie w sprawach Dobrogosta z Kolna właściciela Prusimia. W 1462 bracia Maciej i Jakub dziedzice z Popowa, sprzedali Janowi Chojnickiemu część Białcza w powiecie poznańskim, odziedziczoną po stryju Dziersławie z Białcza. W 1503 Jan Wata Gorzycki, syn Sędziwoja z Górzycy koło Międzyrzecza, kupił za 150 grzywien połowę Popowa od Mikołaja, Anny, Barbary dzieci zmarłej Doroty Popowskiej, żony Jakuba kmiecia w Pamiątkowie. W tym czasie wieś należała do powiatu poznańskiego Korony Królestwa Polskiego. W 1508 należała do parafii Kamionna. W latach 1508-09 we wsi pobierane są wiardunki królewskie z 7 półłanków. W latach 1553, 1563 odnotowano pobór od 2,5 łana w Popowie, a w 1564 z 5 łanów. W 1577 Zofia Popowska płaci pobór od majątku we wsi. W 1580 Stanisław Lipnicki płaci pobór od 4 półłanków, dwóch zagrodników oraz 50 owiec pozostających w posiadaniu pasterza, owczarza[4].
W 1580 nadal pozostawała wsią szlachecką położoną w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[5].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[6]. Popowo należało do okręgu kwileckiego tego powiatu i stanowiło odrębny majątek, którego właścicielami byli wówczas spadkobiercy Alfonsów[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 97 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 10 dymów (domostw)[6]. W skład majątku Popowo wchodziły wówczas także: folwark Katarzynka (1 dom, 6 mieszk.) i wieś Debrzno (9 domów, 115 mieszk.)[6].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108292
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 968 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Gąsiorowski 1999 ↓.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 18.
- ↑ a b c d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowica, 1846, s. 256.
Bibliografia edytuj
- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III P-Q, zeszyt 4, hasło „Popowo”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1999, s. 776-777.