Wikipedia

Trofeum Lorenzo Bandiniego

Trofeum Lorenzo Bandiniego (wł. Trofeo Lorenzo Bandini) – trofeum, przyznawane wybitnym postaciom ze świata wyścigów samochodowych, zazwyczaj kierowcom Formuły 1 lub zespołom. Nagroda została ustanowiona w 1992 roku przez Francesco Asirelliego i Tiziano Samorè z gminy Brisighella[1]. Nazwana ona jest na cześć Lorenzo Bandiniego, który zmarł trzy dni po wypadku, do którego doszło podczas Grand Prix Monako 1967, w którym odniósł ciężkie poparzenia.

Lorenzo Bandini

Laureat otrzymuje ceramiczną replikę samochodu Ferrari 312 F1-67 z numerem 18, używanym przez Bandiniego w 1967. Została ona stworzona przez ceramika Goffredo Gaetę[2][3]. Trofeum jest przyznawane za szybkość i osiągnięcia na torze, ale także za charakter i podejście do sportu[4]. Zwycięzcę wybiera dwunastoosobowe jury, choć wcześniej był on wyłaniany w głosowaniu mieszkańców Brisighelli[5][6]. Zwycięzca zostaje uhonorowany podczas ceremonii w Brisighelli, rodzinnej miejscowości Bandiniego, położonej w regionie Emilia-Romania[a].

Nagroda uważana jest za bardzo prestiżową w świecie wyścigów samochodowych. Pierwszym laureatem został Ivan Capelli w 1992. W latach 1993–1994 nie przyznawano nagrody i nikt nie zdobył trofeum więcej niż raz, w celu umożliwienia innym wygranie tej nagrody[7]. Chociaż nagroda jest zwykle przyznawana kierowcom wyścigowym za osiągnięcia z poprzedniego sezonu, laureatami nagrody byli członkowie zespołu wyścigowego: Luca Cordero di Montezemolo (ówczesny prezes Ferrari; w 1997[7]) i Piero Ferrari (wiceprezes Ferrari; w 2013[8]). Trofeum otrzymywały także zespoły wyścigowe dwukrotnie: Mercedes, za wygranie mistrzostwa świata konstruktorów z silnikiem V6, w połączeniu z technologią hybrydową (w 2015[9]) i Ferrari, z okazji 70 lat budowania własnych samochodów (w 2017[3]).

Zdobywcy nagrody edytuj

Rok Zdobywca
1992   Ivan Capelli[7]
1993 nie przyznano
1994
1995   David Coulthard[7]
1996   Jacques Villeneuve[7]
1997   Luca di Montezemolo[7]
1998   Giancarlo Fisichella[7]
1999   Alexander Wurz[7]
2000   Jarno Trulli[7]
2001   Jenson Button[7]
2002   Juan Pablo Montoya[7]
2003   Michael Schumacher[7]
2004   Kimi Räikkönen[7]
2005   Fernando Alonso[7]
2006   Mark Webber[10]
2007   Felipe Massa[7]
2008   Robert Kubica[11]
2009   Sebastian Vettel[12]
2010   Lewis Hamilton[13]
2011   Nico Rosberg[4]
2012   Bruno Senna[2]
2013   Piero Ferrari[8]
2014   Daniel Ricciardo[14]
2015   Mercedes AMG Petronas F1 Team[9]
2016   Max Verstappen[15]
2017   Scuderia Ferrari[3]
2018   Valtteri Bottas[5]
2019   Antonio Giovinazzi[16]
2021   Charles Leclerc[17]
2022   Kevin Magnussen[18]

Uwagi edytuj

  1. ↑ Wyjątkiem był rok 2021, gdzie nagroda została odebrana w Maranello, aby zachować zgodność z przepisami w czasie pandemii COVID-19[19]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Matteo Maggi: Lorenzo Bandini: storia del trofeo in suo onore. [w:] motorimagazine.it [on-line]. [dostęp 2021-10-09]. (wł.).
  2. ↑ a b Senna receives Bandini Trophy. [w:] oxfordmail.co.uk [on-line]. 2012-07-16. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  3. ↑ a b c Franco Nugnes: Trofeo Bandini: consegnato il premio 2017 alla Scuderia Ferrari. [w:] motorsportweek.com [on-line]. 2017-05-24. [dostęp 2018-03-17]. (wł.).
  4. ↑ a b Grzegorz Filiks: Rosberg tegorocznym laureatem Trofeo Lorenzo Bandini. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2011-03-02. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  5. ↑ a b Otto Zuber: Trofeo Bandini: Ehre für Valtteri Bottas und Mercedes. [w:] speedweek.com [on-line]. 2018-05-06. [dostęp 2021-10-09]. (niem.).
  6. ↑ Mattijs Diepraam: The second lost generation from Italy. [w:] forix.autosport.com [on-line]. 2009-09-03. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Kubica wins Lorenzo Bandini Award. [w:] crash.net [on-line]. 2008-04-14. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  8. ↑ a b F1: a Piero Ferrari il trofeo Bandini. [w:] ansa.it [on-line]. 2013-01-25. [dostęp 2021-10-09]. (wł.).
  9. ↑ a b Mateusz Szymkiewicz: Mercedes tegorocznym laureatem nagrody Lorenzo Bandiniego. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2015-08-07. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  10. ↑ Mariusz Karolak: Mark Webber laureatem tegorocznej nagrody Bandiniego. f1wm.pl, 2006-04-15. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  11. ↑ Grzegorz Więcek: Robert Kubica otrzyma Trofeum Bandiniego. f1wm.pl, 2008-04-13. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  12. ↑ Igor, haha_xd: Vettel otrzyma Trofeo Lorenzo Bandini. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2010-07-06. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  13. ↑ Ap4cz05: Hamilton otrzyma trofeum Lorenzo Bandiniego. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2009-05-07. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  14. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Ricciardo tegorocznym laureatem nagrody im. Lorenzo Bandiniego. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2014-06-08. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  15. ↑ Nataniel Piórkowski: Max Verstappen laureatem nagrody imienia Lorenzo Bandiniego. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2016-06-09. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  16. ↑ Nataniel Piórkowski: Antonio Giovinazzi został laureatem nagrody Lorenzo Bandiniego. [w:] f1wm.pl [on-line]. 2019-06-14. [dostęp 2021-10-09]. (pol.).
  17. ↑ Ferrari, a Leclerc il premio Bandini: „Credo nel team, 2022 opportunità per il Mondiale”. [w:] sport.sky.it [on-line]. 2021-07-13. [dostęp 2021-10-09]. (wł.).
  18. ↑ Kevin Magnussen receives the Lorenzo Bandini award. [w:] Athletistic [on-line]. 2022-09-10. [dostęp 2022-12-05]. (ang.).
  19. ↑ Roberto Valenti: Ferrari fa incetta di premi al Trofeo Bandini. [w:] f1grandprix.motorionline.com [on-line]. 2021-07-13. [dostęp 2021-10-09]. (wł.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trofeum_Lorenzo_Bandiniego&oldid=72398538”