Stanisław Szydłowiecki
Stanisław Szydłowiecki herbu Odrowąż (ur. około 1405, zm. czerwiec 1493 w Krakowie[1]) – syn Jakuba Szydłowieckiego i N.N. herbu Jastrzębiec, brat Piotra, Mikołaja i Barbary.
| |
 Odrowąż | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
NN Jastrzębiec |
| Żona |
Barbara Starosielska Zofia z Goździkowa i Pleszowa |
| Dzieci |
Katarzyna, Jan, Jakub, Krzysztof, Piotr, Paweł, Anna, Mikołaj, Barbara, Marcin, Elżbieta, NN córka |
Od 1449 roku, był mężem Barbary ze Starosielskich herbu Abdank, z którą miał trójkę dzieci: Katarzynę, Jana (proboszcza Wysockiego) i Jakuba, po śmierci pierwszej żony ponownie ożenił się w 1464 z Zofią Łabędź, z którą miał dziewięcioro potomków: Krzysztofa, Piotra, Pawła, Annę, Mikołaja, Barbarę, Marcina, Elżbietę oraz nieznaną z imienia córkę.
Od 1462 kasztelan żarnowski, radomski od 1478, marszałek dworu Królestwa Polskiego oraz ochmistrz synów królewskich od 1467, burgrabia krakowski od 1471, a w latach 1490–1491 starosta tegoż miasta. Utrzymywał bliskie stosunki z Długoszem i Kallimachem.
Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[2].
W 1470 w Szydłowcu, wzniósł na miejscu starego, drewnianego grodu gotycki zamek, godny senatora Rzeczypospolitej i marszałka dworu królewskiego, oraz wzmocnił znakomicie familię Szydłowieckich. Inicjator zmiany praw miejskich z polskiego na magdeburskie.
Przypisy
edytuj- ↑ Lubaczyński i Pielas 2014 ↓, s. 578.
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV–XV wieku, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 14 (2–3), 1971, s. 262.
Bibliografia
edytuj- Mariusz Lubaczyński, Jacek Pielas: Szydłowiecki Stanisław. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 578–582. ISBN 978-83-63352-26-4.
- Kieszkowski, Jerzy: Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki. Z dziejów kultury i sztuki zygmuntowskich czasów, Poznań 1912 st. 14