Stefan Otwinowski
Stefan Otwinowski (ur. 3 marca 1910 w Pyzdrach, zm. 30 stycznia 1976 w Krakowie) – polski prozaik, dramatopisarz i publicysta.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był synem Stanisława Otwinowskiego, właściciela apteki. Dzieciństwo spędził w Grodźcu. W 1929 ukończył Państwowe Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Asnyka w Kaliszu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako prozaik w 1934. W 1934 otrzymał nagrodę literacką miasta Kalisza im. Adama Asnyka za swoją pierwszą powieść pt. Życie trwa cztery dni[1]. Podczas wojny był działaczem kulturalnego podziemia.
Po wojnie zamieszkał w Krakowie, gdzie w latach 1946-1956 był kierownikiem literackim tamtejszych teatrów; pisał felietony i współredagował „Dziennik Literacki” (1949-1950) i potem „Życie Literackie” (1951–1976). W latach 1947–1976 (z małymi przerwami) był prezesem krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.
Laureat nagrody literackiej miasta Kalisza (1938), nagrody Ziemi Krakowskiej (za sztukę Wielkanoc, 1946), nagrody literackiej miasta Krakowa (za całokształt twórczości literackiej, 1960), Nagrody II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (za całokształt twórczości, 1969).
Został pochowany w alei zasłużonych krakowskiego cmentarza Rakowickiego (kwatera LXIX pas A-II-17)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Laureat nagrody literackiej m. Kalisza. „Echo”, s. 1, Nr 253 z 12 września 1938.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Włodzimierz Buczek. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564
- ↑ Nagrody miasta Krakowa na 1960 r., „Życie Literackie (1951-1991)” (24), 24 czerwca 1960, s. 5.
Źródło edytuj
- Encyklopedia Krakowa red. Antoni Henryk Stachowski, PWN 2000, ISBN 83-01-13325-2