Stromeyerytminerał z gromady siarczków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich, jego nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego chemika Friedricha Strohmeyera.

Stromeyeryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

siarczek miedzi i srebra
(AgCuS)

Twardość w skali Mohsa

2,5-3

Przełam

muszlowy

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

rombowy
(powyżej 78°C–regularny)

Gęstość minerału

6,26 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

stalowoszara z fioletową poświatą

Rysa

ciemnoszara

Połysk

metaliczny, matowy

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Bardzo rzadko tworzy kryształy o pokroju słupów (o sześcobocznym przekroju), niekiedy zakończonych bipiramidą. Ściany kryształów mają widoczne zbrużdżenia. Często występują zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach: zbitych, ziarnistych oraz w formie wypryśnięć. Jest niezbyt kruchy, nieprzezroczysty, czasami zawiera domieszki cynku i ołowiu. Teoretycznie zawiera 53,10% Ag i 31,24% Cu.

Występowanie edytuj

Spotykany w utworach hydrotermalnych i skałach osadowych. Jest minerałem żyłowych złóż kruszców. Współwystępuje ze srebrem rodzimym, barytem, tetraedrytem, argentytem, bornitem, chalkopirytem, barytem, kalcytem.

Miejsca występowania:

Zastosowanie edytuj

  • minerał poszukiwany przez kolekcjonerów,
  • podrzędne źródło srebra i miedzi.

Bibliografia edytuj

  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
  • Rainer Bode, Minerały, Iwona Dąbrowska (tłum.), Warszawa: Multico, 1997, ISBN 83-7073-118-X, OCLC 69350036.

Linki zewnętrzne edytuj