Tamaryszka
Tamaryszka[4] (Acrocephalus melanopogon) – gatunek ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych (Sylviidae). Zamieszkuje plamowo Europę Południową, południowe części Europy Środkowej i Wschodniej, Bliski Wschód, Azję Środkową oraz północno-zachodnią Afrykę. Występuje głównie w krajach śródziemnomorskich, jednak w wielu miejscach można spotkać ją tylko latem albo zimą. Do Polski zalatuje wyjątkowo. Trzecie stwierdzenie pochodzi ze stawów w Spytkowicach w Małopolsce z kwietnia 2016 r.[5][6]
| Acrocephalus melanopogon[1] | |||
| (Temminck, 1823) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tamaryszka | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 lęgowiska występuje przez cały rok przeloty zimowiska | |||
Podgatunki i zasięg występowaniaEdytuj
Wyróżniono trzy podgatunki A. melanopogon[7][2]:
- A. melanopogon melanopogon – południowa Europa na wschód do Ukrainy i zachodniej Turcji, północno-zachodnia Afryka.
- A. melanopogon mimicus – wschodnia Turcja do południowej Rosji, Kazachstanu, Iranu i Iraku; poza sezonem lęgowym także Afganistan i północno-zachodnia część subkontynentu indyjskiego.
- A. melanopogon albiventris – południowo-wschodnia Ukraina i południowo-zachodnia Rosja.
MorfologiaEdytuj
Ten gatunek reprezentuje trzciniaki, a dokładniej trzciniaki prążkowane. Jest dość podobna do rokitniczki i wodniczki, ale u niej dominuje barwa rdzawo-brązowa i jasnobrązowa. Nie jest duża, mierzy około 12,5 cm.
Ekologia i zachowanieEdytuj
Podczas okresu godowego samiec wydaje dźwięki podobne do głosu trzcinniczka, a czasami pieśń przypominającą śpiew słowika rdzawego. Odżywia się głównie małymi owadami jak krętaki. Czasami zjada też pająki. Obowiązkami rodzicielskimi zajmuje się samica. Gniazdo jest zwykle uwite wśród suchych trzcin lub kępy wysokich turzyc. Nie zasiedla „czystych” trzcinowisk, ale trzcinowiska z pałką i sitowiem.
Status i ochronaEdytuj
IUCN uznaje tamaryszkę za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy na rok 2015, zawiera się w przedziale 434–712 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[8].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Acrocephalus melanopogon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Moustached Warbler (Acrocephalus melanopogon) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)].
- ↑ a b Acrocephalus melanopogon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Acrocephalidae Salvin, 1882 (1838) - trzciniaki - Brush, reed and swamp warblers (wersja: 2020-01-11). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-10].
- ↑ Tomasz Krzyśków. „Ptaki Polski”. 42 (2/2016), s. 4. Agencja Wydawniczo-Fotograficzna "Aves" (pol.).
- ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 33. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2016. „Ornis Polonica”. 58, s. 83–116, 2017.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Bushtits, leaf warblers, reed warblers (ang.). IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-10].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.