The Weeknd
The Weeknd, właściwie Abel Makkonen Tesfaye (amh. አቤል ተስፋዬ, ʾÄbel Täsfaye; ur. 16 lutego 1990 w Scarborough) – kanadyjski wokalista, autor tekstów piosenek i producent muzyczny[2].
 The Weeknd (2021) | |
| Imię i nazwisko |
Abel Makkonen Tesfaye |
|---|---|
| Pseudonim |
The Weeknd, Abel, Abul |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 2011 |
| Wydawnictwo | |
| |
| Strona internetowa | |
W 2010 publikował własne utwory w serwisie YouTube pod pseudonimem „The Weeknd”, natomiast w 2011 zyskał sławę poprzez wydanie trzech projektów typu mixtape, House of Balloons, Thursday i Echoes of Silence[3], które zostały połączone w celu wydania pierwszej kompilacji piosenkarza w 2012, Trilogy, po czym podpisał kontrakt z wytwórnią Republic Records, a także założył własną wytwórnię muzyczną XO.
Do tej pory wydał pięć albumów studyjnych oraz epkę pt. My Dear Melancholy,[4][5][6]. Jego dwa albumy osiągnęły szczyt prestiżowej listy albumów w USA, Billboard 200 (Beauty Behind the Madness z 2015 i Starboy z 2016), oraz jej Top 3, tj. Kiss Land z 2013, dziewięć hitów znajdujących się w Top 10 Billboard Hot 100, w tym „Love Me Harder” z Arianą Grande, „Earned It”, „I Feel It Coming”, „Pray for Me” z gościnnym udziałem Kendricka Lamara, czy też cztery single numer jeden w Stanach Zjednoczonych („The Hills”, „I Can’t Feel My Face”, „Starboy” i „Heartless”). W 2017 został pierwszym artystą, którego dwa albumy mają po 2 miliardy odsłuchań w serwisie streamingowym Spotify. Jego czwarty album studyjny, After Hours (2020) zawiera single „Heartless" i „Blinding Lights", z czego oba z nich dotarły na szczyt Hot 100.
Laureat trzech nagród Grammy i dziewięciu statuetek Juno Awards[7]. Za singiel „Earned It”, promujący dramat erotyczny Pięćdziesiąt twarzy Greya z 2015 otrzymał nominację do Oscara w kategorii Najlepsza piosenka oryginalna.
Życiorys edytuj
Urodził się 16 lutego 1990 w Scarborough w prowincji Ontario. Ma pochodzenie etiopskie, jego rodzice wyemigrowali z Etiopii w latach 80. XX wieku[8][9]. Artystą opiekowała się przez większość jego dzieciństwa babcia, co spowodowało, że pierwszym językiem, w którym był w stanie mówić biegle, stał się amharski[10].
Uczęszczał do Samuel Hearne Middle School[10]. W wieku 17 lat porzucił szkołę, a pewnego weekendu „wyszedł i nigdy nie wrócił do domu”, co stało się inspiracją do powstania jego pseudonimu scenicznego „The Weeknd”. Pisownia pseudonimu została zmodyfikowana, aby uniknąć problemów w sprawie praw autorskich, jako że istniał już kanadyjski zespół o nazwie The Weekend[10][11].
W 2019 zadebiutował w filmie Josha i Benny’ego Safdie Nieoszlifowane diamenty. Ponadto użyczył głosu jednemu z bohaterów sitcomu Amerykański tata, do którego również miał możliwość napisania scenariusza do jednego z odcinków[12]. W 2023 roku wystąpił w serialu „The Idol”, którego jest współtwórcą[13].
Życie prywatne edytuj
Spotykał się z modelką Bellą Hadid i piosenkarką Seleną Gomez[14].
Dyskografia edytuj
Albumy studyjne
- Kiss Land (2013)
- Beauty Behind the Madness (2015)
- Starboy (2016)
- After Hours (2020)
- Dawn FM (2022)
Przypisy edytuj
- ↑ Andy Kellman: The Weeknd Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
- ↑ Josh Eells, Sex, Drugs and R&B: Inside The Weeknd's Dark Twisted Fantasy, „Rolling Stone” [dostęp 2023-08-31].
- ↑ House of Balloons by The Weeknd. [dostęp 2018-03-29].
- ↑ The Weeknd Could Have Another New Project Dropping Soon – XXL [online], XXL [dostęp 2018-05-06] (ang.).
- ↑ The Weeknd is dropping another EP called „We’re Alone Together” soon – Brand New Hip Hop, „Brand New Hip Hop”, 23 kwietnia 2018 [dostęp 2018-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-30] (ang.).
- ↑ The Weeknd z nowym albumem [online], allaboutmusic.pl [dostęp 2020-03-01] (pol.).
- ↑ The Weeknd really cleaned up this Juno Awards weekend | CBC News, „CBC” [dostęp 2018-03-29] (ang.).
- ↑ Wszystko o The Weeknd na ESKA.tv Telewizja Muzyczna * eska.tv. eska.tv. [dostęp 2015-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-05)].
- ↑ Toronto Standard Media Company Limited: Daily Disc: The Weeknd’s ‘Echoes Of Silence’. Toronto Standard. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
- ↑ a b c The Weeknd Reveals How He Got His Name... And Where The 'E' Went. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
- ↑ Jon Caramanica. Can the Weeknd Turn Himself Into the Biggest Pop Star in the World?. „The New York Times”, 2015-07-27. ISSN 0362-4331. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
- ↑ Kinga Dudziak, The Weeknd stworzy serial dla HBO [online], Kulturalne Media, 1 lipca 2021 [dostęp 2021-08-19] (pol.).
- ↑ Nie tylko kontrowersyjny, ale i nieudany. 5 powodów, dla których nie warto oglądać „Idola” [online], Vogue Polska, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-10] (pol.).
- ↑ Vogue Polska, The Weeknd: Najciekawszy muzyk naszych czasów [online], Vogue Polska, 22 marca 2020 [dostęp 2021-08-19] (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Strona oficjalna
- Dyskografia The Weeknd w bazie MusicBrainz (ang.)