Trójsklepka
Trójsklepka (Tricyrtis Wall.) – rodzaj wieloletnich, naziemnopączkowych roślin zielnych z rodziny liliowatych, obejmujący 23 gatunki występujące w Azji, od Himalajów do Azji Wschodniej[4]. Gatunek trójsklepka owłosiona został introdukowany w stanach Massachusetts i Pensylwania w USA[5].
Tricyrtis maculata | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
Calochortoideae | ||
Rodzaj |
trójsklepka | ||
Nazwa systematyczna | |||
Tricyrtis Wall. Tent. Fl. Napal.: 61 (1826) | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Tricyrtis pilosa Wall. [=Tricyrtis maculata (D.Don) J.F.Macbr.][3] | |||
Synonimy | |||
|
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów τρι (tri – trzy) i κυρτος (kyrtos – wypukły), odnosząc się do miodników położonych u nasady trzech zewnętrznych listków okwiatu[6].
Morfologia
edytuj- Pęd podziemny
- Krótkie lub długie i płożące się kłącze[7], zwykle tworzące stolony[8].
- Kwiaty
- Kwiaty zebrane w kłos złożony, rzadziej w grono, wzniesione lub rzadziej zwisłe[8]. Okwiat pojedynczy, dzwonkowaty lub trąbkowaty, sześciolistkowy. Listki okwiatu wolne, białe lub żółte z purpurowymi kropkami, zwykle dystalnie odgięte; zewnętrzne woreczkowate lub ostrogowate[7]. U nasady trzech zewnętrznych listków okwiatu obecne są miodniki, tworzące kuleczkowate woreczki lub krótkie ostrogi[8]. Pręciki osadzone u nasady listków okwiatu. Nitki pręcików lekko spłaszczone, proksymalnie nachylone ku sobie i tworzące krótką rurkę[7]. Główki pręcików elipsoidalne[8]. Zalążnia wąsko elipsoidalna, trzykomorowa[8]. Szyjka słupka kolumnowata, zakończona wyraźnie trójklapowym, rozwartym znamieniem, niekiedy o rozszczepionych klapach[7].
Systematyka
edytuj- Pozycja rodzaju według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
Rodzaj zaliczany do podrodziny Calochortoideae w rodzinie liliowatych Liliaceae, należącej do kladu liliowców w obrębie jednoliściennych.
- Pozycja rodzaju według systemu Takhtajana (1997[9] i 2009[10])
Rodzaj zaliczany do monotypowej rodziny Tricyrtidaceae w rzędzie zimowitowców w 1997. W 2009 umieszczonej w rzędzie liliowców Liliales[10].
- Pozycja rodzaju według systemu Kubitzkiego (1998)[8]
Rodzaj ujęty w plemieniu Tricyrtideae w rodzinie Calochortaceae w rzędzie liliowców.
- Gatunki[4]
- Tricyrtis affinis Makino
- Tricyrtis chinensis Hir.Takah.bis
- Tricyrtis flava Maxim.
- Tricyrtis formosana Baker – trójsklepka tajwańska
- Tricyrtis hirta (Thunb.) Hook. – trójsklepka owłosiona
- Tricyrtis imeldae Guthnick
- Tricyrtis ishiiana (Kitag. & T.Koyama) Ohwi & Okuyama
- Tricyrtis lasiocarpa Matsum.
- Tricyrtis latifolia Maxim. – trójsklepka szerokolistna
- Tricyrtis macrantha Maxim.
- Tricyrtis macranthopsis Masam.
- Tricyrtis macropoda Miq. – trójsklepka wielkołodygowa
- Tricyrtis maculata (D.Don) J.F.Macbr.
- Tricyrtis nana Yatabe
- Tricyrtis ohsumiensis Masam.
- Tricyrtis ovatifolia S.S.Ying
- Tricyrtis perfoliata Masam.
- Tricyrtis pseudolatifolia Hir.Takah.bis & H.Koyama
- Tricyrtis ravenii C.I Peng & Tiang
- Tricyrtis setouchiensis Hir.Takah.
- Tricyrtis stolonifera Matsum.
- Tricyrtis suzukii Masam.
- Tricyrtis viridula Hir.Takah.bis
Zastosowanie
edytuj- Rośliny spożywcze
- Liście i młode pędy trójsklepki szerokolistnej, owłosionej i wielkołodygowej są spożywane po ugotowaniu[11].
- Rośliny ozdobne
- Z uwagi na atrakcyjne kwiatostany trójsklepka tajwańska i owłosiona są uprawiane jako rośliny ogrodowe[12], przy czym najbardziej rozpowszechniony w uprawie jest mieszaniec między nimi[13]. Z uwagi na mrozoodporność (strefy mrozoodporności 4–9) w Polsce mogą być uprawiane w gruncie (zaleca się jednak okrywanie przed zimą[13]). Rośliny wymagają wilgotnej, żyznej i dobrze przepuszczalnej gleby i stanowiska od jasnego do pełnego cienia. Co kilka lat trójsklepki można rozmnażać przez podział kłączy. Na obszarach o wystarczająco długim lecie rośliny rozmnażają się same, przez wysiew nasion[12].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-10-21] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ a b c Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ NatureServe Explorer: An online encyclopedia of life [web application. Version 7.1]. 2011. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge: Cambridge University Press, 2008, s. 386. ISBN 978-0-521-86645-3. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Chen Xinqi i Hiroshi Takahashi: Flora of China. Vol. 24: Liliaceae. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h M.N. Tamura: Calochortaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 170. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).
- ↑ The Taxonomicon. Universal Taxonomic Services. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ a b Armen Takhtajan: Flowering Plants. 978-1-4020-9608-2: Springer, 2009, s. 630.
- ↑ Plants For A Future. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
- ↑ a b Frances Tenenbaum: Taylor's encyclopedia of garden plants. Houghton Mifflin Harcourt, 2003, s. 391. ISBN 978-0-618-22644-3. (ang.).
- ↑ a b Janet Marinelli (red.): Wielka encyklopedia roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 198. ISBN 83-7391-888-4.