USS Shiloh (CG-67)
USS Shiloh (CG-67) – amerykański krążownik rakietowy typu Ticonderoga. Dwudziesty pierwszy okręt tego typu wszedł do służby w US Navy w 1992 roku. Okrętowi nadano imię dla upamiętnienia stoczonej w ramach wojny secesyjnej w 1862 roku, bitwy pod Siloh.
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
1 sierpnia 1989 |
Wodowanie |
8 września 1990 |
US Navy | |
Wejście do służby |
18 lipca 1992 |
Los okrętu |
w służbie |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
9600 t |
Długość |
173 m |
Szerokość |
17 m |
Zanurzenie |
10 m |
Napęd | |
4 turbiny gazowe General Electric LM2500 o mocy 80 000 KM napędzające 2 śruby | |
Prędkość |
32 węzły |
Uzbrojenie | |
2 x 61-prowadnicowe wyrzutnie MK 41 systemu VLS wyposażonych w pociski przeciwlotnicze typu Standard, BGM-109 Tomahawk lub rakietotorpedy RUM-139 VL ASROC 8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Harpoon 2 działa kaliber 127 mm 2 x zestaw przeciwrakietowy Vulcan Phalanx 20 mm 2 x działko 25 mm dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 46 | |
Wyposażenie lotnicze | |
dwa śmigłowce SH-60 Sea Hawk | |
Załoga |
360 |
Projekt i budowa
edytujZamówienie na budowę okrętu zostało złożone 16 kwietnia 1987 roku w stoczni Ingalls Shipbuilding znajdującej się w Pascagoula w stanie Missisipi. Rozpoczęcie budowy nastąpiło 1 sierpnia 1989 roku. Wodowanie okrętu miało miejsce 8 września 1990 roku, wejście do służby 18 lipca 1992 roku[1] .
Służba
edytuj9 września 1992 roku USS „Shiloh” przybył do bazy w której miał stacjonować, Naval Station San Diego, w San Diego. Swoją pierwszą półroczną misję rozpoczął w kwietniu 1994 roku. 14 maja 1996 roku, okręt opuścił swoją bazę macierzystą i wszedł na pół roku w skład lotniskowcowej grupy bojowej, której głównym komponentem był USS „Carl Vinson”. Wchodząc w skład tej grupy okrętów, 3 września, w ramach operacji Desert Strike wystrzelił 14 pocisków manewrujących BGM-109 Tomahawk, których celem były irackie systemy obrony przeciwlotniczej. W lipcu 1998 roku okręt wchodząc w skład lotniskowcowej grupy bojowej tworzonej przez USS „Abraham Lincoln”, rozpoczął kolejną misję w rejonie Zatoki Perskiej[2] .
24 września 1999 roku w ramach testów na poligonie w pobliżu Hawajów, wystrzelił pocisk antybalistyczny SM-3. Celem testu było sprawdzenie działania dwóch pierwszych stopni pocisku. Dalsza część testowania pocisków SM-3 prowadzona była z wykorzystaniem krążownika USS „Lake Erie”. W czerwcu 2000 roku USS „Shiloh” wziął udział w manewrach Pacific Blitz w pobliżu Hawajów, podczas których jego systemy radarowe dostarczały informacje innym jednostkom o zagrożeniu ze strony pocisków balistycznych. 17 sierpnia 200 roku okręt opuścił bazę Naval Station San Diego i wszedł na pół roku w skład lotniskowcowej grupy bojowej tworzonej przez USS „Abraham Lincoln”, operującej w rejonie zachodniego Pacyfiku i Zatoki Perskiej[2] .
W ramach operacji Iraqi Freedom w marcu 2003 roku, okręt odpalił kilkanaście pocisków BGM-109 Tomahawk w stronę irackich celów. W tym czasie w rejonie Zatoki Perskiej okręt zapewniał także obronę przeciwlotniczą 3 zespołom lotniskowców i okrętom desantowym. Po 9 miesięcznej misji przybył do macierzystej bazy 25 kwietnia 2003 roku[2] .
W marcu 2010 roku USS „Shiloh” wraz z trzema innymi okrętami brał udział w akcji poszukiwawczo-ratunkowej związanej z zatonięciem na Morzu Żółtym południowokoreańskiej korwety ROKS „Chonan”. W kwietniu 2012 roku USS „Shiloh” został skierowany w rejon Okinawy, w celu monitorowania spodziewanego testu północnokoreańskiego pocisku balistycznego Taep’o-dong 2[2] .
10 grudnia 2020 roku US Navy opublikowała plan dotyczący harmonogramu budowy nowych okrętów i wycofywania ze służby starszych, na lata 2022-2026. Zgodnie z tym planem USS „Shiloh” ma być wycofany ze służby w 2024 roku[3] .
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- USS Shiloh (CG 67). navysite.de. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
- USS SHILOH CG 67. uscarriers.net. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).
- NATIONAL DEFENSE AUTHORIZATION ACT FOR FISCAL YEAR 2013. Government Publishing Office. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
- Navy Plans to Retire 48 Ships During 2022-2026. seapowermagazine.org. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).