Ulica Kazimierza Wielkiego w Sanoku

Ulica Kazimierza Wielkiego w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka.

ulica Kazimierza Wielkiego
Śródmieście
Ilustracja
Widok od zbiegu z ulicą Adama Mickiewicza
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Przebieg
0 ul. Adama Mickiewicza
30m ul. Wałowa
70m ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego (w prawo i w lewo) i ul. Jana III Sobieskiego (prosto)
Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Kazimierza Wielkiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Kazimierza Wielkiego”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Kazimierza Wielkiego”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Kazimierza Wielkiego”
Ziemia49°33′38,4″N 22°12′12,1″E/49,560667 22,203361

W toku dokonywanych zmian nazw ulic w Sanoku w 1913 podjęto starania o nazwanie ulicy Kazimierza Wielkiego dla odcinka od plebanii łacińskiej do ul. Adama Mickiewicza[1]. Obecnie ulica biegnie od zbiegu z ulicą Adama Mickiewicza w stronę wschodnią, następnie skręca w stronę północną i kończy się u zbiegu z ulicą Marszałka Józefa Piłsudskiego przechodząc w ulicę Jana III Sobieskiego.

W przeszłości, na terenach byłych ogrodów Feliksa Gieli, zostały wytyczone ulice biegnące w stronę wschodnią, wśród nich ulica Kazimierza Wielkiego[2]. Do 1914 ulica została doprowadzona do traktu biegnącego od okolic Sanu do wsi Trepcza i Mrzygłód.

Rzymskokatoliccy mieszkańcy ulicy podlegają parafii Przemienienia Pańskiego.

Zabudowa ulicy

edytuj

W okresie II Rzeczypospolitej przy ulicy mieścił się zarząd Gminy Wyznaniowej Żydowskiej[3]. W tym czasie do ulicy był przypisany adwokat dr Jan Rajchel[4].

W przeszłości na terenie naprzeciw obu ww. kamienic istniał plac (obecnie w tym miejscu znajduje się blok mieszkalny), a obok leżał m.in. dom, w którym mieszkał krawiec Leon Ołpiński[6][7]. Po zakończeniu II wojny światowej w 1946 pracami w zakresie opracowania planu zagospodarowania placu przy ulicy K. Wielkiego kierował inż. Stanisław Beksiński[8].

Przypisy

edytuj
  1. Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 36 z 31 sierpnia 1913. 
  2. Alojzy Zielecki, Rozwój przestrzenny miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 396.
  3. Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 490.
  4. Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m.st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 491.
  5. Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 137.
  6. Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 274. ISBN 978-83-60380-26-0.
  7. Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 416.
  8. Władysław Stachowicz: Życie gospodarcze. Pierwsze lata powojenne. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 818. ISBN 83-86077-57-3.