Władysław Jagusztyn
Władysław Jagusztyn (ur. 20 stycznia 1915 w Żołyni, zm. 16 czerwca 1969 pod Kutnem) – polski polityk ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL I, II i III kadencji, zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1962–1969).
Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 czerwca 1969 |
Poseł na Sejm PRL I, II i III kadencji | |
Okres |
od 1952 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUzyskał wykształcenie prawnicze. Od 1933 był działaczem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i Stronnictwa Ludowego na terenie województwa lwowskiego. Wziął udział w wojnie obronnej w 1939, następnie walczył w Batalionach Chłopskich jako komendant obwodu Łańcut (od 1941), a następnie od 1942 podokręgu Rzeszów. W 1945 był pełniącym obowiązki komendanta Okręgu Kraków BCh.
Wstąpił do SL „lubelskiego”, następnie do Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1945–1947 był kierownikiem organizacyjnym, a następnie pierwszym wiceprezesem Zarządy Głównego ZMW RP „Wici”. W latach 1948–1949 był członkiem prezydium i wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej. W PSL pełnił funkcje członka Zarządu Wojewódzkiego w Rzeszowie (1945–1948), członkiem Rady Naczelnej i kierownikiem Wydziału Ekonomiczno-Rolnego (1948–1949).
W ZSL pełnił kolejno funkcje członka Naczelnego Komitetu Wykonawczego i Rady Naczelnej (1949–1956) oraz członka (1956–1964) i sekretarza (1956–1961) Naczelnego Komitetu. W 1952, 1957 i 1961 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL z okręgów kolejno Jarosław, Rzeszów i Rybnik. W 1961 objął funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, którą pełnił do śmierci. Był również członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1949–1953 był wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Samopomocy Chłopskiej. Pełnił funkcję dyrektora Centralnego Zarządu Bibliotek w Ministerstwie Kultury i Sztuki (1953–1956).
Zginął tragicznie, wracając z Międzynarodowych Targów Poznańskich[1]. W wypadku samochodowym pod Kutnem śmierć poniósł również wiceprzewodniczący Komitetu Planowania Rumunii Dumitru Usturoi oraz dwóch innych pracowników Komisji Planowania PRL.
Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim (1954)[2], Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu III klasy, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3], Krzyżem Partyzanckim. Został pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Komunalnego na Powązkach[4] (kwatera A2-tuje-12)[5].
Życie prywatne
edytujSyn Marka, był żonaty z Weroniką Wilbik-Jagusztynową (1908–1986), miał córki[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Tragiczna katastrofa samochodowa, „Życie Warszawy”, nr 143 z 17 czerwca 1969, s. 1
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1489
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411
- ↑ Pogrzeb Wł. Jagusztyna w Alei Zasłużonych na Powązkach, „Życie Warszawy”, nr 146 z 20 czerwca 1969, s. 4
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ „Życie Warszawy”, nr 148 z 22–23 czerwca 1969, s. 11
Bibliografia
edytuj- Władysław Jagusztyn, „Życie Warszawy”, nr 143 z 17 czerwca 1969, s. 5 (także: nekrologi w tym samym numerze)
- Informacje w BIP IPN