Wiechlina styryjska
Wiechlina styryjska, wyklina styryjska[4] (Poa stiriaca Fritsch & Hayek) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae).
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
wiechlina styryjska |
Nazwa systematyczna | |
Poa stiriaca Fritsch & Hayek Exkursionsfl. Oesterreich ed. 3: 666 1922[3] |
Rozmieszczenie geograficzne
edytujWystępuje w Austrii, na Węgrzech, w Polsce, na Słowacji, w Rumunii i Słowenii[5]. W Polsce rośnie tylko na kilkunastu stanowiskach w Pieninach i jednym w Beskidzie Sądeckim. Stanowiska w Pieninach: Masyw Trzech Koron, Sokolica, Facimiech, Podskalnia Góra, Cyrlowa Skałka, Macelowa Góra, Łaźne Skały. W Beskidzie Sądeckim rośnie w rezerwacie przyrody Kłodne nad Dunajcem[6].
Morfologia
edytuj- Łodyga
- Wyprostowane źdźbło do 70 cm wysokości[6].
- Liście
- Pochwy liściowe i blaszki pokryte krótkimi włoskami. Języczek liściowy zaokrąglony, długości 1–2 mm. Liście pędów płonnych sinozielone, włosowate, do 50 cm długości[6].
- Kwiaty
- Zebrane po 4-6 w wydłużone kłoski, te z kolei zebrane w rozpierzchłą wiechę długości 7–11 cm[6].
- Owoce
- Ziarniaki.
Biologia i ekologia
edytujBylina, hemikryptofit. Rośnie w prześwietlonych lasach, na stromych stokach. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n = 14[6]. Gatunek charakterystyczny zespołu Carici albae-Fagetum[7].
Zagrożenia i ochrona
edytujGatunek umieszczony w Polskiej czerwonej księdze roślin w kategorii VU (narażony)[8]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[9].
Gatunek nie jest w Polsce bezpośrednio zagrożony, niemal wszystkie stanowiska pienińskie znajdują się bowiem w obrębie Pienińskiego Parku Narodowego, a stanowisko w Beskidzie Sądeckim w obrębie rezerwatu przyrody. Zagrażają mu jednak naturalne zmiany w jego siedliskach, zwłaszcza zarastanie ich przez las. Wskazane byłoby monitorowanie stanowisk[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-11-14] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2017-03-25].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 135-136, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ Poa stiriaca na Germplasm Resources Information Network. ars-grin.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. [dostęp 2013-11-14].
- ↑ a b c d e f Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz , Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.