Wincenty Szymborski

polski polityk endecki

Wincenty Władysław Szymborski (ur. 5 kwietnia 1870 w Czartkach Wielkich, zm. 9 września 1936 w Krakowie) – polski polityk endecki, działacz społeczny, współtwórca Rzeczypospolitej Zakopiańskiej i jej nieformalny wiceprezydent; ojciec Wisławy Szymborskiej.

Wincenty Szymborski
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1870
Czartki Wielkie

Data i miejsce śmierci

9 września 1936
Kraków

Zawód, zajęcie

polityk, działacz społeczny

Partia

SDN, ZLN, SN

Rodzice

Antoni Szymborski

Małżeństwo

Anna Maria z domu Rottermund

Dzieci

Nawoja, Wisława

Grób rodzinny Wincentego Szymborskiego na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Życiorys

edytuj

Urodził się w Kaliskiem, w Czartkach Wielkich w ówczesnej guberni kaliskiej[1]. Był synem Antoniego, powstańca wielkopolskiego (1848) i styczniowego (1863), podróżnika[2][3] i Stanisławy z Psarskich[4]. Ukończył Męskie Gimnazjum Klasyczne w Kaliszu. W latach 1904–1922 był zarządcą zakopiańskich dóbr hrabiego Władysława Zamoyskiego, następnie w latach 1923–1926 był zarządcą jego dóbr kórnickich[5].

Działacz społeczny, jeden ze współtwórców Muzeum Tatrzańskiego i Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Należał do Galicyjskiego Towarzystwa Lasowego i Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[6]. Był pomysłodawcą budowy toru bobslejowego w Kuźnicach (1910), potem wspomagał jego realizację. W maju 1912 został wybrany do Komitetu Organizacji Obrony Kresów Zachodnich[6].

W 1918 jeden z trzech wiceprzewodniczących Organizacji Narodowej w Zakopanem, potem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Zakopiańskiej[5][7]. 6 kwietnia 1919 na zjeździe w Nowym Targu został wybrany prezesem powiatowego zarządu Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Następnie był członkiem Związku Ludowo-Narodowego i krakowskim działaczem Stronnictwa Narodowego[6].

17 lutego 1917 w kościele św. Andrzeja Apostoła w Szaflarach ożenił się z Anną Marią Julią Józefą z domu Rottermund (1890–1960)[4]. Miał z nią dwie córki: Nawoję Marię (1917–1997) i Marię Wisławę Annę (1923–2012). Od 1924 lub 1926 mieszkał z rodziną w Toruniu, po kilku latach przeniósł się do Krakowa[3].

Przypisy

edytuj
  1. Leonard de Verdmon-Jacques, Stanisław Graeve: Przewodnik po Guberni Kaliskiej z kolorowaną szczegółową mapą miast, osad, wsi (...). Cz. 2: Spis alfabetyczny miejscowości w Guberni Kaliskiej. Warszawa: Stanisław Graeve, 1912, s. 24.
  2. Genealogia Szymborskiej
  3. a b Violetta Szostak "Szymborscy – burzliwe fortuny obroty" gazeta.pl, 2012-02-09. [dostęp 2012-02-11].
  4. a b Genealodzy PL Genealogia, Akt ślubu Wincentego Władysława Szymborskiego i Anny Julii Józefy Rottermund [online], skanoteka.genealodzy.pl [dostęp 2025-04-21] (łac.).
  5. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  6. a b c Szymborski Wincenty Władysław, [w:] Adam Wątor, Słownik działaczy Narodowej Demokracji w Galicji, Szczecin 2008, s. 187, ISBN 978-83-751-810-9-8.
  7. Bartłomiej Kuraś, Paweł Smoleński, Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2017, s. 18, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-02-08].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj