Wyderka orientalna

gatunek drapieżnego ssaka
(Przekierowano z Wydra karłowata)

Wyderka orientalna[3], wydra karłowata (Lutra cinerea) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Najmniejsza wydra występująca w Azji[4].

Wyderka orientalna
Lutra cinerea
Illiger, 1815
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

wydry

Rodzaj

wydra

Gatunek

wyderka orientalna

Synonimy
  • Amblonyx cinereus (Illiger, 1815)
  • Aonyx cinereus (Illiger, 1815) (błąd ort.)[1]
Podgatunki
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Taksonomia

edytuj

Wyniki analizy mitochondrialnego cytochromu b opublikowane w 1998 r. wskazywały, że należy ją przyporządkować do rodzaju Aonyx[5]. Wyniki badań molekularnych opublikowane w 2008 r. wykazały, że wyderka orientalna jest taksonem siostrzanym Lutrogale, co przemawia za utrzymaniem rodzaju Amblonyx lub rozszerzeniem Aonyx, aby uczynić go monofiletycznym. Linie rozwojowe rozdzieliły się genetycznie około 1,5 miliona lat temu[6].

Morfologia

edytuj

Dorosłe wyderki orientalne mierzą około 0,9 m (od nosa do ogona) i mogą ważyć do 5 kg.

Zwężający się ogon jest gruby i muskularny, zwłaszcza u nasady, i stanowi ponad połowę długości ciała[7].

Występowanie

edytuj

Wyderka orientalna jest spotykana na bagnach namorzynowych i podmokłych, słodkowodnych terenach Bangladeszu, południowych Indii, Chin, Tajwanu, Indochin, Malezji, Indonezji i Filipin. Preferują środowisko wodne.

Zachowanie

edytuj

Wyderki orientalne żyją w rodzinach, w wielopokoleniowych grupach, liczących do 15 osobników[7]. Jedynie para alfa może się rozmnażać, a jej poprzednie potomstwo pomaga w wychowaniu młodych.

Pożywienie

edytuj

Żywią się rybami, żabami, krabami, rakami i skorupiakami.

Dzięki nietypowemu ułożeniu pazurów przednich łap, wydra karłowata może rozłupywać pancerze, skorupy i żywić się skorupiakami i mięczakami.

Status i ochrona

edytuj

Z powodu utraty siedliska, zanieczyszczenia i polowań, na niektórych obszarach, wydra karłowata jest klasyfikowana przez IUCN jako gatunek narażony (ang. vulnerable, VU)[1].

Od sierpnia 2019 r. znajduje się w wykazie załącznika I do konwencji CITES, co wzmacnia jego ochronę w odniesieniu do handlu międzynarodowego[8].

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c L. Wright i inni, Aonyx cinereus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).
  2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Aonyx cinerea. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 września 2009]
  3. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 154. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Pocock R.i., The Fauna Of British India Including Ceylon And Burma Mammalia Vol-ii, 1941, s. 303–317 [dostęp 2023-12-20].
  5. K.‐P. Koepfli, R.K. Wayne, Phylogenetic relationships of otters (Carnivora: Mustelidae) based on mitochondrial cytochrome b sequences, „Journal of Zoology”, 246 (4), 1998, s. 401–416, DOI10.1111/j.1469-7998.1998.tb00172.x, ISSN 0952-8369 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  6. Klaus-Peter Koepfli i inni, Establishing the foundation for an applied molecular taxonomy of otters in Southeast Asia, „Conservation Genetics”, 9 (6), 2008, s. 1589–1604, DOI10.1007/s10592-007-9498-5, ISSN 1566-0621 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  7. a b UF Digital Collections [online], ufdc.ufl.edu [dostęp 2023-12-20].
  8. CITES CoP 2019: Otters given highest protection from trade [online], www.downtoearth.org.in [dostęp 2023-12-20] (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj