Wyszanów (województwo lubuskie)
wieś w województwie lubuskim
Wyszanów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, w gminie Szlichtyngowa, nad Baryczą niedaleko jej ujścia do Odry.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
67-407[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FWS |
| SIMC |
0376372 |
Położenie na mapie gminy Szlichtyngowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wschowskiego  | |
 51°41′26″N 16°15′55″E/51,690556 16,265278[1] | |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.
Nazwa edytuj
Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą Wissonowo wymieniona jest w łacińskim dokumencie z 1277 roku sygnowanym przez księcia polskiego Przemysła I z 1277 roku wydanym w Poznaniu[3]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Schwusen pagus[4].
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół w ruinie, z XVI wieku, XVII wieku
- budynek bramny, nr 16 na terenie folwarku, z 1907 roku
- dom nr 3, z połowy XIX wieku.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 153805
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1575 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ "Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski", tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.412.
- ↑ Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 180. ISBN 978-83-910595-2-4.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 84. [dostęp 2013-02-22].