Xavier Deniau
Xavier Emmanuel Gaston Marie-Joseph Deniau (ur. 24 września 1923 w Paryżu, zm. 29 marca 2011[1]) – francuski polityk, urzędnik państwowy i dyplomata, wieloletni deputowany krajowy, sekretarz stanu, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1924 |
|---|---|
| Data śmierci |
29 marca 2011 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy, dyplomata |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
deputowany Zgromadzenia Narodowego (1962–1972, 1973–2002), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1984) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys edytuj
Pochodzi z rodziny o tradycjach winiarskich, jego ojciec Marcel (zm. 1934) był inżynierem. Brat polityka i dyplomaty Jean-François’a Deniau, który pełnił m.in. funkcję komisarza europejskiego. Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu. Studiował z prawo na Uniwersytecie Paryskim i politologię w École libre des sciences politiques, po czym kształcił się w École nationale de la France d’outre-mer, kształcącej kadry dla administracji kolonialnej. Otrzymał doktorat honoris causa na Université du Québec[2].
Od 1945 pracował jako urzędnik w Indochinach i Francuskiej Afryce Zachodniej, m.in. kierując administracją w Pleiku i doradzając komisarzowi w Dakarze. Od 1955 do 1958 członek francuskiej delegacji przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, następnie doradca ministra obrony i członek delegacji przy NATO. W 1962 zatrudniony jako maître des requêtes w Radzie Stanu. Działacz na rzecz Frankofonii oraz współpracy międzynarodowej, był inicjatorem utworzenia zgromadzenia parlamentarnego Frankofonii i członkiem Acadèmie des Sciences d’Outre-Mer. Opublikował również kilka książek[2][3].
Działał w ugrupowaniach gaullistowskich: Unii na rzecz Nowej Republiki, Unii Demokratów na rzecz Republiki i Zgromadzeniu na rzecz Republiki. W latach 1962–2002 był członkiem Zgromadzenia Narodowego[4] (z przerwą na lata 1972–1973, kiedy był sekretarzem stanu w rządzie Pierre’a Messmera odpowiedzialnym za terytoria zamorskie[5]). Od 1965 do 2001 pozostawał merem Escrignelles. Od 1981 do 1983 pozostawał posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie zastąpił Marie-Madeleine Fourcade. Należał do Europejskich Postępowych Demokratów[6]. W latach 1993–1997 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[7]. Był także ambasadorem Zakonu Maltańskiego w Nigrze oraz członkiem Cour de justice de la République (organu badającego prawidłowość działania ministerstw)[2][3].
Życie prywatne edytuj
Od 1953 żonaty z arystokratką Irène Ghica-Cantacuzène, miał pięcioro dzieci. Jego syn François-Xavier Deniau został dyplomatą i ambasadorem Francji w Serbii.
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
Odznaczony Legią Honorową IV klasy, Krzyżem Wojennym (dwukrotnie, za lata 1939–1945 i Krzyż Zamorskich Teatrów Operacyjnych), Krzyżem Kombatanta-Ochotnika Ruchu Oporu, a także orderami zagranicznymi: Orderem Chrystusa III klasy, Krzyżem Wielkim Orderu Leopolda oraz Krzyżem Wielkim Orderu Pro Merito Melitensi. Był wyróżniany nagrodami Akademii Francuskiej[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Décès de Xavier Deniau, ancien secrétaire d'Etat et député du Loiret. larep.fr, 1 kwietnia 2011. [dostęp 2022-11-06]. (fr.).
- ↑ a b c Deniau, Xavier. cths.fr. [dostęp 2022-11-06]. (fr.).
- ↑ a b c Xavier Deniau. whoiswho.fr. [dostęp 2022-11-06]. (fr.).
- ↑ M. Xavier Deniau. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-11-03]. (fr.).
- ↑ En 1972, un homme politique du Loiret était nommé ministre... par erreur !. larep.fr, 14 maja 2017. [dostęp 2022-11-06]. (fr.).
- ↑ Xavier Deniau. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Xavier Deniau. assembly.coe.int. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).