Zasada wyborów zależnych

Zasada wyborów zależnych, DC (od ang. dependent choice) – konsekwencja aksjomatu wyboru, która bywa często przyjmowana za dodatkowy aksjomat (istotnie słabszy od aksjomatu wyboru) do aksjomatyki Zermela-Fraenkla (ZF). Ściślej mówiąc, DC to zdanie:

Niech X będzie zbiorem oraz niech RX × X będzie taką relacją, że dla każdego xX istnieje takie yX, że (x, y) ∈ R. Wówczas istnieje taki ciąg (xn) elementów zbioru X, że dla dowolnej liczby naturalnej n zachodzi (xn, xn+1) ∈ R.

DC a ZF edytuj

Dowód. Niech (Sn) będzie ciągiem zbiorów niepustych. Niech S oznacza sumę rozłączną rodziny (Sn), tj. zbiór par (x, n), gdzie xSn, nliczba naturalna. W zbiorze S można zdefiniować relację RS × S poprzez warunek
(x, n) R (y, m) wtedy i tylko wtedy, gdy m = n +1.
Jeżeli (x, n) ∈ S, to (x, n) R (y, n + 1), gdzie y jest dowolnym elementem Sn+1, a więc można zastosować w stosunku do R zasadę wyborów zależnych. Oznacza to, że istnieje taki ciąg ((xn, Mn)) elementów S, że (xn, Mn) R (xn+1, Mn+1). Ponadto, stosując indukcję matematyczną można pokazać, że Mn = M + n dla każdej liczby naturalnej n i pewnej liczby M. W szczególności, xnSn + M dla każdej liczby naturalnej n. Iloczyn kartezjański S1 × S1 × ... × SM jest niepusty; niech (y1, y2, ..., yM) będzie jego dowolnym elementem. Ostatecznie, funkcja f: {1, 2, 3, ... } → ∪n Sn dana wzorem f(n) = yn, gdy nM oraz f(n) = xM - n, gdy n > M jest funkcją wyboru dla rodziny (Sn). □

Przypisy edytuj

  1. C.E. Blair, The Baire category theorem implies the principle of dependent choices, Bull. Acad. Polon. Sci. Sér. Sci. Math. Astronom. Phys. 25 (1977), no. 10, 933–934.

Bibliografia edytuj