Łubin żółty (Lupinus luteus L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy, Afryki Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i Azji Zachodniej (Izrael, Liban)[4]. W Polsce roślina uprawiana i często dziczejąca (efemerofit)[5].

Łubin żółty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

łubin

Gatunek

łubin żółty

Nazwa systematyczna
Lupinus luteus L.
Sp. pl. 2:722. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Morfologia edytuj

 
Łodyga
Wzniesiona, prosta, o wysokości przeważnie 25-60 cm.
Liście
Dłoniasto-złożone z 9-11 odwrotnie jajowatych listków.
Kwiaty
Motylkowe, żółte i pachnące, wyrastające w okółkach tworzących grono na szczytach pędów. Występują podkwiatki, kielich jest głęboko dwuwargowy.
Owoc
Strąk zawierający ponad 5 matowych nasion.
Korzeń
Ma brodawki korzeniowe, które umożliwiają wiązanie azotu atmosferycznego.

Zastosowanie edytuj

 
Uprawa łubinu żółtego

Polskie odmiany edytuj

Według danych Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w Polsce zarejestrowane są następujące odmiany łubinu żółtego:

  • niesamokończące:
    • Baryt,
    • Dukat,
    • Lord,
    • Mister,
    • Parys,
    • Talar,
  • samokończące:
    • Perkoz,
    • Taper[8].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
  3. Lupinus luteus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. Rośliny miododajne. [w:] zszp.pl [on-line]. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2022-11-08].
  7. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  8. Stanisław Stawiński, Łubin: białko z najsłabszych gleb, w: Strączkowe, Polskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań, 2013, s. 25, ISBN 978-83-61078-68-5

Linki zewnętrzne edytuj