Żyzny Półksiężyc

najżyźniejsza część obszaru Bliskiego Wschodu

Żyzny Półksiężyc, inaczej Złoty Róg[1] – pas ziem o większej żyzności, mający kształt wielkiego półksiężyca, ciągnącego się od Egiptu poprzez Palestynę i Syrię po Mezopotamię.

Żyzny Półksiężyc
{{{alt grafiki}}}
Tereny nad Tygrysem, Turcja
Państwo

 Egipt
 Izrael
 Palestyna
 Liban
 Jordania
 Syria
 Turcja
 Cypr
 Irak
 Iran

Miejscowości

Aleksandria, Kair, Jerozolima, Tyr, Amman, Damaszek, Antiochia, Bagdad, Irbil, Basra

36°N 40°E/36,000000 40,000000
Mapa

Charakterystyka

edytuj

Kolebka geograficzna wielkich cywilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu. Obejmował tereny rozciągające się od Memfis w dolinie Nilu, aż do Ur na południu Mezopotamii, włączając w to tereny Syrii i Kanaanu, stepu pomiędzy łańcuchem górskim Azji Mniejszej i Pustynią Syryjską. Czasem za część Żyznego Półksiężyca uważa się też wyspę Cypr[2].

Dzięki dogodnym warunkom powstały tu pierwsze obszary rolnicze (ok. 10 000 roku p.n.e.). W czasach rewolucji neolitycznej uprawiano tu pszenicę, proso i jęczmień. Gdy człowiek udomowił nowe gatunki roślin i zwierząt, zaczęto uprawiać rośliny strączkowe, figi oraz winną latorośl. Później rozwinęły się cywilizacje Mezopotamii, Syropalestyny, Cypru, Elamu i starożytnego Egiptu.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. W. Tyloch, Bliski Wschód, [w:] Historia starożytna. Red. M. Jaczynowska, wyd. 2. zm., Warszawa: WSiP, 1974, s. 11.
  2. Żyzny Półksiężyc, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-05].